محو اسرائیل چگونه عملی می شود؟

حضرت آیت الله خامنه ای رهبر انقلاب اسلامی در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی با اشاره به موضوع فلسطین، به تبیین مجدد موضع جمهوری اسلامی در قبال این مسأله پرداخته و افزودند: «ما طرف دار فلسطین و استقلال و نجات آن هستیم و محو اسرائیل به معنای محو مردم یهودی نیست. ما طرف دار مردم و استقلال فلسطین هستیم؛ ما یهودستیز نیستیم». در یادداشت زیر، موضع و سیاست نظام جمهوری اسلامی در مسئله ی فلسطین و راه حل بحران تاریخیِ ناشی از اشغال این سرزمین توسط صهیونیست ها را بر اساس بیانات حضرت آیت الله خامنه ای بررسی و تبیین کرده است.

در مسئله ی فلسطین، گفتمان، موضع و سیاست رسمیِ جمهوری اسلامی «محو اسرائیل» است. اما محو اسرائیل به چه معناست؟ آیا این مسئله با راهکارهایی چون حمله ی موشکی و...عملی می شود؟ نسبت این موضوع با بحث یهود و یهودستیزی چیست؟ آیا طرحِ موضوع یهودستیز نبودن نظام اسلامی از سوی رهبر انقلاب اسلامی، موضعی جدید و متفاوت نسبت به گذشته است؟ جایگاه و نقش مقاومت و مبارزات مسلحانه در طرحِ آزادی فلسطین کجاست؟ در این یادداشت به این سوالات براساس بیانات حضرت آیت الله خامنه ای پاسخ می دهیم.

1- راه حل مسئله فلسطین «نابودی اسرائیل» است

حضرت آیت الله خامنه ای در آذرماه 1369 و در اولین کنفرانس اسلامی فلسطین در ضمن بحث از موضوع فلسطین، بر یهودستیز نبودن انقلاب و نظام اسلامی تصریح کرده اند: «حرف، همانی است که امام راحل عظیم الشأن فرمود: «اسرائیل بایستی محو بشود». یهودیهای فلسطین، اگر دولت اسلامی را قبول می کنند، در آن جا زندگی کنند. بحث، بحث یهودیستیزی نیست. مسأله، مسأله ی غصب خانه ی مسلمین است». 1369/09/13

رهبر انقلاب «هدف» را در مسئله ی فلسطین «رهایی و آزادی» آن از غضبِ صهیونیست ها معرفی کرده اند: «در مسأله ی فلسطین، آنچه که هدف است، استنقاذ فلسطین است؛ یعنی محو دولت اسرائیل. فرقی بین سرزمین های قبل از سال 67 و بعد از آن نیست. هر یک وجب از خاک فلسطین، یک وجب از خانه ی مسلمین است» 1369/09/13

چرا که تنها راه «علاج» این زخم و جراحتِ تاریخی، نابودی اسرائیل است: «رژیم صهیونیستی یک رژیمی است که از اولِ تولد نامشروع خود، بنا را گذاشته است بر خشونت آشکار، انکار هم نمی کنند؛ بنا را گذاشتند بر مشت آهنین، همه جا هم می گویند، افتخار هم می کنند، سیاست شان هم همین است. از سال 1948 که این رژیم جعلی به طور رسمی به وجود آمد تا امروز...این واقعیت رژیم صهیونیستی است؛ علاجی هم ندارد جز از بین رفتن این رژیم» 1393/05/01 لذا ایشان به روشنی راه حلِ پایان یافتن مسئله را مشخص کرده اند: «نظر ما نسبت به مسایل فلسطین روشن و واضح است. ما راه حل فلسطین را نابودی رژیم اسرائیل می دانیم» 1370/05/28

و این تفاوتِ مهمِ نگاه و موضع جمهوری اسلامی با برخی گرایشات دیگر ضد صهیونیستی است: «در قضیّه ی رژیم اشغالگر، جمال عبدالنّاصر، شعار میداد که ما یهودی ها را می ریزیم به دریا، یعنی [وقتی] می خواست علیه اسرائیل حرف بزند، می گفت یهودی ها را می ریزیم به دریا؛ جمهوری اسلامی از روز اوّل چنین حرفی نزده» 1397/03/20 البته یهودستیز نبودن به معنای دوستی با صهیونیست هایی که با زور و خشونت ساکن سرزمین های اشغالی شده اند نیست: «مردم اسرائیل کی هایند؟ همان کسانی هستند که غصب خانه، غصب سرزمین، غصب مزرعه، غصب تجارت به وسیله ی همین ها دارد انجام می گیرد. سیاهی لشگرِ عناصر صهیونیسم، همین هایند. نمیشود ملت مسلمان نسبت به افرادی که اینجور عامل دست دشمنان اساسی دنیای اسلام هستند، بی تفاوت باشد. نه، ما با یهودی ها هیچ مشکلی نداریم، با مسیحی ها هیچ مشکلی نداریم، با اصحاب ادیان در دنیا هیچ مشکلی نداریم؛ اما با غاصبان سرزمین فلسطین چرا؛ مشکل داریم. غاصب هم فقط رژیم صهیونیستی نیست. این موضع نظام است» 1387/06/29

 2- مسیرِ محو اسرائیل از «صندوق رأی» می گذرد

طی سال های متمادی اشغال فلسطین توسط صهونیست ها با طراحی و پشتیبانیِ استعمار و استکبار، راه حل های گوناگونِ مبتنی بر ایده ی مذاکره و صلح با رژیم غاصب صهیونیستی برای حل مسئله پیشنهاد و بعضا در صحنه ی عمل نیز دنبال شده اند. راهکارهایی که همواره در صحنه ی عمل با شکست مواجه شده است: «همه ی راه هائی که غربیها و وابستگان آنها برای «حل مسئله ی فلسطین» پیشنهاد کرده و پیموده اند، غلط و ناموفق بوده است و در آینده نیز چنین خواهد بود.» 1391/06/09 چراکه: «راه حلِ غلط این است که با غاصبی که نه به ارزش های انسانی پایبند است و نه به قوانین بین المللی، و به قطعنامه های سازمان های بین المللی گردن نمی نهد، مذاکره کنند و با او به یک نقطه توافق برسند. این راه حل، راه حل غلطی است؛ این به هر شکلش ظاهر شود غلط است. اسرائیل نشان داده است که به هیچ امضای خود پایبند نیست؛ اگر توافق هم بکنند، امضاء هم بکنند، پایبند نمی ماند...هر امضایی که طرف مقابل به اینها بدهد، پایشان را روی آن امضاء می گذارند یک قدم جلو می آیند. طبیعت شان این است» 1381/01/16

اما جمهوری اسلامی با اتکاء به عقلانیت، منطق و همچنین تجربیات تاریخی و سیاسی، راه حل و راهکار روشنی برای حل مسئله دارد. راه حلی دمکراتیک که مبتنی بر خواست، اراده و رأی مردمِ حقیقی فلسطین است: «راه حلِ منطقی راه حلی است که همه وجدانهای بیدار دنیا و همه کسانی که به مفاهیم امروزِ دنیا معتقدند، ناچارند آن را قبول کنند...راه حلّ نظرخواهی از خودِ مردم فلسطین؛ همه کسانی که از فلسطین آواره شده اند؛ البته آنهایی که مایلند به سرزمین فلسطین و به خانه خودشان برگردند. این یک امر منطقی است. این کسانی که در لبنان و در اردن و در کویت و در مصر و در بقیه کشورهای عربی سرگردانند، به کشور و به خانه خودشان فلسطین برگردند - آنهایی که مایلند؛ نمیگوییم کسی را به زور بیاورند - و از کسانی که قبل از سال 1948 که سال تشکیل دولت جعلی اسرائیل است، در فلسطین بوده اند - چه مسلمانشان، چه مسیحی شان، چه یهودیشان - نظرخواهی شود. اینها در یک نظرخواهی عمومی، رژیم حاکم بر سرزمین فلسطین را تعیین کنند. این دمکراسی است. چطور برای همه دنیا دمکراسی خوب است، برای مردم فلسطین دموکراسی خوب نیست؟!...مردم فلسطین جمع شوند، رأی بدهند و نوع رژیمی را که در این کشور باید حاکم باشد، انتخاب کنند. آن رژیم و آن دولت، تشکیل شود و درباره کسانی که بعد از سال 1948 به سرزمین فلسطین آمده اند، تصمیم گیری کند؛ هر چه تصمیم گرفت. اگر تصمیم گرفت بمانند، پس بمانند، اگر هم تصمیم گرفت بروند، پس بروند. این، هم آراءِ مردم است، هم دمکراسی است، هم حقوق بشر است، هم منطبق با منطق فعلی دنیاست» 1381/01/16 و «این همان نابود شدن و از بین رفتن رژیم باطل و جعلی صهیونیستی است که امروز بر سر کار است» 1397/03/25

بنابراین: «از بین رفتن رژیم صهیونیستی هم به هیچ وجه به معنای قتل عام کردن مردم یهودی در آن منطقه نیست...یعنی یک رفراندمی انجام بگیرد، رژیم حاکم بر این منطقه را رفراندم معین کند، مردم معین کنند؛ معنای از بین رفتن رژیم صهیونیستی یعنی این؛ سازوکار آن این است». 1393/05/01

3- اسرائیل ثابت کرده جز زبان زور، چیز دیگری نمی فهمد

هرچند راه حل منطقیِ مسئله ی فلسطین برگزاری یک رفراندوم و تحقق خواست مردم است اما در این میان رژیم اسرائیل با خصوصیات و سوابقی که دارد عملا اجازه ی طرح و پیشبرد راهکارهای مردم سالارانه و دمکراتیک را نمی دهد: «اسرائیل ثابت کرده است که جز زبان زور، چیز دیگری نمی فهمد. با او جز با زبان قدرت یک ملت و قدرت یک امت اسلامی در سراسر عالم، نمیشود حرف زد.» 1370/07/27 لذا: «مبارزات همه جانبه ی ملّت فلسطین -مبارزات سیاسی، مبارزات نظامی، مبارزات اخلاقی و فرهنگی- باید ادامه پیدا کند تا کسانی که غاصب فلسطین هستند، تسلیم رأی ملّت فلسطین بشوند...مبارزه تا این زمان باید ادامه پیدا کند و ادامه پیدا خواهد کرد.» 1398/03/15 بنابراین: «تا وقتی که این رژیم جعلی سرِپا است و نابود نشده است، علاج چیست؟ علاج، مقاومت قاطع و مسلحانه ی در مقابل این رژیم است؛ در مقابله ی با رژیم صهیونیستی، باید از سوی فلسطینی ها دست قدرت نشان داده بشود... تنها علاجی که تا قبل از نابودی این رژیم وجود دارد عبارت است از اینکه فلسطینی ها بتوانند قدرتمندانه برخورد کنند؛ اگر قدرتمندانه برخورد کردند، احتمال اینکه طرف مقابل - که همین رژیم گرگ صفتِ خشن است - کوتاه بیاید، وجود دارد». 1393/05/01

4- نتیجه قطعی «مقاومت» پیروزی است

نگاهی به تاریخ فلسطین نشان می دهد که اسرائیل دولتی مبتنی بر زور، جنگ طلبی و تجاوز نظامی بوده که همواره از این طریق دست به توسعه طلبی زده است. اما با تحولات روی داده طی سالیان اخیر روند توسعه ی اسرائیل به شکلی محسوس تبدیل به ضعف، شکست و افول شده است. افولی که علاوه بر نشانه های واضح داخلی در جنگ هایی چون جنگ با حزب الله لبنان و مقاومت غزه به شکلی واضح نمودار شد. امروز دستاوردهای عظیم مقاومت، کارنامه ای پر افتخار است: «مهم ترین دستاورد مقاومت، ایجاد مانع اساسی در برابر پروژه های صهیونیستی است. موفّقیّت مقاومت، در تحمیل یک جنگ فرسایشی به دشمن است، یعنی توانسته برنامه ی اصلی رژیم صهیونیستی را که سیطره بر کلِّ منطقه بود، به شکست بکشاند...از اوایل دهه ی 60 هجری شمسی مصادف با دهه ی 80 میلادی به بعد، دیگر نه تنها رژیم صهیونیستی قادر نبوده است به سرزمین های جدیدی دست اندازی کند، بلکه عقب گرد آن با خروج ذلّت بار از جنوب لبنان آغاز شد و با خروج ذلّت بار دیگر از غزّه استمرار یافت...جنگ 33 روزه ی لبنان و جنگ های 22 روزه، 8 روزه و 51 روزه در غزّه، همگی صفحات درخشانی از کارنامه ی مقاومت است.» 1395/12/03 بنابراین: «راه قدس، راه فلسطین، راه نجات مسئله ی فلسطین و حل مسئله ی فلسطین، جز راه مبارزه نیست.» 1388/12/08 و قطعا آینده ی مقاومتِ رهایی بخش، آزادی فلسطین خواهد بود: «فلسطین قطعاً آزاد خواهد شد و به مردم بر خواهد گشت و در آنجا دولت فلسطینی تشکیل خواهد شد؛ در اینها هیچ تردیدی نیست». 1388/12/08.