محققان دانشگاه "تسینگهوا" در چین موفق به ساخت ربات کوچکی شده اند که می‌تواند زخم معده را با چاپ سلول‌های زیستی بر روی زخم، درمان کند.
زخم‌های باز روی دیواره معده در صورت عدم درمان می‌توانند به مشکل بزرگی بدل شوند و گاهی به عمل جراحی نیاز دارند. با این وجود، در آینده نه چندان دور ممکن است یک ربات کوچک بتواند سلول‌های جدیدی را درون بدن بر روی این زخم‌ها "زیست چاپ" (bioprint) کند.
در حالی که قبلاً از زیست چاپگر‌های طراحی شده برای کمک به بهبود زخم‌ها شنیده‌ایم، این دستگاه‌ها معمولاً نسبتاً بزرگ بوده اند و بنابراین به استفاده در آسیب‌های خارجی محدود می‌شوند. اما پروفسور "تائو شو" از دانشگاه تسینگهوا (Tsinghua) در چین تصمیم به تغییر آن گرفته است.
وی با همکاری "ونشیانگ ژائو" دانشجوی دکترای این دانشگاه، نمونه اولیه‌ای از یک ربات، شبیه مار ساخت که می‌تواند از طریق آندوسکوپی وارد معده بیمار شود. این ربات یک ربات دلتا است، به این معنی که سر آن دارای یک پایه سفت و سخت است که توسط سه بازوی متحرک مستقل احاطه شده است.
این ربات برای وارد شدن به بدن تا می‌شود تا حجم کمی را اشغال کند و راحت وارد بدن شود و سپس بعد از رسیدن به محل زخم، باز می‌شود.
پس از آن، بازو‌های آن لوله‌ای را هدایت می‌کند که به دو نوع جوهر زیستی هیدروژلی مجهز است و می‌تواند آن‌ها را به بیرون بپاشد. یکی از این جوهر‌ها حاوی سلول‌های اپیتلیال معده انسان است، در حالی که دیگری حاوی سلول‌های عضله صاف معده انسان است. این جوهر‌ها در دو لایه جداگانه پاشیده می‌شوند و داربستی را تشکیل می‌دهند که زخم را می‌پوشاند.
"ژائو" می‌گوید: ما این سیستم را از دو طریق آزمایش کردیم. اول با یک مدل بیولوژیکی از معده انسان و یک آندوسکوپ برای شبیه سازی فرآیند ورود و چاپ. دوم اینکه ما یک آزمایش چاپ زیستی را در یک ظرف کشت سلول انجام دادیم تا بتوانیم اثربخشی و کارآمدی دستگاه را در چاپ سلول‌ها و ترمیم زخم‌ها بسنجیم.
وی افزود: یک کِشت سلولی 10 روزه نشان داد که سلول‌های چاپ شده دوام بالا و تکثیر پایداری دارند که نشان دهنده عملکرد بیولوژیکی خوب سلول‌ها در داربست‌های بافت چاپ شده است.
پروفسور "شو" نیز می‌گوید که هنوز کار‌های بیشتری مانند کوچک سازی بیشتر بستر چاپ ربات و پالایش جوهر‌های زیستی باید انجام شود. در واقع ما اخیراً در مورد یک جوهر بیولوژیکی شنیده ایم که به طور خاص برای استفاده در داخل بدن طراحی شده است.
این مطالعه در در مجله Biofabrication منتشر شده است.
