ایسنا: نشریه شورای آتلانتیک در گزارشی نوشت: یک سال پس از اینکه دولت ترامپ مورد احترام‌ترین فرمانده نظامی و اطلاعاتی ایران را ترور کرد، بسیاری از پیش بینی‌های وحشتناک که توسط تحلیلگران ابراز می‌شد، محقق نشده اند.
ایران تاکنون مقابله به مثل نکرده است هر چند موشک‌هایی را به پایگاه عراق که آمریکایی‌ها در آن مستقر بودند پرتاب کرد که باعث ایجاد صدمات مغزی بر روی 100 نفر از نیروهای نظامی شد.
نکته قابل توجه نیز این است که ایران از توافق هسته‌ای 2015 و یا از پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای سال 1970 نیز خارج نشده است. اگرچه محدودیت‌هایی را در مورد ذخایر اورانیوم غنی شده خود کاهش داده است.
با این حال ، ایران از راه‌های دیگر انتقام قتل‌ها را نیز گرفته است. ترور سردار سلیمانی، همانطور که مایک پمپئو وزیر امور خارجه امریکا اظهار داشت، عامل بازدارندگی در برابر ایران نبود. دو آمریکایی و یک تبعه انگلیس در حملات موشکی به پایگاه عراق در مارس 2020 کشته شدند. حضور نظامی آمریکا در عراق تحت فشار سیاستمداران عراقی که دیگر نمی‌خواهند کشورشان را به عنوان میدان نبرد بین همسایه با نفوذ خود و ابرقدرت باقی مانده جهان استفاده کنند، کاهش یافته است. پمپئو بارها تهدید کرده سفارت ایالات متحده در بغداد را در صورت آسیب دیدن بیشتر آمریکایی ها در حملات موشکی شبه نظامیان مورد حمایت ایران به منطقه سبز خواهد بست که این می‌تواند هدیه دیگری به تهران باشد.
تهدید جنگ گسترده‌تری بین آمریکا و ایران همچنان ادامه دارد زیرا اخیراً دولت ترامپ و اسرائیل تجهیزات و تحرکات بیشتری از جمله زیردریایی، ناوهای هواپیمابر و بمب افکن های B-52 در منطقه مستقر کرده اند.
چنین درگیری، یک نقطه اوج وحشتناک برای سیاست شکست خورده "فشار حداکثری" ایالات متحده خواهد بود. بنابراین دولت ایران همان کاری را انجام داد که طی چهل و یک سال گذشته اغلب انجام داده است: برای کاهش فشار، به استراتژی "مقاومت اقتصادی" ، صادرات نفت به چین، ونزوئلا و سایر مشتریان با تخفیف و تقویت صنایع داخلی روی آورد. اگر چه ایران آسیب دیده اما وجهه ایالات متحده نیز فرو ریخته است.
