وفای-به-عهد-معیار-اعتماد-و-سنجش-ایمان

وفای به عهد، مسئولیت اخلاقی و شرعیعهد در لغت، به معنای حفظ و نگهداری چیزی و اهتمام به آن در همه احوال است.[1] در فارسی عهد را پیمان می گویند که به معنای میثاق و به گردن گرفتن امری یا چیزی و ملتزم شدن به امری است.

وفای به عهد، مسئولیت اخلاقی و شرعیعهد در لغت، به معنای حفظ و نگهداری چیزی و اهتمام به آن در همه احوال است.[1] در فارسی عهد را پیمان می گویند که به معنای میثاق و به گردن گرفتن امری یا چیزی و ملتزم شدن به امری است.

وفای به عهد، مسئولیت اخلاقی و شرعیعهد در لغت، به معنای حفظ و نگهداری چیزی و اهتمام به آن در همه احوال است.[1] در فارسی عهد را پیمان می گویند که به معنای میثاق و به گردن گرفتن امری یا چیزی و ملتزم شدن به امری است.

وفای به عهد، مسئولیت اخلاقی و شرعیعهد در لغت، به معنای حفظ و نگهداری چیزی و اهتمام به آن در همه احوال است.[1] در فارسی عهد را پیمان می گویند که به معنای میثاق و به گردن گرفتن امری یا چیزی و ملتزم شدن به امری است.

وفای به عهد، مسئولیت اخلاقی و شرعیعهد در لغت، به معنای حفظ و نگهداری چیزی و اهتمام به آن در همه احوال است.[1] در فارسی عهد را پیمان می گویند که به معنای میثاق و به گردن گرفتن امری یا چیزی و ملتزم شدن به امری است.

وفای به عهد، مسئولیت اخلاقی و شرعیعهد در لغت، به معنای حفظ و نگهداری چیزی و اهتمام به آن در همه احوال است.[1] در فارسی عهد را پیمان می گویند که به معنای میثاق و به گردن گرفتن امری یا چیزی و ملتزم شدن به امری است.