نفس

همانطور که بدن انسان گاهی سالم است و گاهی مریض، دل انسان هم گاهی سالم و گاهی مریض می شود. گاهی آنقدر دل نورانی می شود که تعبیر "حرم الله" در وصف آن بکار برده می شود و گاهی آن چنان سخت و قسی می شود که با تعبیر "سخت و سنگین" توصیف می شود

بحث در رابطه با نفس و ارتباط آن با بدن در بین متفکران پیشینه ای طولانی دارد. مقوله نفس بخش عمده ای از بررسی الهیات حکمت فیلسوفان و دانشمندان علم اخلاق را در طول تاریخ بشر به خود تخصیص داده است

موضوع نفس (خود) در نهج البلاغه جایگاه ویژه ای دارد. امام علی علیه السّلام از نفس به عنوان یکی از عوامل موثر در گرایش انسان به بدی ها یاد کرده و فرموده اند:«

کتاب : تفسیر حکیم    ج‌2         

مجله: مبلغان -  شماره 60 

پاسدار اسلام - شماره 194 

نوزومو ناکامورا (Nozomu Nakamura)، عصب‌شناس دانشگاه پزشکی هیوگو در ژاپن، می‌گوید: تنفس یک عمل اساسی در حمایت از زندگی در پستانداران است. اگرچه جزئیات عملکرد تنفسی بر حالات مغز نامشخص است، مطالعات اخیر نشان می‌دهد که نفس کشیدن ممکن است نقش مهمی در حالت‌های فعال مغز و تقویت حافظه ایفا کند.

موضوع نفس (خود) در نهج البلاغه جایگاه ویژه ای دارد. امام علی علیه السّلام از نفس به عنوان یکی از عوامل موثر در گرایش انسان به بدی ها یاد کرده و فرموده اند:«

تهذیب در لغت به معنی پاکیزه نمودن است و وقتی به کسی گفته می شود انسان مهذب، یعنی انسانی که اخلاقی پاکیزه دارد.

بهترین و مرغوب ترین چوب را اگر به یک جعبه کبریت بکشیم روشن نخواهد شد و هر کس هر چند بار هم که بکشد روشن نمی شود، اما یک چوب کبریت هر چند نامرغوب ترین باشد گاه با یک بار کشیدن شعله کشیده و روشن می شود، چرا؟ چون چوب کبریت برخلاف چوب های دیگر چیزی در سر دارد