وصیت-نامه

امت حزب الله من کوچک تر از آن هستم که بخواهم به شما پیامی بدهم پیام این حقیر به شما این است که امام را تنها نگذارید و به حرف های امام گوش فرا دهید.

دوست دارم هر دو دست از تنم جدا باشد تا در آن دنیا بیشتر شبیه باب الحوائج علیه السلام باشم و شرمگین نباشم!

پیمان می‌بندم تا آخرین قطرات خونم و تا فتح کربلا و قدس دست از اسلام بر ندارم و در زیر پرچم لا اله الا الله مقاومت کنم.

توصیه کلی که دارم این است که همیشه به دعاهای کمیل و نمازهای جمعه و دیگر دعاها اهمیت بدهید و همیشه در آن شرکت کنید چون که دعا، سیم رابطی هست ما بین بنده و خداوند.

سخنم این است که به وصیت شهدا عمل کنید که هر چه لازم بوده شهدا در وصیت شان گفته اند.

مرا همچون حسین برادرم با لباس خونی و در بهشت زهرا (در صورت لازم و تمایل) به خاک بسپارید.

وصیت می‌کنم که اگر جنازه ام برگشت در بهشت زهرا دفن شوم و اگر مقدور بود و با اصول شرعی مغایرت نداشت - یعنی در معرکه دار فانی را وداع کردم- با لباس بسیج و بدون غسل و کفن به خاک سپرده شوم.

ای دوستان و ای عزیزان من روی صحبتم با شماست حالا دیگر نوبت امتحان شما رسیده است، تمام شهیدان رفتند و بار سنگین مسئولیت ها را بر دوش شما عزیزان گذاشتند.

وقت زیادی برای وصیت نامه نوشتن ندارم؛ ولیکن این چند خط را به خاطر این نوشتم که بر هر مؤمنی واجب است که پیش از مردن، وصیت نامه ای داشته باشد...

دقت داشته باشید که انتقادات و ایرادهای به حق شما در مورد نهادهای انقلابی و مسئولین انقلاب در حضور مردم نا اهل و حتی مسلمانان غیر حزب اللهی با آب و تاب مطرح نشود که...