معدل اجاره‌بهای ماهیانه در تهران و حومه به موجب بررسی‌هایی که از طرف اداره‌ی بررسی‌های اقتصادی بانک ملی ایران صورت گرفته است در اسفندماه 1337 مبلغ 1276 ریال بوده است این معدل برای مساکن یک‌اتاقی ماهی 344 ریال، برای مساکن دواتاقی به طور متوسط 929 ریال و سه و چهار اتاقی به طور متوسط 2712 ریال و برای منازل پنج‌اتاقی و بیش‌تر 5445 ریال بوده است.
به گزارش خبرآنلاین، در اسفند 1337 گروهی از متخصصان بانک ملی ایران برای تهیه‌ی شاخص تازه‌ی هزینه‌ی زندگی در ایران، تهران و 31 شهر دیگر را مورد بررسی میدانی قرار دادند.
یکی از شاخه‌های مورد مطالعه در این بررسی اجاره‌بهای مسکن بود که آمار جالبی را ارائه می‌داد. در ادامه قسمت‌هایی از گزارش‌های بررسی یادشده در مورد وضعیت مسکن در تهران را به نقل از روزنامه‌ی اطلاعات مورخ 29 فروردین 1338 می‌خوانید:
معدل اجاره‌بهای ماهیانه در تهران و حومه به موجب بررسی‌هایی که از طرف اداره‌ی بررسی‌های اقتصادی بانک ملی ایران صورت گرفته است در اسفندماه 1337 مبلغ 1276 ریال بوده است این معدل برای مساکن یک‌اتاقی ماهی 344 ریال، برای مساکن دواتاقی به طور متوسط 929 ریال و سه و چهار اتاقی به طور متوسط 2712 ریال و برای منازل پنج‌اتاقی و بیش‌تر 5445 ریال بوده است. به موجب همین بررسی تقریبا نیمی از منازل (واحد‌های مسکونی) اجاری تهران و حومه را واحد‌های یک‌اتاقی تشکیل می‌دهند.
ارقام مربوط به حد متوسط اجاره‌بهای ماهیانه که در این گزارش ذکر گردیده مشتمل بر منازلی است که از حیث کیفیت و مساحت مختلف بوده و در نواحی مختلف حوزه‌ی تهران و حومه پراکنده می‌باشند.
نرخ اجاره‌بها به طور کلی با وضع بنا از حیث ساختمان کهنه و نو بودن آن و مزایایی که در مجاورت آن وجود دارد متفاوت می‌باشد. مثلا واحد‌های یک‌اتاقی که دارای برق می‌باشد به طور متوسط در هر ماهی 465 و بدون برق 254 ریال اجاره داده می‌شده است؛ و به علاوه واحد‌های یک‌اتاقی که دارای آب جاری (لوله‌کشی) و برق بوده در هر ماهی 551 و بدون آب و برق فقط 248 ریال به اجاره می‌رفته است.
حد وسط ماهیانه‌ی اجاره‌بها برای کارگرانی که در صنایع خصوصی کار می‌کرده‌اند در هر ماهی 921 ریال، برای مغازه‌داران و کسبه 1334 ریال و برای کارمندان دولت 1604 ریال بوده است.