روزنامه هم میهن نوشت: در چراییِ این که چرا تنها 192 روز بعد از رأی اعتماد 192 نمایندۀ مجلس شورای اسلامی به عبدالناصر همتی برای وزارت امور اقتصادی و دارایی بیش از 100نفر از آنان رأی خود را پس گرفتند تحلیل‌های متنوعی می‌توان ارائه داد
با نگاه سیاسی جبهۀ پایداری شمشیر را از رو بسته و از پوستۀ رودربایستی آغاز کار دولت خارج شده است و هر دفاع دیگری که آقای همتی انجام می‌داد و حتی حاضر می‌شد قول‌ها و تعهداتی بدهد و مثلاً دوماه زمان بگیرد افاقه نمی‌کرد
این تصور که او می‌تواند مانند عطاءالله مهاجرانی از استیضاح اردیبهشت 1378 به سلامت به درآید نیز زیاده از حد خوش‌بینانه بود چون مجلس دوازدهم شباهتی به مجلس پنجم ندارد و مقولۀ اقتصاد و معیشت مردم شبیه موضوعات فرهنگی و هنری نیست. با این حال وزن پایداری‌چی‌های مجلس هم این‌قدر نیست و رازِ افتادن همتی را باید در موضوع دیگری جُست.
همتی قربانی شد و رئیس‌جمهوری هم در این روزها بارها گفته راهکار را در چه می‌داند و با این وصف اگر قرار باشد همتی دیگری را به مجلس معرفی کند جدای این که دشواریاب است چنین سرنوشتی در انتظار او هم خواهد بود و اصطلاحاً او هم چوب جادو نخواهد داشت و نه می‌تواند عرضۀ ارز را افزایش دهد و اگر چشم‌انداز روشن نشود نه از تقاضا بکاهد
خدا کند با ذبح وزیر هم دلار ارزان شود هم طلا و هم هر کالای دیگری اما اگر قرار بود اقتصاد ایران با این مذبوحات به سامان شود پیشتر شده بود. به تدبیری بیش از ذبح نیاز است.
