حکایت از داخل ماشین تلفن زدن! (+عکس)

عصر ایران - خودرو و تلفن، دو اختراع پیشگام که تنها با یک دهه فاصله زمانی (به ترتیب در سال های 1885 و 1875) از یکدیگر جدا شده اند، از وضعیت کنجکاوی های فناورانه به اجزای جدایی ناپذیر زندگی معاصر تبدیل شده اند.

ممکن است تصور شود ترکیب این دو نوآوری انقلابی گامی طبیعی باشد، اما حقیقت بسیار جذاب تر از این است.

نخستین نمونه های تلفن خودرو

مانند بسیاری از فناوری های نسل اول، نخستین «تلفن خودرو» حجیم و دست و پا گیر بود و به سختی می توانست برای استفاده روزمره کاربردی باشد.

تاریخچه تلفن های خودرو به اوایل دهه 1940 باز می گردد، زمانی که آزمایشگاه های بل اولین سرویس تلفن سیار را توسعه داد. این سرویس ابتدا در سنت لوئیس، میزوری، آمریکا در 17 ژوئن 1946 استفاده شد.

تجهیزات اولیه 36 کیلوگرم وزن داشتند و در ابتدا تنها 3 کانال برای همه کاربران در منطقه شهری وجود داشت.

بعداً، مجوزهای بیشتری اضافه شد و در مجموع به 32 کانال در 3 باند رسید. این سرویس حداقل تا دهه 1980 در بخش های بزرگی از آمریکای شمالی مورد استفاده قرار گرفت.

در 2 اکتبر 1946، تجهیزات ارتباطی موتورولا اولین تماس ها را با سرویس رادیوتلفن خودرویی جدید شرکت تلفن بل ایلینوی در شیکاگو برقرار کرد. به دلیل تعداد کم فرکانس های رادیویی موجود، این سرویس به سرعت به بیشینه ظرفیت خود رسید.

در آلمان غربی، خدمات تلفن خودرو برای اولین بار در سال 1958 به عنوان سرویس A-Netz عرضه شد. در سال 1971، این سرویس به محدودیت ظرفیت خود یعنی تقریباً 11000 مشترک رسید و در سال 1972 با B-Netz جایگزین شد که دارای شماره گیری مستقیم بود و نیازی به اپراتور انسانی برای اتصال تماس ها نبود. این سیستم نیز در سال 1985 با سیستم C-Netz 1G جایگزین شد.

تلفن های خودرو در ابتدا حجیم و گران قیمت بودند و قیمت آنها اغلب بیشتر از خود خودرو بود. همچنین محدودیت استفاده به چند ساعت در طول روز برای آن

ها وجود داشت، کیفیت سیگنال ضعیف بود و تماس ها اغلب قطع می شدند.

در اوایل دهه 1980، تلفن های خودرو بیشتر توسط مدیران تجاری، سیاستمداران و افراد ثروتمندی استفاده می شد که نیاز داشتند در حال حرکت نیز در دسترس باشند.

معرفی تلفن همراه و کنار رفتن تلفن خودرو

طی دهه 1980، تلفن خودرو محبوب تر از تلفن همراه بود. اما با سبک تر و مقرون به صرفه تر شدن تلفن های همراه در دهه 1990، استفاده از تلفن های خودرو نیز کمتر شد.

در دهه 2000، به دلیل راحتی استفاده از تلفن های همراه و معرفی فناوری های یکپارچه سازی تلفن همراه در خودرو مانند بلوتوث، تلفن های خودرو به گزینه ای نادر تبدیل شدند.

تا سال 2008، برخی از تلفن های خودرو، از جمله نوکیا 810 و موتورولا وی سی6096 برای استفاده در شبکه های جی اس ام و تلفن خودرو ساخته شده توسط NAL Research برای شبکه ماهواره ای ایریدیم (Iridium) همچنان در دسترس بودند.

موتورولا به مشتریان آمریکایی با تلفن های خودرو ام800 و ام900 به ترتیب برای استفاده در شبکه های CDMA و GSM  خدمات ارائه می کرد.

برخی از تلفن های خودرو دارای نمایشگر رنگی بودند و از اتصالات داده پر سرعت و همچنین از قابلیت دسترسی به سیم کارت های ذخیره شده در تلفن های دیگر از طریق بلوتوث پشتیبانی می کردند.

از سال 2008، بسیاری از خودروها به سیستم های یکپارچه بی نیاز از دست برای استفاده از تلفن همراه از طریق یک پیوند بی سیم بلوتوث یا استفاده از یک گیرنده و فرستنده یکپارچه مجهز هستند و تلفن خودرو به گزینه ای منسوخ تبدیل شده است.