ژست عکاسی و عکاسی از صورت به سبک امروزی با روش های قدیمی تفاوت های زیادی دارد. در گذشته معمولا عکس های چهره را با پس زمینه های استودیو و آتلیه های عکاسی می گرفتند و این نشان دهنده اهمیت عکس های صورت در گذشته بود. درست است که موقعیت و لباس در عکس ها نقش مهمی را ایفا می کنند اما ژست های عکاسی در عکس های صورت اهمیت بیشتری دارند. بیایید با هم نگاهی به مثال های زیر بیندازیم تا در ژست های عکاسی بعدی خود از آن ها استفاده کنیم.
اصول پایه
قبل از عکاسی ابتدا باید یکسری اصول اولیه و اساسی را بدانیم. معمولا عکاس ها برای گرفتن عکس از فرد می خواهند که شانه ها را عقب و سینه را سپر کند. بعد از اینکه ژست مناسب را گرفتند یکسری حرکات و تغییرات کوچک در حالت چهره ایجاد می کنند.
نکته مهم دیگری که باید در اصول عکاسی بدانید این است که پیشانی را به عنوان هدایت کننده در نظر بگیرید. یعنی ژست شما هر چه که باشد باید پیشانی در جهت دوربین قرار بگیرد و صورت رو به رو. دو عکس زیر را با هم مقایسه کنید. مدل سمت چپ مستقیم به رو به رو قرار نگرفته است. اما مدل سمت راست دقیقا پیشانی را مستقیم به سمت دوربین قرار داده است. همیشه باید این را به افراد متذکر شوید چون اکثر مردم تصور می کنند هنگام عکاسی سر را یا زیاد به سمت پایین یا به سمت بالا خم کنند. بنابراین آنقدر تغییرات جزئی در حالت صورت ایجاد کنید تا به زاویه دلخواه و مناسب برسید.
اکنون می خواهم چندین توصیه برای ژست عکاسی از صورت به شما پیشنهاد کنم.
ژست دست به سینه
ابتدا بیایید درمورد یک ژست قدیمی بگوییم. ژست دست به سینه شاید چیز جدیدی نباشد اما با ایجاد یکسری تغییرات جزئی در این ژست مثل کمی خم به جلو و آزادانه نگه داشتن دست ها این ژست به یک ژست عکاسی مدرن تبدیل می شود. در عکس زیر فرد کمی به دیوار تکیه داده و دست به سینه صاف و مستقیم به سمت دوربین ایستاده است. اما در مورد خانم ها باید دست ها را در حالت دست به سینه کمی آزادانه تر نگه دارند. در غیر این صورت عکس سرد و خشک می شود. مردها بیشتر مجاز هستند که دست ها را جمع و محکم در این ژست نگه دارند چون می دانند چگونه این کار را انجام دهند که عکس خشک و بی روح نشود.
عکس زیر نمونه دیگری از عکس صورت با ژست دست به سینه می باشد. این مدل در مکانی قرار گرفته که به عکس رنگ هایی با تناژ گرم داده است. سوژه مورد نظر خانم است بنابراین کمی خود را به سمت پهلوها خم کرده و شانه را متمایل به سمت دوربین قرار داده است. این تغییرات کوچک کمی از سنتی بودن این ژست را کم کرده است.
ژست تکیه
تکیه دادن در ژست عکس های صورت به زیباتر شدن آن کمک می کند. بعضی ها دوست دارند به عکس های صورت حس زندگی بدهند و لازمه این کار عکاسی در محیط بیرون از خانه است. همانطور که در پاراگراف قبلی هم توضیح دادم در ژست دست به سینه هم می توان تکیه داد اما تکیه دادن با ژست ساده در عکس ها آن را طبیعی تر جلوه میدهد. در نمونه زیر سوژه به دیوار تکیه داده است. نقش دیوار در عکس خیلی مهم است و حالت تکیه به عکس ملایمت بیشتری داده است. نوع پوشش لباس فرد عکس را رسمی کرده است. (سوژه مورد نظر در این عکس وکیل است.) در حالی که تکیه ای که به دیوار داده عکس را از حالت رسمی درآورده و به آن حالت خودمانی و دوستانه داده است.
حتی برای تکیه دادن هم باید درست ژست بگیرید. از نیم تنه پایین به دیوار تکیه دهید و تمام پشت تان را به دیوار تکیه ندهید. می توانید برای ایجاد تعادل یکی از شانه ها را به دیوار تکیه بدهید. اگر فرد سفت و خشک ایستاده است از او بخواهید حالتشان را تغییر دهند، نفس عمیقی بکشند و دوباره به همان حالت بازگردند.
تصویر زیر نمونه دیگری از ژست تکیه می باشد. تصویر زیر برای به تصویر کشیدن یک برند لباس عکاسی شده است. اما در عین حال قرار است این عکس کاملا حرفه ای به نظر برسد. نرده های پل به عنوان زمینه عکس در نظر گرفته شده است. سوژه با استفاده از یکی از دست ها به نرده تکیه داده است. این موقعیت باعث شده فرد مورد نظر بتواند کاری انجام دهد و به جای این که دست ها را آویزان نگه دارد از نرده های پل برای ژست گرفتن استفاده کند.
ژست نشسته
برای عکس های صورت ژست های نشسته زیادی به کار می آید. یکی از این ژست ها این است که فرد بنشیند و دست ها را روی زانو قرار دهد. البته در این ژست زانوها باید بالاتر از ران ها قرار گرفته باشد. معمولا این حالت نشسته روی پله ها ایجاد می شود. در عکس پایین فرد روی پله ها نشسته و دست ها را آزادانه روی زانوها قرار داده است. این حالت هم باید کاملا صاف به سمت دوربین باشد. این ژست باعث می شود فرد از دست های خود استفاده کند و عکس را از حالت رسمی دربیاورد.
تصویر بعدی کمی رسمی تر است و ژست ما باید این رسمیت را کمتر نشان دهد. سوژه های این عکس دو نفر هستند بنابراین باید قد آن ها را نیز در عکس در نظر بگیریم و موقعیت آن ها را بر اساس قدشان تعیین کنیم. سوژه بالایی به نرده ها تکیه داده و آرنج را روی پا قرار داده است. این حالت باعث می شود تن او هم در عکس مشخص شود چون فرد دیگری در روبروی او نشسته است. سوژه جلویی به عقب و به سم چپ خم شده است تا فرد دیگر را در عکس همراهی کرده باشد.
ژست راه رفتن
این ژست یکی از بهترین حالت های کلاسیک در عکس های صورت است و موارد زیر را شامل می شود:
برای کسانی که در مقابل دوربین خشک ژست می گیرند باعث می شود کمی خودشان را در عکس آزاد و رها کنند.
با این ژست عکس کمی طبیعی تر می شود.
حس حرکتی می سازد که به معنای ارتباط عمیق تر با لنز است.
در عکس های زیر سوژه ها به سمت دوربین راه می روند. مثل همیشه باید به فرد تذکر دهید که ژست درستی در حین راه رفتن بگیرد.
حرکات
در این جا عکس های صورت مدرن کمی متفاوت و سرگرم کننده می شود و می توانید توضیحی از کار و شخصیتشان بدهید. اگر شغلشان تولید یک محصول است می توانید از آن محصول در عکس استفاده کنید. اگر شغلشان آموزش است از یکی از حرکات آموزشی آن ها استفاده کنید. اهمیت این حرکات در عکس ها حتی بیشتر از ژست های دیگری است که توضیح دادم. در این عکس ها افراد به نحوی توانسته اند خودشان را شرح دهند. در این عکس ها هم حرکات ثبت می شوند و هم حالات چهره.
شاید تمام ژست هایی که آموزش داده شد ژست های عکاسی خوبی باشند اما شما باید در نظر بگیرید که کدام یک از آن ها به مشتری شما بیشتر می آید.
ژست عکاسی مورد علاقه شما برای عکس های صورت چیست؟ شیوه خودتان را در قسمت دیدگاه ها به اشتراک بگذارید تا ما هم از آن بهره مند شویم.