نوحه خوانی بر اساس پرده ای که به دیوار نصب می کنند و روی آن تصاویری ازچهره های خوب و بد در تاریخ اسلام،بویژه حوادث مربوط به عاشوراست و نوحه خوان،طبق صحنه های تصویر،اشعار و مراثی را می خواند و مردم که اغلب پای دیوارهادر کوچه ها و میادین یا تکیه ها پای صحبت و نوحه اش می نشینند،دور او جمع می شوند ومی گریند و به پرده خوان، طبق نذر و نیاز خویش،کمک مالی می کنند.پرده خوانی،یکی ازهنرهای نمایشی و شرح حال و سیره اولیاء دین است که بر اساس تصاویر منقوش برپرده های بزرگ،اجرا می گردد.پرده خوان دهانی گرم و صوتی دلنشین دارد و همراه باخواندن، اشاره به تصاویر می کند.
شمایل نگاری و صورتگری مذهبی،خود را در پرده ها نشان می دهد.نوعی از نقاشی مذهبی در این پرده ها تجلی می یابد. «بر مبنای حوادث تاریخ اسلام،بویژه وقایع کربلا،نقاشیهای در هم و برهمی روی پرده کشیده می شود که عنوان «پرده نگاری »دارد.
نگارگران پرده های مذهبی،عموما با الهام از مقتلها،به تصویر صحنه ها می پرداختند.
نقالانی هم با نصب آنها بر روی دیوار و در حضور مردم،با دهانی گرم به تعزیه خوانی وپرده خوانی بر اساس حوادث به تصویر کشیده شده می پرداختند.محتوای این پرده ها اعم از دنیا و آخرت و بهشت و جهنم و صالحان و شروران و حسینیان و یزیدیان بود.در این پرده ها،شمایل حضرت عباس با دستانی از بدن جدا،طفلان مسلم،خیمه های سوزان،قیام مختار،مجلس جن و انس،معراج پیامبر به همراه براق،کوثر،ضامن آهو و...کشیده می شد و نقالان پرده خوان با نثر و شعر، حوادث مربوط به آنها را با صدا بازگو می کردند واز حاضران اشک می گرفتند.» (1)
پی نوشتها
1-کیهان(روزنامه)7/4/73 ص 12 مقاله «پرده های مذهبی ».در زمینه پرده خوانی از جمله ر.ک:«دایره المعارف تشیع »،ج 3، ص 613.
