شعر
ختم رسل فخر بشر مصطفی(ص) محمد نبی باقری احمد مرسل شرف ما سوی رونق هستی همه از هست تو دست خدا دست ز بر دست تو شمس و ضحی پرتوی از روی تو قوس و قزح قصه ابروی تو عرش خدا طور تجلای توست سدره کمین وادی سینای توست نور تو گر برگل آدم نبود امر نگشتی که کنندش سجود لوح و قلم دفتر املای توست ملک و ملک مجری امضای توست چشم خرد دیده به تو دوخته آموخته شش جهت و دایره نه طبق پیش کتاب تو بود یک ورق بت شکنان را سر و سررو توئی عالمیان را همه رهبر توئی ای که به حق فیض دمادم توئی باعث ایجاد دو عالم توئی حل و حرم از تو مکرم شده قبله سرتاسر عالم شده نوح نبی چون که به کشتی نشست نام تو را خواند ز طوفان برست سعی و صفا از تو صفا یافته مروه ز یمن تو بقا یافته کوه حرا عرفه و مشعر ز توست کوی منی زمزم و کوثر ز توست دست شریفت به حجر چون رسید بر دل دیوار حرم آرمید ای ز تو گلزار نبوت بهار بر ملک و بر بشر آموزگار جن و بشر قطره و دریا توئی ما همه دردیم و مداوا توئی در شب اسراء شب یلدای مهر تکیه زدی بر زبر نه سپهر کس نتواند چو تو ز ایوان فرش پای نهد بر زبر بام عرش جز تو که در سدره ز رب مجید صوت دل انگیز «او ادنی » شنید از ازل و تا ابدیت بپاست پایه هستی ز وجود شماست بت شکن از نور تو بت را شکست نوح تو را خواند و به کشتی نشست قافله سالار رسالت توئی هر دو جهان آیت رحمت توئی ای مدنی شهرت و امی لقب ای قرشی نسبت و طاها نسب احمد و محمود و ابوالقاسمی سید اولاد بنی آدمی باعث ایجاد همه کائنات ای پدر و مادر و روحم باعث ایجاد همه کائنات باقری زآندم که سخن ساز کرد مدح و تحیت به تو آغاز کرد تا که کند صبح قیامت قیام بر تو و بر عترت پاکت سلام