ابن شهر آشوب در مناقب گوید: او خوش قلب ترین و راست گفتارترین مردمان بود. از نزدیک ملیح ترین و از دور کامل ترین آنان بود. چون خاموش می شد پرده ای از وقار در چهره آن حضرت هویدا می شد و چون سخن می گفت هاله ای از نور آن حضرت را فرامی گرفت. او از بیت رسالت و امامت و مقر وصیت و خلافت بود. شاخه ای بود بر کشیده و برگزیده از بوستان نبوت و میوه ای بود چیده شده از درخت رسالت.
در شرح زندگی امام حسن عسکری (ع) سخن عبید الله بن یحیی بن خاقان را درباره امام هادی (ع) نیز نقل خواهیم کرد که گفته بود: کاش پدر او (امام حسن هادی (ع) ) را می دیدی به تحقیق مردی بزرگوار و نژاده و نیکوکار و فاضل می بود. در شذرات الذهب نیز گفته شده است: امام هادی (ع) مردی فقیه و امام و متعبد بود.
