نفوذ

مسئولان وزارت‌خانه‌های فرهنگی کشور، پا در میدان بیان حقایق موجود ایران هستند یا پا در رکاب دشمن در ناتوان معرفی کردن ایرانِ «جمهوری اسلامی»‌اند؟ دردمندانه باید گفت بخش قابل توجهی از دست‌اندرکاران فرهنگی فعلی پا در رکاب ناتوان معرفی کردن کشور و تاریک نشان دادن افق ایران هستند!

احمد بخشایش اردستانی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس درباره روایت اخیر کانال 12 تلویزیون اسرائیل پیرامون نحوه ترور اسماعیل هنیه در تهران پرسیدیم، که وی  گفت: به نظر می‌رسد که روایت رسانه صهیونیستی مبنی بر این که ترور شهید هنیه بر اثر کار گذاشته شدن یک بمب در بالش ایشان رخ داده است، صحیح نباشد.

امام جمعه قم با بیان اینکه نفوذ دشمن در ارتش سوریه زیاد بود گفت: نه بشار و نه ارتش برای جنگیدن انگیزه‌ای نداشتند و ایران نمی‌توانست در این شرایط کاری را پیش ببرد و مرز‌های هوایی و زمینی ایران به سوریه را بستند و این امکان را از ایران گرفتند.

این سوالات را به انحاء دیگر می توان درباره تصمیماتی که راجع به محیط زیست، تجارت خارجی، نظام قیمت گذاری، گزینش و بررسی صلاحیت ها، رسانه ها، مواجهه با افراد تاثیر گذار، اینترنت، نظام آموزشی، بودجه ریزی و

«ردپای استفاده موساد از شبکه جرایم سازمان یافته به سال‌ها قبل باز می‌گردد. به عنوان مثال در مرداد 1399 یک تبعه جمهوری آذربایجان، عده‌ای اوباش را استخدام و به آنها اعلام کرد که با صاحب کارگاهی در شورآباد به اختلاف خورده و برای تسویه‌حساب شخصی می‌خواهد تا محل کار وی را آتش زده و تخریب نماید

جمهوری اسلامی علاقمند به درگیری نیست. ولی آماده دفاع از خود است. این دو مقوله مجزا از هم است. یعنی ما نمی خواهیم ماجراجویی کنیم. بلکه می خواهیم از منافع ملی خود دفاع کنیم. این حتما باید با دیپلماسی خاص عجین شود. ان شالله دولت آن را انجام خواهند داد.

امام جمعه رشت با بیان اینکه ملت بزرگ ایران دشمن را خوب می شناسد و آن را از کشور بیرون کرده ، ادامه داد: نباید اجازه بازگشت شیطان بزرگ را به کشور بدهیم؛ همچنین باید مراقب نفوذ باشیم.

50ساله بود. شنیدم تله دستگیری‌اش را حاج قاسم گذاشته بود‌. به او مشکوک شده بودند. حاجی قرار فریب یک جلسه 5نفره گذاشته بود. از لو رفتن جلسه فهمیدند نفوذی است.

جریان موسوم به نفوذ، در حوزه‌هایی از ساخت قدرت لانه کرده که اصلاح‌طلبان را به آن حوزه‌ها راهی نیست. بویژه اصلاح‌طلبان رادیکال، که تقریبا دو دهه است که از ساختار قدرت اخراج شده‌اند.

مشخص نیست چقدر از اطلاعات مهم کشور از گوشی های مسوولان، از بخشداران و فرمانداران گرفته تا نمایندگان و وزرا توسط فیلترشکن ها جمع آوری و منتقل شده است؛ و باز معلوم نیست فیلترشکن ها، چقدر صوت و تصویر از افراد به عنوان "آتو" جمع آوری کرده اند تا به موقع از آن به عنوان "ابزار فشار و معامله" بهره برداری شود.