تصاویر؛ آخرین خودروهای عصر آنالوگ، پنج اسطوره با لذت واقعی رانندگی

ب‌ام‌و M3 CSL

اگرچه ب‌ام‌وهای M3 امروزی هیولاهای قدرتمندی هستند اما مدل E46 برای بسیاری از طرفداران این برند، همچنان نقطه اوج تاریخ M3 محسوب می‌شود. در سال 2003، نسخه CSL این خودرو به خیابان‌ها آمد؛ مدلی که فقط یک نسخه تولید محدود نبود بلکه ادای احترامی بود به ریشه‌های مسابقه‌ای ب‌ام‌و. مهندسان باواریا در یک رژیم سخت‌گیرانه، 110 کیلوگرم از وزن ماشین کم کردند. پنل‌های فیبر کربنی جایگزین فولاد شدند، شیشه‌ها نازک‌تر شدند و هر چیزی که اضافی بود (مثل کولر و ضبط‌صوت) حذف شد. نتیجه کار، خودرویی با سیستم تعلیق خشک‌تر و موتوری 360 اسب بخاری بود که صدایش مو را به تن سیخ می‌کرد. البته این خودرو یک ایراد بزرگ داشت، گیربکس اتوماتیک SMG II که بسیاری از مالکان بعدها آن را با یک گیربکس دستی تعویض کردند تا لذت رانندگی با این افسانه کامل شود.

پورشه 911 GT3 RS نسل 997.1

امروز هم می‌توان پورشه GT3 را با گیربکس دستی خرید اما مدل‌های مدرن پر از دخالت‌های الکترونیکی هستند. اگر به سال 2006 برگردیم، با چهره‌ای بسیار خشن‌تر و مکانیکی‌تر از GT3 RS روبرو می‌شویم. نسل 997.1 نه‌تنها چراغ‌های بحث‌برانگیز نسل قبل را کنار گذاشت، بلکه یک پیشرانه 3.6 لیتر تخت را ارائه داد که تا 8,400 دور در دقیقه فریاد می‌کشید. این خودرو 20 کیلوگرم سبک‌تر از نسخه استاندارد بود و مهم‌تر از همه، خبری از سیستم‌های کنترل پایداری پیچیده در آن نبود. این آخرین GT3 RS با فرمان هیدرولیک بود. رانندگی با آن یعنی اتکا به مهارت خالص دست و پای راننده؛ جایی که اشتباه کردن، تاوان سنگینی داشت و همین موضوع، ارتباط عاطفی عمیقی بین راننده و ماشین ایجاد می‌کرد.

پورشه کاررا GT

اگر 911 را یک خودروی اسپرت بدانیم، لقب ابرخودروی دهه 2000 بی‌شک به کاررا GT می‌رسد. این خودرو که قلب تپنده‌اش ریشه در یک پروژه شکست‌خورده فرمول یک داشت، یکی از آخرین ابرخودروهای واقعاً آنالوگ تاریخ است. موتور 5.7 لیتری V10 این هیولا، 612 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد و صدایی شبیه به خدایان داشت. جالب اینجاست که پورشه برای تعویض دنده، فقط و فقط یک گیربکس شش سرعته دستی ارائه کرد. کسانی که دنبال گیربکس اتوماتیک بودند، باید سراغ مدل باکستر می‌رفتند! کاررا GT هیچ سیستم کنترل پایداری الکترونیکی کاملی نداشت. تنها یک سیستم کنترل کشش ساده وجود داشت که اکثر رانندگان با فشردن یک دکمه آن را خاموش می‌کردند تا با این هیولای وحشی، دست‌وپنجه نرم کنند.

فورد GT نسل اول

بسیاری از اروپایی‌ها با نگاهی تمسخرآمیز به خودروهای آمریکایی نگاه می‌کنند و آن‌ها را فقط مناسب مسیر مستقیم می‌دانند اما فورد GT نسل اول آمد تا این تصورات را در هم بشکند. این ماشین فقط یک ادای احترام به برنده لمان نبود، بلکه یکی از برترین ابرخودروهای تاریخ بشریت است. موتور 5.4 لیتری V8 سوپرشارژر با 550 اسب بخار قدرت، در وسط بدنه نصب شده بود و بازهم خبری از گیربکس اتوماتیک نبود. این موضوع باعث شد بسیاری از رانندگان تنبل آمریکایی که با کلاچ گرفتن مشکل داشتند، از خرید آن منصرف شوند. فورد GT با فرمان هیدرولیک و کابینی ساده، تجربه‌ای خالص از رانندگی را ارائه می‌داد. برخلاف تصور، هندلینگ این خودرو به‌قدری عالی بود که هنوز هم به‌عنوان یکی از خوش‌دست‌ترین خودروهای ساخت آمریکا شناخته می‌شود.

اخیراً فراری اعلام کرده که در حال توسعه خودرویی برقی است. خبری که برای طرفداران اصیل اسب رقصان، مثل کابوس می‌ماند؛ اما در دهه 2000، فراری حتی به استفاده از فرمان برقی هم فکر نمی‌کرد، چه برسد به موتور برقی! در سال 2003، مدل 360 چلنج استراداله به‌عنوان نسخه‌ای خیابانی از مدل مسابقه‌ای معرفی شد. هدف مهندسان ساخت خودرویی بود که 20 درصد برای پیست و 80 درصد برای جاده باشد. با اینکه قدرت موتور فقط 25 اسب بخار بیشتر شده بود اما کاهش وزن چشمگیر و تنظیمات سیستم تعلیق، آن را به یک جراح دقیق در پیچ‌ها تبدیل کرد. این خودرو عملکردی در حد ماشین مسابقه داشت اما به‌اندازه‌ای قابل‌کنترل بود که بتوانید در جاده‌های عمومی از غرش موتور تنفس طبیعی آن لذت ببرید.