هپاتیت B (قسمت سوم)

کلیه افرادی که تماس خانگی با یک بیمار مبتلا به هپاتیت B حاد یا مزمن دارند باید ایمن‌سازی شوند.

اگر فقط یک نوبت واکسن را گرفته باشد به شرطی که فاصله رعایت شود،‌‌، نوبت دوم را می‌گیرد‌‌، ولی اگر ایمن‌سازی مقدور نباشد باید HBIG را دریافت نماید. اگر ایمن‌سازی در شیرخوار شروع نشده باشد باید واکسن را همراه با HBIG بگیرد‌‌، سپس ایمن‌سازی را تکمیل کند.

کلیه افرادی که تماس خانگی با یک بیمار مبتلا به هپاتیت B حاد یا مزمن دارند باید ایمن‌سازی شوند. افراد خانواده بیمار باید یاد بگیرند که در مورد مایعات بدن به خصوص خون مراقب باشند‌‌، زیرا بالقوه عفونی هستند. تمام مواد آغشته به خون بیمار با دستکش برداشته و با مواد ضدعفونی‌کننده تمیز گردند و یا با دقت دور انداخته شوند. بیمار و سایر افراد خانواده باید کلیه خراش‌های پوستی خود را با باندهای ضدآب بپوشانند. وسایلی نظیر مسواک یا تیغ مطلقا به صورت مشترک استفاده نشوند.

شرکای جنسی بیماران با هپاتیت Bحاد: این افراد باید یک نوبت HBIG (6/0 میلی‌لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) بگیرند و ایمن‌سازی هپاتیت B در آنها شروع شود. در این افراد HBIG به تنهایی می‌تواند 75 درصد از عفونت جلوگیری کند. بهتر است HBIG در طی 14 روز پس از تماس جنسی استفاده شود.

مواجهه با خون حاوی HBs آنتی‌ژن یا مشکوک به داشتن HBs آنتی‌ژن: در صورتی که شخص در معرض تماس جلدی – مخاطی (فرو رفتن سوزن در پوست‌‌، زخم‌‌، گازگرفتگی و...) قرار گیرد و ایمن نباشد‌‌، باید ایمن‌سازی صورت گیرد‌‌، که نوع آن بستگی به سابقه ایمن‌سازی فرد و وضعیت Anti- HBs وی دارد.

واکنش‌های نامطلوب واکسن

شایع‌ترین عوارض گزارش شده واکسن‌‌، درد در محل تزریق (29-3 درصد) و دمای بالاتر از 7/37 درجه سانتی‌گراد (6-1 درصد) است. آنافیلاکسی شایع نیست و بین 600 هزار دریافت‌کننده فقط در یک نفر دیده شده است.

در آمریکا همراهی احتمالی بین سندرم گیلن‌باره و دریافت اولین نوبت واکسن پلاسمایی هپاتیت B مطرح شده است. شیوع گیلن باره پایین می‌باشد (5/0 مورد در هر 000/100 گیرنده واکسن)‌‌، مرگ به دنبال آن گزارش نشده و تمام موارد در بزرگسالان بوده است. اطلاعات موجود هیچ‌گونه همراهی بین واکسن نوترکیبی هپاتیت B و سندرم گیلن باره را نشان نمی‌دهد.

مطالعات گسترده اپیدمیولوژی هیچ‌گونه ارتباطی بین واکسن هپاتیت B و سندرم مرگ ناگهانی شیرخوارک دیابت ملیتوس و یا بیماری‌های دمیلین‌کننده مثل مالتیپل اسکلروزیس را مطرح نکرده‌اند.

از آنجائی که در دوران بارداری‌‌، هپاتیت B موجب بیماری شدید در مادر و عفونت مزمن در نوزاد می‌شود و از طرفی هیچ‌گونه عوارضی به دنبال تزریق واکسن در زنان باردار دیده نشده است‌‌، بارداری ممنوعیتی برای ایمن‌سازی نیست. در ضمن شیردهی هم مانعی برای واکسن هپاتیت B نمی‌باشد.

ایمن‌سازی غیرفعال

ایمو‌نوگلوبولین هپاتیت B از پلاسمای انسان که حاوی مقادیر بالایی از Anti- HBs است تهیه می‌شود. در ضمن آماده کردن HBIG‌‌، پلاسما از نظر وجود HIV هم بررسی می‌شود و در حین تهیه HIV,HBIG در محصول نهایی غیرفعال می‌شود. HBIG به عنوان پیشگیری بعد از تماس در مواد زیر به کار می‌رود:

- نوزادان مادران آلوده به HBV.

- افراد مستعدی که دارای مواجهه جنسی‌‌، مخاطی یا Needle-Stick بوده‌اند.

مقداری HBIG در نوزادان با تماس پری‌ناتال با HBV 5/0 میلی‌لیتر و برای بزرگسالان 6/0 میلی‌لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است. تاثیر ایمونوگلوبولین بین 95-70 درصد متفاوت است. در بیماران آلوده به HBV که پیوند کبد می‌شوند مقادیر بالای HBIG مصرف می‌شود.

برنامه ایمونوپروفیلاکسی هپاتیت B برای جلوگیری از انتقال پری‌ناتال

واکسن و HBIG

نوزادان متولد شده از مادران با HBs-Ag مثبت

اولین نوبت

*HBIG

دومین نوبت

سومین نوبت

نوزادان متولد شده از مادرانی که از نظر HBs-Ag بررسی نشده‌اند

اولین نوبت

*HBIG

دومین نوبت

سومین نوبت