آیاتی را که امام زمان(عج) هنگام ولادت تلاوت کرد، آیات پنج و شش سوره قصص بود. روایت در این مورد چنین می‌گوید:
«قالت حکیمة: قرأت على أمه نرجس وقت ولادته، التوحید و القدر و آیة الکرسی، فأجابنی من بطنها بقراءتی، ثم وضعته ساجداً إلى القبلة فأخذه أبوه و قال انطق بإذن الله، فتعوذ و سمى، وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ* وَ نُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَ نُرِیَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما مِنْهُمْ ما کانُوا یَحْذَرُونَ»؛ حکیمه خاتون عمه امام حسن عسکری(ع) می‌گوید؛ هنگام ولادت امام مهدی برای مادرش(نرجس) سوره‌های توحید، قدر و آیة الکرسی را قرائت نمودم و فرزند داخل رحم، پاسخ قرائت مرا داد. پس مادرش وضع حمل کرد درحالی که بچه در حال سجده و رو به قبله بود؛ پدرش(امام عسکری) او را برداشت و به او گفت به اذن خداوند سخن بگو؛ حضرت مهدی(عج) پس از «استعاذه» و «بسم الله»، این دو آیه را تلاوت نمود: «وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ* وَ نُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَ نُرِیَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما مِنْهُمْ ما کانُوا یَحْذَرُونَ»؛ و ما بر آن هستیم که بر مستضعفان روى زمین نعمت دهیم و آنان را پیشوایان سازیم و وارثان گردانیم. و آنها را در آن سرزمین مکانت بخشیم و به فرعون و هامان و لشکریانشان چیزى را که از آن مى‌‌ترسیدند نشان دهیم.