سرویس سبک زندگی: معمولا هر جایی که از پدر یا مادر نمونه‌ای تقدیر می‌شود و یادشان گرامی داشته می‌شود به واسطه موفقیت‌شان در تربیت فرزند است؛ فرزندی که در زمینه‌های علمی، اجتماعی و فرهنگی نقشی تعیین‌کننده ایفا کرده است. در ادامه این مطلب را به نقل از سایت همشهری آنلاین می‌خوانیم.
در فرهنگ ملی و مذهبی ما نیز توجه بسیاری به نقش پدر در خانواده شده است. اگرچه مادر زمان بیشتری را صرف تربیت فرزندان می‌کند ولی پدر به‌عنوان مدیر خانواده مسئول حرکت دادن خانواده در مسیر تعالی است. جایگاه مدیریتی پدر در خانواده تا حدی است که امیرالمومنین (علیه‌السلام) فرمودند: «حق پدر آن است که فرزند در هر چیز جز معصیت خداوند، از او اطاعت کند.» هیچ فرزندی حق بلند صحبت کردن با پدرش را ندارد حتی اگر پدر ستمکار باشد و حتی حق این است که در راه رفتن نیز یک گام عقب‌تر از پدرش قدم بردارد!
پدر است که باید کلید‌ی‌ترین اصل تربیت فرزند را فراهم آورد؛ یعنی «لقمه حلال». و از این روست که تلاش‌اش برای معیشت خانواده را همانند تلاش «مجاهد فی سبیل‌الله» ترسیم کرده‌اند!
در نامه امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) به فرزندشان امام‌حسن (علیه‌السلام) وظیفه پدر به زیبایی ترسیم شده است؛ «پسرم... من فضایل و ارزش‌های اخلاقی را برای تو نمایاندم و برشمردم... پیش از آنکه خواهش‌ها و دگرگونی‌های دنیا به تو هجوم آورند و پذیرش اطاعت مشکل شود؛ زیرا قلب نوجوان همچون زمین حاصلخیز و آماده کشت است که هر بذری در آن پاشیده شود می‌پذیرد. پس در تربیت تو شتاب کردم پیش از آنکه دل تو سخت و فکر و عقل تو به چیزی دیگر متمایل و مشغول و مغشوش شود و نیز تا به این وسیله، به استقبال کارهایی بروی که صاحبان تجربه، زحمت آزمون آن را کشیده‌اند و تو را از تلاش و یافتن، بی‌نیاز ساخته‌اند.»
در این نامه اهم وظایف پدرانه به زیبایی بیان شده است؛ نکاتی چون آموزش و تربیت بر پایه اخلاق و ارزش‌ها و عقاید حق، فرصت‌شناسی و تسریع در تربیت فرزند و انتقال تجربه‌ها در راستای زندگی صحیح. و به راستی چه الگو و نمونه‌ای بهتر از امام‌علی (علیه‌السلام) برای کلمه پدر؛ کسی که او را «پدر ائمه اطهار»، خوانده‌اند؛ کسی که همچون پیامبراکرم (صلی‌الله علیه و آله)، پدر امت است و همه ما به واسطه فرزندی‌اش به‌خود می‌بالیم.
