بازیگرانی که در فیلم‌ها و سریال‌ها نقش خودشان را بازی کرده‌اند

هر از چندی، بازیگرها در کارنامه کاریشان به دنبال راهی خاص می‌گردند تا چیزی به نقش‌هایشان اضافه کنند؛ به‌خصوص که اگر این نقش برپایه شخصیت خودشان باشد. در این مقاله لیستی از بازیگرهایی که نقش خودشان را در فیلم‌ها یا سریال‌های تلویزیونی ایفا کرده‌اند، تهیه کرده‌ایم.

بیل مری

نقش فرعی بیل مری Bill Murray در کمدی زامبیایی «سرزمین زامبی‌ها» Zombieland بود که یکی از بدترین فیلم‌های تاریخی به حساب می‌آید. نقش 5 دقیقه‌ای مری باعث شد تا فیلم جسی آیزینبرگ Jesse Eisenberg کمی دلپذیر باشد.

جولیا رابرتس

این نقش به نوعی یک نقش ماورایی به‌حساب می‌آید که البته همین موضوع آن را جذاب کرده است. رابرتس در «دوازده یار اوشن» Ocean’s 12 نقش تس اوشن Tess Ocean را بازی می‌کند که در مقطعی باید نقش جولیا رابرتس باردار را بازی کند تا بتواند وارد هتل شود.

کیت بلانشت

در «قهوه و سیگار» Coffee and Cigarettes کلکسیون جیم جارموش Jim Jarmusch از چند فیلم کوتاه درباره نوشیدن قهوه و سیگار کشیدن، بلانشت نقش خودش را دارد که با دخترخاله‌اش شلی Shelly (باز هم با بازی خودش) قرار ملاقات دارد.

جان مالکوویچ

بی‌شک جان مالکوویچ با بازی در «جان مالکوویچ بودن» Being John Malkovich نسخه اغراق‌شده خودش را به اجرا درآورد. با این وجود، شخصیت او در این فیلم هنوز هم واقعی به‌نظر می‌رسد. یکی از جالب‌ترین بخش‌های فیلم جایی است که او با 50 نسخه از خودش تنها با استفاده از «مالکوویچ» صحبت می‌کند.

جیمز فرانکو

احتمالا جیمز فرانکو James Franco با دستمزد بازی در نقش‌های عجیب خودش پول زیادی به جیب زده است. در «ورونیکا مارس» Veronica Mars نقش یک ستاره را بازی کرد که عاشق خودش بود. در «شب قبل» The Night Before نقش ستاره خودشیفته‌ای را داشت که مدام به سث روگن Seth Rogen پیام می‌داد و در «این آخرشه» This Is the End باز هم بازیگر خودشیفته‌ای بود که نمی‌دانست می‌خواهد با روگن در ارتباط باشد یا نه.

اما واتسون

همه موافقند که اما واتسون Emma Watson بخش جذاب کمدی آخرالزمانی «این آخرشه» بود، اما احتمالا همه فکر می‌کنند که آیا او در زندگی واقعی هم با تبر به همان اندازه ماهر است؟

بن افلاک و مت دیمون

پسران طلائی «ویل هانتینگ خوب» Good Will Hunting با هم به فیلم پرهزینه کوین اسمیت Kevin Smith به نام «جی و باب ساکت پاتک می‌زنند» Jay and Silent Bob Strike Back بازگشتند تا نقش خودشان را به‌عنوان ستاره‌هایی که هزینه بازی در فیلم‌های برنده جایزه خودشان را پرداخت کرده‌اند، بازی کنند.

واکین فینیکس

چندین سال در میانه سال‌های 2000 به بعد، واکین فینیکس Joaquin Phoenix با فیلم‌برداری‌های مستند ساختگی از رپ کردن افتضاح، شکم گنده و آن ریش فراموش‌نشدنی‌اش، ما را دست انداخته بود. در «من هنوز اینجا هستم» I’m Still Here، فینیکس بدترین حالت خودش را بازی کرد: یک بازیگر شکست‌خورده که نمی‌تواند از اذیت کردن پاف ددی Puff Daddy دست بکشد.

مگان فاکس

نقش مگان فاکس Megan Fox در «دیکتاتور» The Dictator درباره یک بازیگر عاشق پول است که با هر کلکی می‌خواست به آن حساب بانکی پروپیمان برسد.

میندی کالینگ

میندی کالینگ Mindy Kaling با تظاهر به یک آدم مغرور و پرفیس و افاده بودن، همه توجه‌ها را به خود جلب کرد. برای بازی در مجموعه تلویزیونی «ماپت» The Muppets با میس پیگی Miss Piggy بر سر اینکه کدام یک از آنها می‌توانند منفورتر باشند، رقابت می‌کند.

کریس راک

در سریال «لوئی» Louie، کریس راک Chris Rock نقش خودش را به‌عنوان یک بازیگر و کمدین ثروتمند بازی می‌کند که دوست بی‌بندوبارش را نصیحت‌ می‌کند. چنین شخصیت‌سازی بسیار به‌جا بوده است.  

دنیل ردکلیف

بزرگ شدن در میان توجهات، قطعا تأثیراتی روی بازیگر می‌گذارد. طبق گفته دنیل ردکلیف Daniel Radcliffe، نقش او در «اکستراها» Extras شکل پیچیده‌ای از یک شخصیت بزرگسال است که دوست دارد با هم‌بازی‌های «هری پاتر» رابطه داشته باشد.

دیوید بویی

در اولین فیلم «زولندر» Zoolander، دیوید بویی David Bowie نقش یک آدم خونسرد شبیه به خود واقعی‌اش را بازی می‌کند.

مایکل سرا

برخلاف بیشتر فیلم‌هایی که بازیگرها نقش خودشان را بازی کرده‌اند و تماشاچیان آنها را در حال پرسه‌زنی در فیلم‌ها دیده‌اند، در «قلب کاغذی» Paper Heart که یک مستند ساختگی است تماشاچیان باور می‌کنند که مایکل سرا Michael Cera یک پسر دوست‌داشتنی باشد.

هدر گراهام

هدر گراهام Heather Graham در «پورتلندیا» Portlandia وارد کتابفروشی می‌شود تا مقاله خودنمایانه در مورد خودش و رابطه با دوست‌پسرش چاد Chad را بخواند.

ست گرین

حضور ست گرین Seth Green در «دارودسته» Entourage به‌خاطر توانایی‌اش در سربه‌سر گذاشتن پسرها نقطه قوت بالایی برای طرفداران به‌حساب می‌آید.

سارا سیلورمن

سارا سیلورمن Sarah Silverman یک کمدین بسیار باهوش و بامزه است. اما هرگز مطمئن نخواهید بود تمام چیزی که از او در «برنامه سارا سیلورمن» The Sarah Silverman Program می‌بینید، خود واقعی‌اش باشد.

پاتریک استوارت

می‌توان گفت که در کل پاتریک استوارت Patrick Stewart یک انسان کامل است. او مردی شیرین و مهربان است که با استفاده از جذابیت‌هایش به دیگران نیز شادی می‌بخشد. اما در «اکستراها»، شخصیت کاملا متفاوتی دارد که با ذهنش زن‌ها را به تسخیر خود در می‌آورد.

ژان کلود ون دام

یا ژان کلود ون دام Jean-Claude Van Damme مستعد نشان دادن خود واقعی‌اش است یا می‌خواهد ما فکر کنیم که او به میراث گذشته‌اش از فیلم‌های مشت‌زنی اهمیت زیادی نمی‌دهد. یا شاید یک پیچیدگی بزرگ وجود دارد که او نسبت به ستاره بودنش احساس خجالت می‌کند. در هر دو حالت، در «جی‌سی‌وی‌دی» JCVD و «Jian Bing Man» نقشی پایین‌تر از خود واقعی‌اش را ایفا می‌کند که زندگی سختی را می گذراند.

باب سجت

حضور چندباره باب سجت Bob Saget در «دارودسته» باعث شد تماشاچیان باور کنند که سجت یک فرد بی‌اعتبار و هیولایی بی‌شاخ و دم است که نمی‌تواند روابطش را حفظ کند. این مسئله اصلا صحت ندارد. حالا چطور ممکن است او باز هم به «Fuller House» نت‌فلیکس بازگردد؟

مت له بلانک

آیا مت له بلانک Matt LeBlanc یک بازیگر مجنون جذاب است که به نوعی تمام پول‌هایی که از «دوستان» Friends داشته را به هدر داده و حالا در «اپیزودها» Episodes باید او را باور کنیم؟ و یا او ترکیبی از خودش و متیو پری Matthew Perry است؟ شاید جواب این سوال را هرگز نفهمیم.

نیل پاتریک هریس

نیل پاتریک هریس Neil Patrick Harris یکی از متضادترین نقش‌های ضد خودش در نقش خودش را در «هارولد و کومار به قصر سفید می‌روند» Harold & Kumar Go to White Castle بازی کرد. او پس از مدت‌ها بی‌خبری، در نقش فردی پرشور ظاهر شد که قصد دزدی ماشین را دارد.

پیتر فالک

اگر هنوز «زیر آسمان برلین» Wings of Desire را ندیده‌اید، حتما این فیلم آلمانی/فرانسوی/انگلیسی زبان که الهام‌بخش «شهر فرشته‌ها» City of Angels بود را تماشا کنید و پیتر فالک Peter Falk دوست‌داشتنی که متفکرانه به‌نظر می‌رسد را ببینید.

استیون اسپیلبرگ

استیون اسپیلبرگ به بازیگر بودن شهرت ندارد، اما در چند فیلم حضور داشته است. بازی او در «آستین پاورز: در عضو طلایی» Austin Powers in Goldmember زیاد طولانی نیست اما به خوبی می‌داند چطور از قدرت نفوذش استفاده کند.

کریم عبدالجبار

تنها تفاوت کریم عبدالجبار Kareem Abdul-Jabbar«هواپیما!» Airplane با کریم عبدالجبار واقعی این است که او هرگز در زندگی واقعی‌اش دستیار خلبان نبوده است. این نقش یکی از نزدیک‌ترین نقش‌هایی است که بازیگرها در نقش واقعی خودشان ظاهر شده‌اند.

کارل ویترز

کارل ویترز Carl Weathers در «پرورش شکست‌خورده» Arrested Development نقش خودش در قالب یک کلاهبردار را دارد که تاکنون یکی از بهترین نقش‌هایش محسوب می‌شود. او در «غارتگر» Predator هم عالی بود، اما آیا شخصیت او در آن فیلم به شما روش درست کردن یک خورشت را یاد داد؟ نه.

ریچارد گریکو

آیا ریچارد گریکو Richard Grieco در «شبی در راکسبری» A Night at the Roxbury واقعا یک بازیگر بدشانس است که زمان زیادی در کلاب‌های شبانه الکی می‌گذراند تا به دو برابر برای بهبود روابط با پدرشان کمک می‌کند؟ بله، بله و نه.

جاستین بیبر

در «زولندر 2» Zoolander 2 جاستین بیبر Justin Bieber طبیعت ملال‌آور خودش را جلوی دوربین آورد و حتی صحنه دعوای مملو از حرکات پارکور را در صفحه اینستاگرامش گذاشت.
این مقاله برگرفته از نوشتهٔ جاکوب شلتون Jacob Shelton در سایت ranker.com است.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.