به گزارش ایسنا، اعلام اخیر رئیس سازمان برنامه و بودجه از این حکایت دارد که قرار شده برای سال جاری حدود 43 هزار میلیارد تومان برای اتمام طرحهای نیمه تمام عمرانی اختصاص پیدا کند.
در حالی اظهارات نوبخت بیانگر بودجه 43 هزار میلیارد تومانی عمرانی در سال جاری است که قیاس آن با رقم مصوب در بودجه امسال نشان از کاهش حدود 25 هزار میلیارد تومانی دارد.
این چندمین تغییر در بودجههای عمرانی از زمان ارائه لایحه بودجه 1398 تا اجرای آن است؛ به طوری که در لایحه دولت تا بیش از 64 هزار میلیارد تومان برای این بخش پیشنهاد شده بود که با توجه به پیشبینی شرایط و کاهش هزینهها این رقم تعدیل و با 62 هزار میلیارد تومان به مجلس ارائه شد. اما در نهایت رقم 66 هزار و 800 میلیارد تومانی برای بودجه عمرانی در سال جاری مصوب و در قانون گنجانده شد.
اینکه اکنون این رقم 43 هزار میلیارد تومان اعلام شده، ظاهراً به دلیل بررسی و اصلاحاتی است که در مورد منابع بودجه انجام شده و فعلاً تصمیم بر این است که 43 هزار میلیارد تومان به بودجههای عمرانی اختصاص پیدا کند. اما بعید نیست که بسته به شرایط، اگر منابع پاسخگو باشد ارقام بیشتری اختصاص پیدا کند یا دچار تغییرات دیگری شود.
با وجود حدود 80 هزار طرح عمرانی نیمه تمام و منابع بیش از 500 هزار میلیاردی که برای تکمیل آنها لازم است، تأمین بودجههای عمرانی در سال همواره با چالشهای همراه بوده و شاید بتوان گفت در چندین سال گذشته هیچ گاه بودجههای این بخش به طور کامل محقق نشده است، چراکه هزینههای زیاد دولت به ویژه در بخش جاری که عمده آن را حقوق و دستمزد تشکیل میدهد و قابل حذف نیست، موجب میشود در زمان کاهش منابع برای تأمین سایر هزینهها در بخشهای دیگر از بودجههای عمرانی تا حدی که میتوان چشمپوشی کرد.
برای سال جاری حدود 488 هزار میلیارد تومان منابع جهت انجام هزینهها در سال در بودجه مصوب شده است که از این رقم 352 هزار میلیارد تومان مربوط به هزینههای جاری، 66 هزار و 800 میلیارد تومان مربوط به بودجههای عمرانی و تا 29 هزار میلیارد تومان مربوط به تملک داراییهای مالی است.
منابع دولت برای انجام این هزینهها در سه بخش باید تأمین شود که 238 هزار میلیارد تومان آن مربوط به درآمدهاست که عمده آن را مالیات را تشکیل میدهد. همچنین 158 هزار میلیارد تومان درآمد نفتی و 51 هزار میلیارد تومان از محل فروش اوراق پیشبینی شده است.
حال اینکه این درآمدها به ویژه درآمدهای نفتی با توجه به شرایط تحریمی موجود تا چه اندازه قابل تحقق باشد، خود میتواند در تصمیمگیری دولت برای اصلاحاتی در منابع و مصارف بودجه مؤثر بوده و در مورد آن پیشبینیها داشته باشد که کاهش بودجههای عمرانی نیز از جمله این موارد است.