به گزارش ایسنا، استفاده از گاز سیانجی در سبد مصرف، موضوعی تازه در دستگاههای متولی نیست، اما تأکید روی این موضوع میتواند سرفصلی تازه در ادبیات سودبری از حاملهای جدید انرژی و حتی کاهش مصرف بنزین در ایران که مدتی است باعث دغدغه مسئولان شده، باشد.
متولیان طرح سیانجی همچنان قصد دارند که این محصول مصرفی را جایگزین سوخت متعارف سنتی یعنی بنزین کنند. مهمترین هدف مسئولان برای جایگزینی سیانجی با بنزین این است که هم مردم را با منفعتی که شاید از آن غافل هستند، پیوند دهند و هم کشور را از سوزاندن ثروت منابع فسیلی نجات دهند؛ یعنی آمار سرسامآور مصرف بنزین را پایین آورند و زمینه را برای صادرات مهیا کنند، سبد هزینههای انرژی خانوار را کاهش دهند و پرونده آلایندگی بنزین را برای همیشه ببندند.
در شرایط فعلی، در مقابل نرخ 1000 تومانی بنزین، قیمت یک متر مکعب گاز سیانجی مبلغ 414 تومان است. به عبارت دیگر اگر به جای 20 لیتر بنزین (20 هزار تومان) 20 متر مکعب گاز مصرف شود، رقمی برابر با 8,200 تومان خواهد بود.
اگر در بخش انرژی اوضاع به همین منوال ادامه پیدا کند، درآمد ارزی در سال جاری از صادرات فرآوردههای نفتی به 30 میلیارد دلار میرسد و این در شرایطی است که فقط یارانه بنزین مصرفی که در سال 1398 باید پرداخت شود، حدود 15 میلیارد دلار است. به عبارت دیگر در ازای هر یک دلار صادرات، نیم دلار به خرج هزینههای بنزین مصرفی تعلق میگیرد.
نیمی از ظرفیت سیانجی در ایران بلا استفاده است
در این راستا، حمید قاسمی، مدیر طرح سیانجی شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران روز گذشته از راهاندازی 2462 باب جایگاه عرضه سیانجی در سطح کشور خبر داد و اعلام کرد که این تعداد جایگاه ظرفیت توزیع روزانه 2 میلیون و 870 هزار مترمکعب در ساعت را فراهم کرده است.
به گفته وی، با راهاندازی 129 جایگاه عرضه سیانجی در حال ساخت که 30 باب آن توسط بخش خصوصی اجرایی خواهد شد، تعداد جایگاههای عرضه سیانجی کل کشور به 2591 باب و ظرفیت توزیع روزانه این سوخت پاک نزدیک به 200 هزار مترمکعب بر ساعت افزایش مییابد.
آمارها حاکی از آن است که ظرفیت توزیع روزانه سیانجی در سه سال گذشته، بهطور میانگین 20 میلیون و 500 هزار مترمکعب بوده که این مقدار با توجه به برابر بودن خودروهای ورودی و خروجی این صنعت تقریباً ثابت مانده است. در حال حاضر ظرفیت فروش روزانه بیش از 40 میلیون مترمکعب سیانجی در جایگاههای عرضه سراسر کشور وجود دارد که تنها از نیمی از این ظرفیت استفاده میشود.