البته، نیروی هوایی ایالات متحده تنها نظامی روی کره زمین نیست که از هواپیماهای ترابری استفاده می‌کند، زیرا بیشتر ارتش‌ها چیزی مشابه با آن را دارند. در حالی که مطمئناً تحویل بمب‌ها به هدف و نابود کردن زیرساخت‌های حیاتی مهم است، اما اگر نیروها، محموله‌ها، وسایل نقلیه و هر چیز دیگری را جابه‌جا نکنید، راهی برای تصرف و حفظ قلمرو وجود ندارد. در طول جنگ جهانی دوم و قبل از آن، بیشتر این اقلام توسط کشتی‌های نیروی دریایی حمل می‌شد، اما این روزها هواپیماها بسیار سریعتر هستند.
با این حال، آنها چندین تن وزن را تحمل کنند،بنابراین باید حجیم باشند. هیچ کمبودی در هواپیماهای راهبردی بزرگ در سراسر جهان وجود ندارد، اما برخی از آنها آنقدر بزرگ هستند که عقل را به چالش می‌کشند.
اینها هواپیماهای عظیمی هستند که دارای موتورهای بیش از حد معقول هستند و برای هر ساعت پرواز به تن‌های واقعی سوخت نیاز دارند. در حالی که ده‌ها نوع از این نوع هواپیمای ترابری نظامی وجود دارد، پنج موردی که در اینجا شرح داده شده است، بزرگترین آنها هستند و بعید است دیگر بزرگ‌تر از این پنج هواپیما ساخته شود.
بوئینگ سی-17 گلوبمستر 3 (C-17 Globemaster III)
بوئینگ سی-17 گلوبمستر 3 (C-17 Globemaster III) یکی از اصلی‌ترین هواپیماهای حمل و نقل نظامی است که توسط نیروی هوایی ایالات متحده اداره می‌شود و اولین بار در سال 1995 وارد خدمت شد. از آن زمان، 279 فروند قبل از تعطیل شدن تولید در سال 2015 ساخته شد. اغلب برای عملیات حمل و نقل هوایی تاکتیکی و استراتژیک نیروها و محموله ها در هر نقطه از جهان استفاده می‌شود و در طول تاریخ خدمات خود چندین ارتقاء را پشت سر گذاشته است.
مدل ارتقا یافته نهایی، بلوک 21، شامل ارتباطات نظارت و پخش خودکار وابسته (ADS-B OUT)، قابلیت شناسایی دوست یا دشمن (IFF) و ارتقاهای مختلف برای مدیریت ارتباطات و پرواز بود.
طول بال این هواپیما تقریباً 170 فوت و طول 174 فوت است. ارتفاع آن 55 فوت و 1 اینچ، دارای یک محفظه بار به طول 88 فوت در عرض 18 فوت و ارتفاع 12 فوت و 4 اینچ است. این ابعاد C-17 را قادر می‌سازد تا 102 سرباز، 36 لیتر با 54 بیمار سرپایی و پرسنل پزشکی یا 170900 پوند (85.45 تن) محموله در 18 موقعیت پالت را حمل کند.
این وزن بسیار زیادی است و C-17 دارای حداکثر وزن برخاست 585000 پوند (292.5 تن) است. C-17 به چهار موتور توربوفن پرت اند ویتنی F117-PW-100 مجهز شده است تا این حجم از جرم را جابجا کند. اینها ترکیبی از نیروی رانش 161760 پوندی را فراهم می‌کنند که این هواپیمای عظیم را قادر می‌سازد با سرعت 0.74 ماخ (567.8 مایل در ساعت) پرواز کند. این هواپیما دارای ارتفاع 45000 فوتی و برد 2762 مایلی است، اگرچه این برد از طریق سوخت گیری هوایی تا محدوده نامحدودی گسترش می‌یابد.
آنتونوف ای‌ان-22 (Antonov An-22)
آنتونوف An-22 Antei یک هواپیمای حمل و نقل نظامی استراتژیک سنگین است که در دهه 1960 برای اتحاد جماهیر شوروی ساخته شد. اولین بار در سال 1965 پرواز کرد و تقریباً 70 فروند از آن ساخته شد. با وجود سنش، چند ده هواپیمای An-22 در خدمت نیروهای هوافضای روسیه به پرواز خود ادامه می‌دهد.
مهم‌تر از همه، An-22 یک هواپیمای توربوپراپ است و بزرگترین هواپیمای ملخ‌دار است که تاکنون ساخته شده است. این موتور از چهار موتور سامارا-کوسنتسوف NK-12MA استفاده می‌کند که در مجموع 60000 اسب بخار نیرو تولید می‌کند.
زمانی که An-22 ساخته شد، بزرگترین هواپیمای ساخته شده بود، هرچند که از آن زمان این تمایز را از دست داده است. از نظر اندازه، An-22 طول آن 190 فوت و طول بال‌های آن 211 فوت و 3.5 اینچ است. ارتفاع این هواپیما کمی بیش از 41 فوت است و وزن خالی آن 251327 پوند (125.7 تن) و حداکثر وزن برخاست آن 551156 پوند (275.6 تن) است، بنابراین با وجود موتورهای توربوپراپ، بار سنگینی را حمل می‌کند.
توربوپراپ‌ها معمولاً مصرف سوخت کمتری دارند و کار با آنها ارزان‌تر است، بنابراین استفاده از آنها برای یک هواپیمای ترابری بزرگ کاملاً غیرعادی نیست؛ C-130 Hercules نیز یک هواپیمای ترابری توربوپراپ چهار موتوره است.
این هواپیما هم برای حمل و نقل غیرنظامی و هم برای حمل و نقل نظامی طراحی شده بود، اما در درجه اول برای هدف دوم استفاده می‌شود و می تواند محموله‌ای به وزن 176370 پوند (88.2 تن) را حمل کند، 6 خدمه پرواز و حداکثر 29 مسافر در آن جای می‌گیرد. از نظر سرعت، می‌تواند با سرعت 0.6 ماخ (460.4 مایل در ساعت) با حداکثر برد 3107 مایل در صورت بارگیری کامل در آسمان پرواز کند.
لاکهید سی5-ام سوپر کهکشان (C-5M Super Galaxy)
C-5M Super Galaxy جدیدترین نوع از بزرگترین و تنها هواپیمای راهبردی است که توسط نیروی هوایی ایالات متحده اداره می‌شود. اولین بار در سال 1970 وارد خدمت شد و 131 دستگاه قبل از پایان ساخت در دهه 1980 ساخته شد. C-5M به استانداردهای قرن بیست و یکم ارتقا یافته است. این هواپیمای ترابری عظیم دارای پنج مجموعه ارابه فرود و 28 چرخ است که برای حفظ وزن باورنکردنی هواپیمای با بار کامل مورد نیاز است.
آنتونوف ای‌ان-124 روسلان (Antonov An-124 Ruslan)
آنتونوف An-124 Ruslan هواپیمای راهبردی اتحاد جماهیر شوروی سابق است که در دهه 1980 طراحی شد. اولین بار در سال 1987 وارد خدمت شد و قبل از پایان ساخت، 55 دستگاه از آن ساخته شد که چندین مورد به کار خود ادامه دادند.
این هواپیما همچنان بزرگترین هواپیمای ترابری نظامی در خدمت تا سال 2025 است و این تمایز را از طریق ظرفیت حمل عظیم خود به دست آورده است. این هواپیما علاوه بر 6 خدمه پروازی، می تواند 88 مسافر را در خود جای دهد. وقتی با این تعداد مسافر و محموله اصلی محفظه بار ترکیب شود، می‌تواند مجموعاً 330695 پوند (150 تن) را حمل کند.
برای جابجایی این وزن، An-124 دارای چهار موتور توربوفن ZMKB Progress (Lotarev) D18T است که قادر به ارائه نیروی رانش ترکیبی 206360 پوند است. هنگامی که ظرفیت آن پر شود، An-124 حداکثر وزن برخاست 892875 پوند (446.4 تن) را دارد، اما با وجود این، می‌تواند با سرعت 0.7 ماخ (547.48 مایل در ساعت) حرکت کند. اندازه این هواپیما به همان اندازه عظیم است که شما فکر می‌کنید، 226 فوت و 9 اینچ طول، 68 فوت و 2 اینچ ارتفاع، با طول بال 240 فوت و 6 اینچ.
در حالی که An-124 برای نیروی هوایی شوروی ساخته شده بود، چندین هواپیما برای اهداف تجاری و همچنین بشردوستانه استفاده شده است. این هواپیما همچنان بزرگترین هواپیما در نوع خود است و توانایی آن در جابجایی 150 تن محموله، آن را برای انواع ماموریت‌ها و عملیات ایده آل می‌کند.
آنتونوف 225 مریا (Antonov An-225 Mriya)
آنتونوف An-225 Mriya یک هواپیمای حمل و نقل هوایی استراتژیک بود که توسط اتحاد جماهیر شوروی در دهه 1980 طراحی شد. متأسفانه، تنها یکی از آنها ساخته شد و An-225 دیگر وجود ندارد، چراکه توسط نیروهای فدراسیون روسیه در نبرد فرودگاه آنتونوف در سال 2022 نابود شد. زمانی که وجود داشت، بزرگترین و سنگین‌ترین هواپیمای ساخته شده بود.
همه ویژگی‌های آن خارج از مقیاس بود، از جمله حداکثر وزن برخاست آن 1.2+ میلیون پوند (617 تن). این هواپیما برای انتقال اجسامی از طریق هوا طراحی شده بود که به جز حمل و نقل هوایی به هیچ طریقی قابل حرکت نبودند، از جمله هواپیمای فضایی بوران برای برنامه فضایی شوروی.
برای قرار دادن سایر اجسام بزرگ و سنگین، An-225 طولی معادل 275 فوت و ارتفاع تقریباً 60 فوتی داشت. طول بال‌های آن 290 فوت بود. این هواپیما از شش موتور توربوفن Progress D-18T استفاده می‌کرد، همان موتوری که An-124 را تامین می‌کند.
مجموع همه اینها یک نیروی رانش ترکیبی 310032 پوندی را فراهم کردند و این هواپیمای عظیم را قادر ساخت تا به سرعت کروز 0.68 ماخ (528 مایل در ساعت) برسد که با توجه به اندازه آن قابل توجه است. برد آن 9569 مایل و ظرفیت سوخت 99567 گالن بود.
باورنکردنی ترین جنبه An-225 حداکثر ظرفیت حمل آن است که 551156 پوند (275.6 تن) بود؛ یعنی می‌توانست آنتونوف An-22 Antei را با حداکثر وزن برخاست حمل کند. از نظر تئوری، می‌توانست مانند شاتل فضایی شوروی به بالای هواپیما متصل شود. آمار An-225 به تنهایی آن را در میان جالب‌ترین هواپیماهای تاریخ به یک چیز عجیب تبدیل کرده است و در حالی که این هواپیما منهدم شد، An-225 رکوردهای چشمگیر بسیاری را برای چندین دهه حفظ کرد.
منبع: slashgear
