به گزارش ایسنا، "پال کوترینگ"(Paul Köttering) دانشجوی دانشگاه برکلی پروژه‌ای را به همراه دیگر دانشجویان این مطالعه آغاز کرده است و امیدوار است بتواند تاسواره‌ای بسازد و آن را تا سال 2021 به فضا پرتاب کند که البته این ایده او برای ناسا جذاب به نظر آمده و ناسا از این پروژه حمایت کرده است و در صورتی که تاسواره مذکور با موفقیت پرتاب شود ناسا مبلغی را به عنوان جایزه به این تیم اهدا خواهد کرد.
تاسواره معادل فارسی "کیوب ست"(CubeSat) است و به نوعی از ماهواره‌های کوچک گفته می‌شود که به صورت ماهواره‌ای متشکل از واحدهای مکعب شکل در ابعاد 10×10×10 سانتی‌متر و وزنی در حدود 1300 گرم تعریف شده‌اند. به بیان دیگر، تاسواره‌ها ماهواره‌هایی متشکل از واحدهای ساختاری مکعبی شکل هستند که بتوان آنها را به راحتی با سامانه پرتابگر پرتاب کرد و به آسانی در مدار قرار داد. تاسواره‌ها معمولاً با ابزاری در ایستگاه فضایی بین‌المللی در مدار قرار داده می‌شوند یا به صورت محموله ثانویه در کنار محموله اصلی در پرتاب ماهواره‌های بزرگ‌تر در مدار قرار می‌گیرند. در دهه اخیر، تاسواره‌ها زمینه‌ساز پیشرفت‌های مهمی در زمینه علوم مختلف مانند فیزیک فضایی و خورشیدی، شاخه‌های زمین‌شناسی و سنجش از دور و زیست‌شناسی بوده‌اند.
پال کوترینگ
از تاسواره‌ها برای آزمایش‌های کوچکی مانند تصویربرداری از زمین، تست رادیوهای آماتور، راه اندازی و آزمایش فناوری‌های کوچک فضایی، طیف سنجی امواج صوتی و… در خارج از جو زمین استفاده می‌شود.
در حالیکه به دلیل شیوع ویروس کرونا دانشجویان نمی‌توانند به صورت حضوری با یکدیگر صحبت کنند هر کدام از آنها در خانه‌هایشان هستند و هر هفته هر فرد از طریق تماس تصویری از کارهای خود برای ساخت این تاسواره خبر می‌دهد. پال کوترینگ نیز اکنون در خانه والدینش در لندن است و تیم خود را از راه دور رهبری می‌کند. در فوریه سال جاری ناسا اعلام کرد برای پروژه‌هایی که هدف آنها توسعه تاسواره است بودجه‌ای بیش از 300 هزار دلار در صورت پرتاب موفقیت آمیز تاسواره در نظر گرفته است.
با این حال این تیم برای ساخت ماهواره خود در حال تلاش است تا 15 هزار دلار نیز از طریق سرمایه‌گذاری جمعی به دست آورد و همچنین کمپین "Big Give" دانشگاه نیز به دنبال جمع آوری کمک‌های مالی است. این تیم قبلاً چهار هزار و 950 دلار کمک مالی از صندوق فناوری دانشجویی دانشگاه برکلی دریافت کرده است.
سرمایه‌گذاری جمعی(Crowdfunding) که برخی اوقات تأمین سرمایه از اجتماع یا تأمین مالی جمعی نیز نامیده می‌شود اغلب از طریق اینترنت انجام می‌شود تا از تلاش‌های یک کارآفرین توسط عموم جامعه یا سازمان‌ها حمایت مالی شود.
کوترینگ گفت: ناسا تنها زمانی که تاسواره با موفقیت پرتاب شود این جایزه را به ما خواهد داد بنابراین در حال حاضر ما خودمان می‌بایست هزینه تهیه و تولید تاسواره را بپردازیم. خوشبختانه، هزینه ساخت تاسواره طی سه تا چهار سال گذشته به طرز چشمگیری کاهش یافته است. سیستم‌های ارتباطی، سیستم‌های قدرت و سیستم‌های کنترل از جمله لوازم جانبی تجاری کم هزینه هستند، بنابراین آنها بسیار ارزان قیمت هستند.
ماهواره تیم برکلی "کیوب ست"(QubeSat) نام دارد که مخفف جمله "تاسواره کوانتومی"(quantum CubeSat) است. این دانشجویان در آینده نوع جدیدی از چرخش‌نما یا ژیروسکوپ بر اساس فعل و انفعالات مکانیکی کوانتومی که در الماس‌های ناقص رخ می‌دهد، آزمایش خواهند کرد. ژیروسکوپ الماس برای اولین بار در آزمایشگاه فیزیک "دیمیتری بودکر"(Dmitry Budker) فیزیکدان و استاد فارغ التحصیل دانشگاه برکلی اختراع شد. این تیم همچنین بخشی از یک گروه به نام "باشگاه هوافضا اس.تی.ای.سی"(aerospace club STAC) هستند. این باشگاه تاکنون آزمایش‌هایی را با کمک بالون‌ها و ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام داده است. برخی از فارغ التحصیلان این دانشگاه اکنون در شرکت‌های فضایی مهم جهان مانند بوئینگ و اسپیس ایکس مشغول به کار هستند.
