کارگردانان-سینما

مهرجویی از پیشگامان موج نوی سینمای ایران است، سینماگری که با مجموعه آثار درخشانی که آفرید، نقش مهمی در ارتقای زبان و بیان سینمایی در ایران داشته است.

ده سال است که پنجم دی برای دوستداران بهرام بیضایی، یادآور سالی دیگر است که با افسوسِ کوچش گذشته و همواره با حسرتِ همزیستی با آثار اخیرش و گاه با این پرسش تکراری که چرا در سرزمین مادری‌اش باید این‌گونه با او رفتار می‌شد؟

روایت‌هایی درباره اصغر عبداللهی نویسنده و کارگردانی که دیروز از میان ما رفت

بیست‌و‌سوم مرداد تولد زنده‌یاد علی حاتمی، یکی از فیلم‌سازان مهم سینمای ایران است که بیشترین گرایش را به تاریخ داشت؛ به‌طوری‌که در همه آثارش ردپای تاریخ از منظر روایت منحصر‌به‌فردش به چشم می‌خورد.

داریوش مهرجویی، فیلم‌ساز، رمان‌نویس و مترجم شهیر ایرانی و از جمله چهره‌های برجسته سینمای ایران به‌شمار می‌رود. او که از چهره‌های اصلی موج نو سینمای ایران به حساب می‌آید، امروز زادروز هشتاد سالگی خود را جشن می‌گیرد.

فدریکو فلینی بیستم ژانویه 1920، در شهر ریمنی ایتالیا در یک خانواده متوسط متولد شد. پدرش فروشنده دوره‌گرد بود و او دوران کودکی‌‌اش را بر دامان مادری متعصب و سرسخت سپری کرد. در هفت سالگی از مدرسه فرار کرده و به یک گروه سیرک پیوست، اما پس از چند روز به والدینش، بازگردانده شد.

ویتوریا دسیکا در 7 جولای 1901 ، یعنی دقیقاً صد‌و‌بیست سال پیش، در ناپل دیده به جهان گشود. او سینما را از دوران کودکی و با حضور در عرصه بازیگری آغاز کرد و در ادامه به کارگردانی روی آورد. این هنرمند در طول دوران زندگی هنری خود 30 فیلم را کارگردانی کرد، در حالی که بازی در بیش از 50 فیلم سینمایی را کارنامه هنری خود دارد.

سیدنی لومت در سال 1924 در فیلادلفیا زاده شد. پدرش یک هنرپیشه‌ی لهستانی‌تبار بود. او در ایام کودکی به همراه پدرش به روی صحنه‌ها‌ی تئاتر در نیویورک می‌رفت و در سن 11 سالگی نخستین نقش هنری خود را در برادوی برعهده گرفت.

فرد زینه مان جوانی یهودی و مهاجر فقیری بود که در سال 1929 در آغاز بحران مالی و فروپاشی اقتصادی، با جیب خالی و آینده‌ای مبهم تک و تنها وارد آمریکا شد. از همان آغاز در اطراف استودیو‌های فیلمسازی در هالیوود پرسه میزد و با درک عظمتِ ابزار ویرانگر سینما برای آینده‌ی کاری خود خیال پردازی میکرد.

کوستا گاوراس از دو ویژگی بزرگ برخوردار است؛ یکی آنکه در طول فعالیت‌های سینمایی خود در اکثر موارد به موضوعات داغ سیاسی پرداخته و دیگر آنکه در پردازش آثار خود همواره مخاطبان را در نظر داشته است. او استاد بزرگ خلق فیلم‌های جدی، پرهیجان و در عین حال سرگرم‌کننده‌ی سیاسی است.