خانه امام جمعه در محدوده بافت تاریخی تهران در خیابان ناصر خسرو (ناصری سابق) روبروی وزارت دارائی در کوچه امام جمعه قرار گرفته است. محله‌ای که این خانه در آن واقع شده در گذشته‌های دور به نام محله عودلاجان شهرت داشته است و تکیه دولت سابق هم در همین محله و با اندکی فاصله از خانه امام جمعه قرار داشته که امروزه نشانه‌های معماری آن محو شده است. قدمت این بنا به دوره قاجاریه و به سال‌های 1280 هـ. ق تا 1300 هـ. ش می‌رسد و در تاریخ 26 آبان 1375به ماده 1772 در فهرست آثار ملی ثبت گردید.
خانهٔ «امام جمعه» باقی‌مانده از نیمهٔ دوم قرن سیزدهم هجری قمری است. این بنا، نخست خانهٔ «میرزا آقاخان نوری» صدراعظم ناصرالدین شاه بود. بعدها امام جمعهٔ تهران آن را خرید و در آن ساکن شد. حاج «سیدابوالقاسم امام جمعه» پسر ارشد «سیدزین الدین امام جمعه» و نوهٔ دختری «معیرالممالک» (نظام الدوله) بود که پس از فوت پدر، امامت جمعه و تولیت مسجد امام را برعهده گرفت و چندی بعد با دختر مظفرالدین شاه، «شکوه الدوله» (زن سابق موقرالسلطنه) ازدواج کرد. «حاج ابوالقاسم امام جمعه» از اواخر حکومت محمدشاه قاجار تا چندی بعد از مشروطه، عهده‌دار منصب امامت جماعت تهران بود.
