پیش‌بینی‌های The Matrix درباره‌ی زندگی در سال ۲۰۱۹ &#۸۲۱۱; قسمت اول

درباره‌ی این‌که چطور این فیلم کیانو ریوز Keanu Reeves سال 1999 تقریبا همه‌چیز را در مورد دنیای امروز درست پیش‌بینی کرده است، نوشته‌ایم.
1-بیزاری همگانی ما از واقعیتما در مورد دقت پیش‌بینی «ماتریکس» از دنیای امروز صحبت نمی‌ کنیم، چرا که فیلم دنیای ما را پیش‌بینی نکرده است. بلکه راهی جدید برای نگاه کردن به دنیا را خلق کرده است. از سال 1999 به بعد دنیای واقعی فرصت زیادی به مردم داده است تا از «ماتریکس» به عنوان پایه و اساسی برای یک انکار خودخواهانه و به طرز ترسناکی کامل از چیزی که در مقابل آن‌هاست، استفاده کنند. به طور ساده اگر بخواهیم بگوییم مردم می‌گویند واقعیت تقلبی است و نیازی نیست به هیچ‌چیزی در این‌باره گوش بدهند.
«ماتریکس» ترکیبی از پارانویا، چاپلوسی، هوشیاری مربوط به مسائل ضد-شرکتی anti-corporate ، باورهای مبنی بر اهمیت فردیت و خشمی ایدئولوژیک به یک سیستم را ارائه داد: پیام فیلم “بیدار شوید، مردم! “ بود. ما امروزه در دنیای ضد-واقعیتی که «ماتریکس» ساخته است، زندگی میکنیم.
2-قرص‌های قرمز، راه‌حلی برای شخصیت‌های منزوی قرن بیست و یکماز مدت‌ها قبل مفاهیم ضدزن زیادی در قالب روابط زن و مرد، در اینترنت وجود داشت. با این حال «ماتریکس» بود که در قالب “قرص قرمز” این مفاهیم را به یک نظام وجودی منسجم تبدیل کرد: تئوری قرص قرمز به طرفدارانش که عموما مردان جوان هستند می‌گوید که فمنیسم یک ساختار بی‌رحمانه است که نارضایتی شخصی، بی‌نظمی اجتماعی، هرج و مرج روزانه و دعواهای جهانی را به دنبال دارد. فقط از درون قرص قرمز است که می‌توانید دنیا را به طور واقعی ببینید و از همه‌ی این مشکلات دوری کنید.
3-گسترش داروهایی با ایدئولوژی‌های سایبری مشابه با قرص قرمزقرص قرمز ماتریکس مدت‌های زیادی سمبلی برای جنبش‌های زن‌ستیزانه‌ی حقوق مردان بود. امابا گذر زمان ، از قرص‌های با رنگ‌های دیگر برای ایدئولوژی‌های سایبری cyberideologies و میم‌های memes مختلف استفاده شد، بعضی بامزه‌، بعضی پر از نفرت، بعضی باورهای واقعی را توصیف می‌کنند و بقیه نیز بیشتر برای گول زدن افراد به کار می‌رود.
4-فروپاشی باینری جنسیتیزنان ترنس ادعا دارند لااقل از سال 2012 که لانا واچووسکی Lana Wachowski (کارگردان فیلم) در زمان نشست‌های خبری فیلم «کلاود اطلس» Cloud Atlas به صورت یک زن ترنس ظاهر شد، «ماتریکس» را می‌توان به عنوان تمثیلی برای تغییر جنسیت درنظر گرفت. پیدا کردن این نشانه‌ها در فیلم کار ساده‌ای است: زندگی دوگانه‌ی توماس اندرسون Thomas Anderson (او شب‌ها به هک کردن می‌پرداخت)، نام انتخابی‌‌اش نئو و تردیدش در مورد اینکه چیزی در دنیا سرجایش نیست. «ماتریکس» یک باینری جنسیت است. ماموران در فیلم تراجنس‌هراس transphobia هستند. خود قرص قرمزها نیز می‌توانند اشاره‌ای به هورمون تراپی باشند. مورفئوس Morpheus بعد از اینکه نئو قرص را می‌خورد می‌گوید: “به صحرای واقعیت خوش آمدی”. حتی بسیاری نیز گفته‌اند در دهه‌ی 90 میلادی نسخه‌های استروژن estrogen قرمزرنگ بودند.
5-اثبات علمی برای تئوری شبیه‌سازینیک بوستروم Nick Bostrom فیلسوف دانشگاه آکسفورد Oxford University در مقاله‌ی سال 2001 خود “آیا در یک شبیه‌سازی کامپیوتری زندگی می‌کنید؟” Are You Living in a Computer Simulation? ، که جالب است بدانید هنگامی که این مقاله را می‌نوشت «ماتریکس» را ندیده بود، فرض می‌کند که اگر بشر قابلیت ساخت یک شبیه‌سازی ماتریکس-مانند از واقعیت را داشته باشد، تعداد زیادی از آن‌ها را خواهد ساخت. به این معنا که تعداد زیادی واقعیت‌های شبیه‌سازی شده و تنها یک واقعیت شبیه‌سازی نشده وجود خواهد شد، که در این صورت به احتمال زیاد ما در حال حاضر در یکی از این شبیه‌‌سازی‌ها در حال زندگی کردن هستیم.
6-اثبات غیرعلمی برای تئوری شبیه‌سازیبعضی از مردم ادعا می‌کنند خبر مرگ نلسون ماندلا Nelson Mandela را در دهه‌ی 80 میلادی از تلویزیون دیده‌اند، این در حالی است که او تا سال 2013 زنده بود. آیا این تاثیر ماندلا The Mandela Effect اثباتی برای این است که کسی که مسئول شبیه‌سازی ماست، در حال تغییر دادن گذشته است؟ یا دلیل اینکه تا به حال موجودات فضایی را ندیده‌ایم این است که کامپیوتری که در آن زندگی می‌کنیم حافظه‌ی کافی برای شبیه‌سازی فقط یک تمدن را در آن واحد دارد؟
این مطلب برگرفته از نوشته‌ای در سایت www.vulture.com است.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.