فال حافظ هفتۀ دوم امرداد؛ مجو درستی عهد از جهان سست نهاد

بیا که قصر امل سخت سست بنیادست * بیار باده که بنیاد عمر بر بادست
غلام همت آنم که زیر چرخ کبود * ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست
چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب * سروش عالم غیبم چه مژده‌ها دادست
که ای بلندنظر شاهباز سدره‌نشین * نشیمن تو نه این کنج محنت آبادست
تو را ز کنگره عرش می‌زنند صفیر * ندانمت که در این دامگه چه افتادست
نصیحتی کنمت یادگیر و در عمل آر * که این حدیث ز پیر طریقتم یادست
غم جهان مخور و پند من مبر از یاد * که این لطیفه عشقم ز ره روی یادست
رضا به داده بده وز جبین گره بگشای * که بر من و تو در اختیار نگشادست
مجو درستی عهد از جهان سست نهاد * که این عجوز عروس هزاردامادست
نشان عهد و وفا نیست در تبسم گل * بنال بلبل بی‌دل که جای فریادست
حسد چه می‌بری ای سست نظم بر حافظ * قبول خاطر و لطف سخن خدادادست

 تفسیر فال حافظ هفتۀ دوم امرداد

در این غزل موجی از دلسوزی مهربانانه دیده می‌شود؛ دلسوزی برای عمر و انرژی که احتمالاً در حال ازدست‌رفتن است. چرا به خود نمی‌آیید؟! برای همرنگِ‌جماعت‌شدن، به افرادی که از جنس دل و روح پاک شما نیستند نزدیک نشوید. برای روزیِ بیشتر تلاش کنید، اما آرامش و عزت نفستان را فدایش نکنید. موقعیتی که برای آن در تب‌و‌تاب هستید ماندگار نیست و درست مثل تمام دنیا، عروس هزار‌داماد است که هر چندمدت در کابین یکی به‌‌سر می‌برد و وفایی ندارد. بعضی امور در دست من و شما نیست و از اختیار ما خارج است، برای این چیزها خودتان را آزار ندهید و آرامشتان را به هم نریزید و شاکر باشید. نظر لطف خداوند شامل حال شماست، پس قدر خودتان را بدانید تا به جایگاهی که شایستۀ‌تان است برسید.