پیری چشم، خداحافظ! (۲)

نوع بیهوشی

این عمل با سه روش بی‌حسی موضعی، نیمه‌بیهوشی و بیهوشی کامل قابل انجام است. در انتخاب نوع بیهوشی، نظر بیمار لحاظ خواهد شد. بی‌حسی موضعی مثل حالتی است که در دندانپزشکی استفاده می‌شود. در این روش ماده بی‌حس‌کننده لیدوکائین فقط در محل عمل (اطراف پلک) تزریق می‌گردد. بدیهی است با این کار پلک بی‌حس می‌شود و بیمار دردی احساس نخواهد کرد؛ اما اضطراب او به قوت خود باقی است.

در روش نیمه‌بیهوشی علاوه بر اینکه اطراف پلک توسط جراح بی‌حس می‌شود، متخصص بیهوشی نیز از طریق رگ داروهای ضد درد و ضد اضطراب را به بیمار تزریق می‌کند. این داروها بیمار را به خواب عمیق و خوشایندی می‌برند. بدیهی است در این حالت او نه دردی دارد و نه اضطراب و استرسی.

روش عمل: پلک‌های فوقانی و تحتانی را می‌توان به‌طور مجزا یا همزمان جراحی کرد.

پلک بالا: برش درست روی چین طبیعی پلک داده می‌شود؛ لذا احتمال اینکه بعد از عمل جای برش روی پلک‌ها باقی بماند، بسیار کم است. بعد از برداشتن پوست و نسج زیرپوستی، درصورت لزوم، کیسه‌های چربی نیز برداشته و محل برش با نخ بسیار نازکی دوخته می‌شود.

پلک پایین: اگر میزان پف پلک پایین و بیرون‌زدگی چربی‌های آن زیاد باشد، محل برش کاملاً زیر خط مژه‌ها خواهد بود تا جای اسکار آن مشخص نباشد. در این صورت علاوه بر خارج کردن چربی‌های اضافی، می‌توان پوست اضافی پلک را نیز چید. اما اگر میزان بیرون‌زدگی چربی‌ها خیلی زیاد نبوده و پوست پلک نیز در حد معمول باشد، می‌توان چربی‌ها را از طریق برش سطح داخلی پلک خارج کرد. مزیت این روش آن است که روی پوست هیچ برشی ایجاد نمی‌شود و بهبودی و ترمیم آن نیز سریع تر خواهد بود.

مدت عمل: چهار پلک حدود 2 ساعت.

بعد از عمل ممکن است اطراف چشم قدری متورم و کبود شود. خشکی چشم نیز معمول است که برای برطرف کردن آن می‌توان از قطره اشک مصنوعی استفاده کرد. تورم و کبودی اولیه ظرف یکی دو هفته برطرف می‌شود؛ اما چند ماه طول می‌کشد تا نتیجه نهایی عمل ظاهر گردد. محل برش جراحی به تدریج کمرنگ می‌شود و ممکن است تا یکسال طول بکشد تا محل برش به‌طور کامل محو شود. نتیجه عمل دائمی است؛ با این وجود، زمان در حال گذر است و بدیهی است مرور زمان می‌تواند روی تمام بدن از جمله پلک‌های عمل‌شده نیز تأثیر بگذارد.

نکاتی که بیمار باید بداند

1-‌ دو هفته قبل از عمل نباید داروهایی مثل بروفن، ایندومتاسین، پیروکسیکام و مفنامیک اسید مصرف شود و چنانچه به هر دلیلی به مسکن نیاز بود، فقط از استامینوفن ساده یا کدئینه می‌توان استفاده کرد.  2- قبل از ورود به اتاق عمل، آرایش چهره بیمار باید کاملاً پاک شود.  3- بعد از عمل روی چشم‌ها پانسمان نخواهد شد و چشم‌های بیمار باز خواهد بود. 4- بعد از عمل باید به مدت سه روز از قطره اشک مصنوعی استفاده گردد. 5- بیمار باید به مدت یک هفته آنتی‌بیوتیک مصرف کند. 6- تا 24 ساعت پس از عمل، از کمپرس سرد استفاده می‌شود. بدین منظور می‌توان چند تکه کوچک یخ را در یک کیسه فریزر ریخته، در آن را بست و کیسه را روی صورت قرار داد و یا بسته‌های مخصوص کمپرس سرد که حاوی ژل است، از داروخانه نمود، آن را در فریزر قرار داد تا منجمد شود و سپس استفاده کرد.
7– بعد از عمل بیمار زیاد نباید دراز بکشد و هنگام دراز کشیدن نیز بهتر است زیر سرش کمی بلندتر باشد تا شیب بدن بیشتر شود. این کار باعث می‌شود کبودی و تورم به حداقل برسد. 8- شش روز پس از عمل، بخیه‌ها کشیده می‌شود. 9- اگر بیمار یکی دو روز بعد از عمل دچار چشم درد و یا افت بینایی شد، باید فوراً با پزشک خود تماس بگیرد.

برای خواندن بخش اول- پیری چشم، خداحافظ!- اینجا کلیک کنید.