به گزارش ایسنا، این کتاب در 297 صفحه و با قیمت 37 هزار تومان در انتشارات جهاد دانشگاهی واحد اصفهان عرضه شده است.
در مقدمه «جستاری در روابط ایران و هند» آمده است: «دو کشور ایران و هند در منطقه از جایگاهی ویژه و بسیار مهم برخوردار هستند. هند یکی از پرچمداران مبارزه با استعمار انگلیس است که در سال 1947 به استقلال دست یافت.
از طرف دیگر، ایران به عنوان نماد ایستادگی در برابر آمریکا در تمام جهان به ویژه خاورمیانه شناخته شده است، بنابراین اهمیت جایگاه منطقه‌ای ایران بر کسی پوشیده نیست. ایران از تمدن و تاریخ غنی و باسابقه‌ای برخوردار است. فرهنگ ایرانی فراتر از مرزهای سیاسی امروز طی ادوار مختلف شکل گرفته است. ایران فرهنگی به عنوان یک واقعیت ممتد تاریخی با کشورهای دیگر از جمله هند در تعامل و داد و ستد فرهنگ بوده و برآن اثر گذاشته و از آن اثر پذیرفته است.
روابط ایران و هند همواره با تعاملات هدفمند در طول قرن‌ها همراه بوده است. در عصر قدرت‌های منطقه‌ای مجال و فرصت مناسبی برای دو کشور مهیاست تا به روابط خود عمق و معنای بیشتری ببخشند. اشتراکات فرهنگی و تاریخی بسیاری بین دو کشور وجود دارد. روابط ایران و هند صرفا رابطه‌ای سیاسی، اقتصادی یا حتی تاریخی نیست. بلکه ارتباط بین تمدن‌هاست که در آن تمدن‌های بزرگ هندی و ایرانی از یکدیگر تأثیر بسزایی گرفته‌اند و هر دو کشور ایران و هند برای این روابط، احترام و جایگاه ویژه‌ای قائلند.
ایران و هند پس از انقلاب اسلامی در سال 1979 روابط خود را توسعه دادند. ایران تا قبل از انقلاب عضو سازمان پیمان مرکزی سنتو بود که به نوعی در برابر کشورهای بلوک شرق مانند اتحاد شوروی و کشورهای نزدیک به مسکو مانند هند صف‌آرایی کرده بود.
ایران و هند عضو گروه 77 و همچنین گروه 15 هستند. در قالب همکاری‌های آسیایی هند در کنار روسیه، چین و ژاپن و ایران می‌تواند یکی از قطب‌های اساسی را در چارچوب منطقه‌گرایی شکل دهد. همکاری‌های ایران و هند در زمینه‌های انرژی، فرهنگ و دیالوگ تمدنی برای دیگر کشورها می‌تواند نمونه‌ای قابل قبول باشد. هر دو کشور ناظر در سازمان همکاری‌های شانگهای هستند.
در صحنه جهانی نیز ایران و هند همچون دو همسایه نزدیک با یکدیگر همکاری می‌کنند.»
