گالری گردی هفتگی روزیاتو: از «انقلابیون» تا «تمام سهم من از تو»

سرویس هنری روزیاتو همچون روال هفته های قبل در گزارش گالری گردی هفتگی، نگاهی دارد به جدید ترین برنامه نگارخانه های پایتخت تا در جریان رونمایی از دستاوردهای هنری هنرمندان تهرانی در زمینه طراحی، نقاشی، خطاطی، عکاسی و مجسمه سازی قرار بگیریم.

اگر در روزهای بلند خرداد ماه 96، قصد گردشگری شهری دارید، بازید از صدها نگارخانه و ده ها موزه پایتخت در سراسر این کلان شهر را به شما توصیه می کنیم.

با گالری گردی خرداد ماهی ما همراه باشید.

بیداری، تمام سهم من از تو

نگارخانه دانا تهران در نخستین روزهای خرداد 96، نمایشگاه گروهی عکس را تا 12 خرداد ماه در معرض دید عموم قرار می دهد. حمید جانی پور، کیوراتور گالری بوده و در این نمایشگاه، تصاویری گرفته شده از شهرزاد اکبری، مریم حسن پور، سوده جبلی، محدثه جودکی، فاطمه زارع، هومان صیرفی، نرگس صیدی، محمد کسایی فرد و میحا نظری ارائه شده است.

نگارخانه دنا در تهران، خیابان سپهبد قرنی، بعد از چهار راه طالقانی، کوی سوسن شماره 4 قرار دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر و آگاهی از جزییات برنامه های نگارخانه دنا در خرداد و تابستان امسال با شماره تلفن: 88931744 تماس بگیرید.

طبیعت بکر

اولین نمایشگاه عکس بردیا مولوی با عنوان طبیعت بکر، از 29 اردیبهشت لغایت هشتم خرداد ماه سال جاری در نگارخانه آیریک تهران در معرض دید عاشقان عکاسی طبیعت قرار می گیرد. این نمایشگاه از ساعت 16 تا 21 هر روز پذیرای بازید علاقمندان است.

برای مشاهده آثار به نشانی اتوبان ستاری، بلوار فردوس. نبش وفا آذر، مجتمع آیریک سنتر شماره 102 مراجعه کنید.

نگارخانه دیستوپیا

گالری امکان از 29 اردیبهشت ماه لغایت 13 خرداد ماه، نمایش آثاری به نام دیستوپیا را در برنامه دارد. برای مشاهده آثار به نشانی میدان هفت تیر، کوی آقا محمدی شماره 22 مراجعه کنید.

داریوش حسینی، جدید ترین آثار  خود را در خرداد ماه در این نگارخانه به نمایش گذاشته است.

الف- ب

نگارخانه سیحون  که یکی از فعال ترین نگارخانه های پایتخت به شمار می رود، از 29 اردیبهشت لغایت 11 خرداد ماه، نمایش آثار نقاشی سولماز توحید لو با نام: الف – ب را در برنامه دارد. برای تماشای این تابلوهای نقاشی به خیابان وزرا، کوی چهارم شماره 11 مراجعه کنید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر به این درگاه رجوع کنید.

انقلابیون دهه نخستین

پروژه های آران، از جمله گالری هایی که ظرف 1 سال اخیر به معرفی برنامه های هنری آن پرداختیم، تا 20 خرداد ماه امسال نیز گالری عکسی به نام: انقلابیون – دهه ی نخستین را برپا کرده است. این نمایشگاه عکس، برگرفته از عکاس مصوری است که توسط نشر نظر رونمایی شده است.

درباره نمایشگاه آمده است:

کتاب انقلابیون ده سال متلاطم از تاریخ معاصر ایران را در بر می گیرد. بازگشت کاوه کاظمی پس از تکمیل تحصیلات در رشته عکاسی در مهرماه 1357 با شروع انقلاب مصادف می شود و او خود را در سیل خروشان مردمی که خواستار سقوط رژیم شاهنشاهی بودند، می یابد.

مجموعه عکس های انتخاب شده برای این کتاب و نمایشگاه، بخشی از آرشیو بزرگی از عکس های سیاه و سفید هستند که مهم ترین وقایع یک دهه سخت از تاریخ کشورمان را به تصویر می کشند. پویایی محسوس و تنشی مشهود در این تصاویر خودنمائی می کنند.

تاثیر متقابل عناصر متضاد و اضطراب و حرکت مداوم عکاس بخشی از جاذبه عکس ها هستند. بیش از سه دهه بعد، این تصاویر همچنان قادر به برانگیختن احساسات و یادآوری حقیقت و سوگی نام ناپذیر هستند. نگاه شخصی و شور و شوق هنرمند، در کنار اتفاقات و تغییرات زیربنائی که در کشور در طی این دهه مهم اتفاق می افتند، مجموعه در خور تاملی را شکل می دهند که قطعا” بخشی جذاب از حافظه تصویری ایران برای سال های متوالی خواهد بود.

کاوه کاظمی در 25 مهرماه 1331 در تهران به دنیا آمد. در چهار دهه‌ی گذشته، کاظمی به عنوان عکاس خبری آزاد با رسانه‌های بین‌المللی بزرگ جهان همکاری کرده. تصاویر او خصوصاً در روزنامه‌ های نیوزویک، نیویورک تایمز، اشترن، اشپیگل، پاری مَچ، اکسپرس، مجله‌ ی فیگارو، و جئو منتشر شده‌ اند.

عکس «سرباز گریان» که در روزهای نخستین جنگ ایران و عراق گرفته شده است، معروفیت جهانی پیدا کرد و جزو آثار کلاسیک جنگ به شمار می‌رود. او با سفر به کشورهای مختلف مانند ایرلند شمالی، لبنان، نیکاراگوئه، کوبا، یوگسلاوی، افغانستان، اندونزی، سوریه، قبرس، آذربایجان و عراق (در زمان جنگ خلیج فارس) دامنه عکاسی خود را توسعه داده و اکنون در زادگاهش ایران زندگی می‌کند و همچنان به کار و عکاسی درمنطقه مشغول است.

پوشش خبری آغاز درگیری ها در سوریه در سال 1391، جنگ برای تصرف موصل در پاییز 1395 و حضور در بین شبه نظامیان فارک کلمبیا پس از قرارداد صلح در دی ماه 1395، جزو آخرین گزارش های برون مرزی کاظمی هست.

پروژه های آران در خیابان نوفل لوشاتو کوی لولا گر شماره 5 قرار دارد.

یک گفتگوی دیداری

نگارخانه دستان 2+ از 30 اردیبهشت لغایت 12 خرداد ماه، نمایشگاه نقاشی با نام یک گفتگوی دیداری را برای علاقمندان به هنر نقاشی برگزار می کند. در این نمایشگاه، آثاری از منوچهر یکتایی و لیلی متین دفتری در معرض دید عموم قرار می گیرد.

این نمایشگاه با همکاری شورای بین المللی موزه ها به مناسبت روز جهانی موزه 2017 برگزار می شود.

برای مشاهده آثار به خیابان فرشته شماره 82 مراجعه کنید. جهت کسب اطلاعات بیشتر و آگاهی از برنامه های گالری دستان در خرداد ماه به این لینک رجوع کنید.

نگارخانه آ

«نوری که از دور می رسد»، عنوان جدید ترین نمایشگاه نگارخانه آ است که از 30 اردیبهشت لغایت 10 خرداد ماه در این گالری در معرض دید عموم قرار می گیرد. الهام یزدانیان در این نمایشگاه، جدیدترین تابلوهای طراحی-نقاشی خود را رونمایی کرده است.

برای مشاهده آثار به خیابان نجات الهی، کوی خسرو شماره 46 مراجعه کنید و اطلاعات لازم را از این درگاه بدست آورید.

نگارخانه مهروا

کالارت، عنوان نمایشگاهی است که تا 9 خرداد ماه در نمایشگاه مهروا در معرض دید گالری گردهای خرداد ماهی قرار گرفته است. آثار توسط  پدرام رمضانی جمع آوری شده است. در بیانیه نمایشگاه می خوانیم:

از همان زمان که در فرایند تکوینِ سرمایه‌داری ارزش مصرفی روز به روز از ارزش مبادله‌ایِ کالا دورتر افتاد، مصرف‌گرایی به عنوان تجلیِ جذبه‌ی فتیشی ِ کالا به فراخور شرایط عینی جوامع در حال تکوین و شکل دادن به رفتارهای اجتماعی بوده است.

جامعه‌ی چندپاره‌ی ایرانِ اکنون از این قاعده مستثنا‌‌ نیست که هیچ، خود نمونه‌ی موردیِ حائزِ اهمیتی برای قضاوت و مطالعه است. خصوصاً که تحولات نزدیک به یک دهه‌ی گذشته سطح جدیدی از مصرف‌گرایی در زندگی روزمره‌ی ایرانی را رقم زده.

از رشد قارچ‌گونه‌ی مراکز غول ‌آسای خرید و پرستیژ سواری‌ های میلیاردی به‌همراه نمایشِ مصرفِ آب‌معدنیِ چند ده‌ هزارتومانی بگیرید تا تکثیر بیمارگونه‌ی واژه‌ی لاکچری.

این همه در کنارِ پدیده‌هایی نظیر برساختن هویت‌های جعلیِ سنجاق‌خورده به نوعی ملی‌گرایی‌ِ افراطیِ قابلِ مصرف، جنونِ خودنمایی با سلفی‌گرفتن، افزایش حیرت‌انگیز  ِاقسام جراحی‌هایِ نامعمولِ زیبایی(!)، از یک طرف نشانه‌های بارزی از روندِ رو به فزونیِ معوج‌گشتن فرم و محتوای زیست‌گاه کنونیِ‌مان اند و از طرفی دیگر نشان‌گر سربرون‌آوردنِ هنجارهایی جدید و مناسباتِ به‌جد کالایی‌‌تر شده‌ی روابط اجتماعی/ انسانیِ ما.

حال از آن‌جا که در تعریفِ این نوع از پروژه‌ها و مجموعه‌های نمایشگاهی، ابزار نظرگاهِ انتقادیِ هنرمند را به سمت و سویِ نقصان‌ها و زشتی‌های پیرامون، پیش‌فرضِ بطن پروسه‌ی خلق اثرهنری گرفته و می‌گیریم، تلاش کرده‌ایم از فضاهای انتزاعی و گاه تخیلی و پادرهوا پرهیز کنیم و تا حد ممکن از تحولاتِ جامعه‌مان دور نیفتیم.

بلکه شاید بتوانیم از این رهگذر، نقشی هرچند ناچیز و گذرا ایفا کرده باشیم؛ یا دستِ‌کم به ثبت نگاهی انتقادی و رادیکال از این گونه‌های تازه‌ی سبکِ زندگی‌مان، دست زده‌ باشیم.

برای کسب اطلاعات بیشتر به این نشانی رجوع کنید.

چه خبر از نگارخانه پلتفرم 28؟

نگارخانه پلتفرم 28 در خرداد ماه امسال، نمایشگاهی با عنوان مکعب های پیما را تا 12 خرداد در معرض دید عموم قرار می دهد. این رویداد که در ادامه ی برنامه هاى بهاره ى خود که بر تأثیر عصر دیجیتال بر پروسه طراحى و تولید أشیاء و آثار هنرى تمرکز دارد ،اثرى از جسى کالین جکسون، معمار، هنرمند و طراح تعاملی رابه نمایش مى گذارد.

این نمایش شامل اثر چیدمانیِ (تنظیم شده با مختصات محیطیِ پلتفرم) این هنرمند کانادایی و مقیم کالیفرنیا، از مجموعه ى Marching Cubes (مکعب‌های پیما) ورسیون 28 با نام خلأ کروی تحت اثر جاذبه است. در این اثر که با الهام از الگوریتم کامپیوتری به همین نام خلق شده از پرینت سه‌بعدی برای جسمیت بخشیدن به جهان اشیای مجازی استفاده می‌شود.

طی سال‌های دهه‌ی هشتاد میلادی محققین موفق به ابداع الگوریتمی شدند که با استفاده از آن می‌توانستند به کمک مجموعه‌یی از مکعب‌های (مجازی) مسطح و یا برش خورده، دیتای حاصل از اسکن اندام‌های انسانی را به تصاویر گرافیکی کامپیوتری بدل کنند.

جکسن در این اثر این روندِ تصویرسازی مجازی را با سرهم کردن مجموعه‌یی از اجزاء طراحی‌شده‌یِ سه‌بعدی به یک شیوه‌ی خلق پیکره‌های واقعی بدل کرده است. اثرِ مکعب‌های پیما با نشاندن الگوریتمی کامپیوتری در دنیای واقعی راه گفتگو میان فن‌آوری اطلاعات و فرهنگ معاصر را باز می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه محصولِ یکی می‌تواند به مثابه اجزاء تشکیل‌دهنده‌ی دیگری به کار گرفته شود.

ورسیون 28 مکعب‌های پیما برای نمایش در پلتفرم 28 تنطیمِ مجدد شده است. برای ساده‌سازی سرهم کردن مکعب‌ها، قطعه‌های خاص کمتر به کار رفته و تعداد قطعات مکعبی و متقارن بیشتر شده است. برای مستحکم‌تر کردن سازه‌های ساخته شده (توسط بازدیدکنندگان) وزن قطعات کمتر و جنس‌شان محکم‌تر شده است.

سیری که این اثر به نمایش می‌گذارد مسیری‌ست که از یک حجم کروی مجازی متشکل از اجزاء شبه‌مکعبی مجازی آغاز شده و به حجمی واقعی و استوار در فضای واقعی می‌رسد، حجمی که می‌توان آن را از هم باز کرد و در جعبه‌یی کوچک به آن سوی دنیا منتقل کرد. در کنار خود اثرْ ویدئوهایی هم از سازه‌های ورسیون‌های قبلی (و ابعاد بزرگتر) مکعب‌های پیما که پیشتر در لس‌آنجلس، تورنتو، نیویورک و ونکوور ساخته‌شده به نمایش درمی‌آید.

فعالیت‌های هنری جسی کالین جکسن بیشتر معطوف به تصویرسازی و حجم‌سازی به مثابه شیوه‌یی جدید و جایگزین در ساخت معماری‌ست. وی با تغییر دادن فرم‌ها و ایده‌هایی که جهان مجازی به کار گرفته می‌شوند و با یاری گرفتن از امکاناتی که فن‌آوری‌های نوین تجسمی و پرینت حجمی دیجیتال در اختیارش قرار داده‌اند جهان و محیط خودش را می‌سازد.

از نمایشگاه‌های قبلی وی می‌توان از مکعب‌های پیما (گالری پری ندیمی و لابراتوار اجراهای رسانه‌یی تجربی – 2017)، شهر تابان (گالری پری ندیمی – 2014)، اتوماتیک/بازبینی‌شده (لتیتیود 44 – 2013) و جاده‌ی یوسونیا (گالری لری وین ریچاردز – 2009) نام برد. جکسن استاد ارشد طراحی و هنر الکترونیک در دانشگاه کالیفرنیا-ارواین است و با گالری پری ندیمی در تورنتو همکاری می‌کند.

برای کسب اطلاعات بیشتر به این درگاه رجوع کنید.

نقش یند

گالری ویستا ، نمایشگاه گروهی به مناسبت روز جهانی موزه “نقش بند” را برگزار می کند. در این نمایشگاه، آثاری از: ابوالفضل شاهی، زهرا ابراهیمی، ایرج اسکندری، ندا اعظمی، فریدون امیدی، ثمیلا امیر ابراهیمی، مسعود باباخانی، لادن بروجردی، حمید جعفری شکیب ، مهدی حسینی، ستاره حسینی ، همایون سلیمی، رضوان صادق زاده، بهنام کامرانی، سرمه عرب ، کتایون گلستانیان ، نوید عطروش ، نداغیوری و گیزلاوارگاسینایی در معرض دید عموم قرار گرفته است.

در بیانیه نمایشگاه امده است:

غنا و تنوع کمتر سرزمینى در نقوش همپایه ى سرزمین ایران است. نقش هاى ایرانى نه تنها جنبه هاى نمادین و تزیینى داشته اند بلکه معانى عمیق و کارکردهاى تصویرى زیادى در آنها محفوظ مانده است. این نقش ها در هنرمندان مدرن ایران بیشتر با رویکرد شکل گرایانه دیده مى شود.

نقوش نزد هنرمندان معاصر به شکل ترکیبى، با خوانش فرهنگى و انتقادى و مبتنى بر درک مکانیزم هاى معناشناسانه و رفتار تازه در ارائه، قابل شناسایى است. این نمایشگاه گوشه منتخبى است از این گرایش در هنر امروز ایران.

زمین است

نگارخانه الهه، تا 9 خرداد ماه سال جاری، نمایش عکس پوریا نهایی را با عنوان زمین است، در معرض دید گالری گردهای خردادی قرار می دهد. در بیانیه نمایشگاه آمده است:

زمین است؛ دایره ای مرموز که مردمش جایی بر اوج ستون های سهمگین و سنگین، فارغ از سکوت جان فرسا، به میهمانی ستارگان مشغولند و جایی فریادهای خاموششان از زیر آوارهای سربی طنین انداز است! زمین است! زاینده طلای سیاه، آسمان خاکستری و شب های بی مهتاب! زمین است، زاینده ی انسان دیروز و انسان امروز.

برای تماشای عکس های آقای نهایی، به نشانی خیابان آفریقا، کوی گلفام، سمت راست، بن بست امینی شماره 3 مراجعه کنید. سایت اینترنتی الهه نیز در این آدرس در دسترس خواهد بود.

یادی از استاد

نگارخانه ترانه باران، از 29 اردیبهشت ماه تا 9 خرداد،‌ نمایشگاهی با عنوان یادی از استاد رضا مافی را در معرض دید علاقمندان به گالری گردی قرار می دهد. نگارخانه ترانه باران، در خیابان شریعتی، پل رومی، خیابان شریفی منش، کوی لادن شماره 27 در دسترس است.

برای کسب اطلاعات بیشتر به این نشانی رجوع کنید.

بنیاد لاجوردی

تا 21 خرداد ماه، نمایشگاهی با عنوان: «دیگر-دیگر گونگی: حکایت شیخ صفی و هر چیز  گستردنی» در معرض دید گالری گرد ها قرار دارد.

نمایش “دیگر- دیگرگونگى؛ حکایت شیخ صفى و هر چیز گستردنى” زیر مجموعه ی پروژه ” کیوریتوریال به عبارت دیگر” اواخر اردیبهشت ماه در بنیاد لاجوردی افتتاح شد. در این نمایشگاه، “فرش” به عنوان چیزى گستردنى در بررسی رشته‌اى از مناسبات اجتماعى و حرفه‌اى در حوزه هنر نقشی مفهومى ایفا مى‌کند.

این نمایشگاه پژوهش محور، زمینه‌هاى گوناگونی را در بر می‌گیرد و نگرشی متفاوت به تلفیق‌های هنرمندانه، نهادى و سازمند ارایه مى‌دهد. این رویکرد در دو بخش اصلى – که در ارتباط با یکدیگرند و در گونه‌هاى متفاوت بازنمایى حضور دارند- عملى شده است.

یک بخش شامل برگزیده‌ای از آثار هنرى که در آن‌ها «فرش» یا هر شکل/مفهوم گستردنى، به چالش کشیده شده، واسازى شده، یا به‌عنوان امکان‌هاى جایگزین بازتولید شده است.

بخش دیگر شامل بسترى دیدارى، شنیدارى و نوشتارى که از ماده‌هاى پژوهشى، آرشیوى و مستند ترکیب شده است. فرهاد احرارنیا ، بیتا قزل ایاغ، ایرین انَستس و رنه گبرى، سهند حسامیان، ندا رضوى پور، سعید روانبخش، بویه سادات نیا، حسین والامنش است و کیوریتور، مدرس و طراح برنامه: نیز فرشته موسوی اعلام شده است.

علاقمندان می توانند از 22 اردیبهشت تا 31 خرداد ماه، همه روزه از ساعت 16 تا 21 از این نمایش در بنیاد لاجوردی به نشانی تهران، خیابان نجات الهی، خیابان سپند (شرقی)، ساختمان شماره 32، پلاک 20، طبقه همکف دیدن کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر به این نشانی رجوع کنید.

نمایشگاه عکسی متفاوت

نگارخانه محسن تهران از 5 خرداد ماه، نمایشگاه عکس‌های آریا تابنده‌پور با عنوان “پوست، گوشت، استخوان” را رونمایی می کند. سه مجموعه عکس “پوست”، “گوشت” و “استخوان”، در ظاهر اول مجموعه نامرتبط به یکدیگرند، اما این مجموعه شکلی در هم تنیده دارد.

هر مجموعه از این عکس‌ها شکل متفاوتی دارد، اما موضوع همه آن‌ها یکی است. در حقیقت فقدان مضمون مشترک مجموعه‌های قبلی و مجموعه‌های جدید این هنرمند است که در این نمایشگاه با ظاهری متفاوت به نمایش در آمده است.

برای تابنده‌پور فقدان مفهومی کلی است که مرگ، مهاجرت، جنگل‌زدایی و چیزهایی از این دست را شامل می‌شود.

در استیتمنت این نمایشگاه آمده است:

“استخوان” مجموعه‌ای است متشکل از پرتره‌هایی از افراد و وضعیت‌شان که در تصاویری از خاک تنیده شده‌اند آن هم در ابعاد واقعی. این پرتره‌ها آینده افراد، مرگ، را به نمایش می‌گذارند. رویکردی شبیه رویکرد خیام که با به تصویر کشیدن مرگ در استعارش دائماً لذت‌های زندگی را یادآور می‌شود.

“استخوان” نسخۀ تکه‌تکه‌شده و بافته‌شدۀ مرگ و زندگی گوستاو کلیمت است. اگر زندگی تار باشد، مرگ پود است. زندگی و مرگ دو ماهیت جدایی‌ناپذیرند که هستی را به وجود می‌آورند. همان‌طور که دغدغۀ دین ک.لو در آثارش خاطرات جنگ است، تابنده‌پور نیز با آن مفاهیم فلسفی بنیادینی دست و پنجه نرم می‌کند که انسان همواره درگیرشان بوده و هست.

برخلاف مجموعه‌های قبلی که همه از عکس‌های کوچک تشکیل شده بودند، هنرمند در مجموعۀ جدید “استخوان” با خلق عکس‌هایی در ابعاد واقعی پا در قلمرو جدیدی گذاشته است. فقدان برای مردمی که غرق روزمرگی هستند معنای روشنی ندارد. فقدان امری تدریجی است، زیر لایه‌های مختلفی استتار شده و ما حتی گاهی برای اجتناب از رویارویی تلخ با آن، انگارۀ آن را کاملاً حذف می‌کنیم.

“گوشت” صورت‌بندی همین فرآیند تجزیه و فروپاشی است. تصاویر در ماشینی که مدام در حال چرخش است محو می‌شوند، فرآیندی که در آن شفافیت به ابهام و وجود به فناپذیری بدل می‌شود. این امر می‌تواند بازنمایی خاطرات محو شده باشد.

مثل خاطرات دوستانی که به دلیل مهاجرت از یکدیگر دور شده‌اند. همچنین دیدن آدم‌هایی با موی جوگندمی در سن سی سالگی تذکری است به کوتاهی زمان در این دنیا. “پوست” ساختار مدیوم عکاسی را از طریق بازی با نور می‌شکند تا اندیشه‌ای را منتقل کند. مانند هنرمندان انگلیسی، برومبرگ و چانارین، که برای نقد عکاسی جنگ از یک رول کاغذ عکاسی و نور در خط مقدم افغانستان استفاده کردند. تابنده‌پور، که او نیز دغدغۀ جنگ دارد، از تکنیکی منحصربه‌فرد برای بیان تأملاتش استفاده کرده است.

“پوست” از چند آگراندیسور تشکیل شده که به ماشین‌هایی متصل هستند. این ماشین‌ها لنز را جلو و عقب می‌برند و با نزدیک شدن لنز، پرتره فوکوس می‌شود .اما چند الگوی استتار نظامی که زیر لنزها نصب شده روی چهرۀ سوژه نمایان می‌شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر به این درگاه رجوع کنید.

نگارخانه بهنام دهش پور

خبر بعدی این که نگارخانه بهنام دهش‌پور در روز جمعه 5 خرداد 1396 میزبان “نمایشگاه گروهی نقاشی” جمعی از هنرمندان کشور با هدف حمایت از بیماران مبتلا به سرطان شد.  این نمایشگاه شامل 34 اثر است که در نگارخانه بهنام دهش‌پور و به کوشش محمدهادی فدوی که گردآورنده این آثار است، به نمایش در می‌آید.

ف- اخلاقی، صفورا اسماعیل‌نژاد، سیما امانی، فروغ خوشنویس، پروانه رزاقی، هیرو شیخ‌الاسلامی، مهین لطف‌محمدی، مهتا معینی، طاهره واحدی و شهلا همایونی آثار نقاشی خود را در قالب تکنیک‌های متفاوت در این نمایشگاه به نمایش خواهند گذاشت.

لازم به ذکر است بخشی از عواید فروش آثار این نمایشگاه صرف هزینه دارو و درمان بیماران مبتلا به سرطان خواهد شد. این نمایشگاه جمعه 5 خرداد ساعت 16 تا 20 افتتاح می‌شود و تا 10 خرداد از ساعت 2 تا 19 میزبان علاقمندان است.

نگارخانه بهنام دهش‌پور در خیابان شهید لواسانی (فرمانیه غربی)، روبروی مدرسه بوعلی، خیابان شهید جباریان (فروردین سابق)، کوچه مسجدی، کوچه مرمری، پلاک 13 واقع شده است.

چه خبر از خانه هنرمندان ایران

درگاه اینترنتی طراحان مستقل ایران «تودی ‌پوسترز» ،سیزدهمین نمایشگاه سالانه حروف نگاری پوستر اسماء‌الحسنی را به صورت ملی برگزار می‌‌کند. در این دوره در مجموع 1257 اثر از 280 هنرمند به دبیرخانه ارسال شد که با داوری سیدعلی میرفتاح، کورش پارسانژاد، محمد صابر شیخ رضایی 63 اثر انتخاب و به نمایشگاه راه یافت.

هیات داوران پس از بحث و بررسی دربار آثار رسیده، نفرات برگزیده این دوره را انتخاب کردند که در مراسم افتتاحیه معرفی خواهند شد.

پوسترهای این دوره همانند سال‌های گذشته در دو مرحله انتخاب شدند. همچنین در این دوره بهترین پوستر از نگاه مخاطب در اینستاگرام نیز انتخاب شد که در مراسم افتتاحیه از صاحب این اثر تقدیر به عمل خواهد آمد.

مراسم افتتاحیه سیزدهمین نمایشگاه اسماءالحسنی جمعه 5 خرداد ساعت 16 در تالار شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد. نمایشگاه اسماء‌الحسنی تا 15 خرداد در نگارخانه ممیز خانه هنرمندان ایران میزبان علاقه‌مندان خواهد بود.

گالری آتبین: نمایشگاه «پیروزی سزان» در گالری آتبین برگزار می شود. این دومین نمایشگاه نقاشی «رضا رزم» است که از 29 اردیبهشت تا نهم خرداد در گالری آتبین برپا می شود.

او در این نمایشگاه 20 نقاشی با تکنیک کاردک و رنگ پلاستیک به نمایش می می گذارد. نقاشی های این مجموعه کاملا فیگوراتیو هستند و شکل نویی از کادر بندی و پرسپکتیو را ارائه می دهند. رضا رزم متولد 1359 مسجد سلیمان و دانش آموخته کارشناسی ارشد تئاتر از دانشگاه تربیت مدرس است و سال هاست که به عنوان طراح صحنه و لباس در عرصه سینما و تئاتر فعال است.

نمایشگاه نقاشی رضا رزم با عنوان «پیروزی سزان» از 29 اردیبهشت تا نهم خرداد در گالری آتبین برپاست. گالری آتبین در خیابان ولی عصر قبل از چهارراه پارک وی کوچه خاکزاد پلاک 42 واقع شده است.

گالری شکوه: نمایشگاه آبرنگ آثار عطاالله ذی‌نوری 29 اردیبهشت تا سوم خرداد در گالری شکوه به نمایش در می آید. این گالری در  فرمانیه بلوار شهید اندرزگو، خیابان سلیمی شمالی، کوچه امیر نوری، پلاک 19 واقع است.

آخرین خبرها از گالری های تهران را در گزارش گالری گردی هفتگی سرویس هنری روزیاتو دنبال کنید.