مسلمانان، قربانیان بی گناه اتّهام تروریستی

انفجارهای اخیر لندن و شرم الشیخ مصر که تلفات و ضایعات و مجروحان زیادی به جا گذاشت، یکبار دیگر باعث شد که توپخانه تبلیغاتی کشورهای غربی، و در رأس آنها امریکا، مسلمانان جهان را هدف قرار دهند و این گونه عملیات تروریستی را به مسلمانان نسبت دهند. شک نیست که تروریسم به هر دلیل و به هر انگیزه و از طرف هرکس یا هر گروه باشد، عمل غیر انسانی و محکوم است و مسلمانان به حکم کیش و آیین و تعالیم آسمانی که دارند، از این گونه اتهام ها بدورند، اما بعد از حادثه سپتامبر که در ایالات متحده آمریکا رخ داد و جرج بوش، بی درنگ و پیش از هرگونه تحقیق و بررسی، آن را به مسلمانان نسبت داد و سخن از جنگ صلیبی جدیدی به میان آورد، دستگاه های پرقدرت تبلیغاتی غرب، حملات سنگینی را بر ضد اسلام و مسلمانان به راه انداختند که تاکنون نیز با شدت ادامه دارد. از آن روز، مسلمانان مقیم غرب، امنیت ندارند و در معرض حمله، قتل، اهانت، بازداشت و فشار قرار دارند درحالی که در عملیات تروریستی، مسلمانان نیز قربانی داده اند، و می دهند. اکنون براساس حقوق بشر حاکم بر غرب، اصل اول در مورد مسلمانان «برائت» نیست، بلکه اصل اول «جرم» است، مگر آن که خلاف آن ثابت شود!، و بدین ترتیب نوعی جوّ رعب و اختناق و فشار، حاکم شده است که اثبات بی گناهی و روشن ساختن حقیقت در آن، دشوار گشته است.

در این جا چند موضوع را نمی توان نادیده گرفت:

1. اگر گروه القاعده برخی از عملیات تروریستی را به عهده می گیرد، کیست که نداند که این گروه ساخته و پرداخته دستگاه های امنیتی و نظامی امریکا و انگلیس است که آنان را آموزش و سازمان دهی کرده به جنگ چریکی بر ضدّ اتحاد جماهیر شوروی سابق، پس از اشغال افغانستان به این کشور فرستادند، حال اگر امروز این گاوِ شاخدار، صاحب خود را شاخ می زند، تقصیر کیست؟!

2. همه شواهد و قرائن گواهی می دهد نسخه ای که جرج بوش و همفکرانش برای مبارزه با تروریسم در جهان ارائه می کنند، و روشی که در پیش گرفته اند، یعنی روش سرکوب، خشونت، لشگرکشی و اشغال کشورها، نسخه شفابخشی نیست، زیرا خشونت، منشأ خشونت است و عامل بسیاری از خشونتها، اقدام ها و برنامه های زورگویانه خود امریکا است. جرج بوش ادعا می کند که پس از اشغال افغانستان و عراق، دنیا امن شده است، درحالی که حوادث اخیر، نشان داد که دنیا ناامن تر شده است!. امروز عراقِ تحت اشغال امریکا کانون تروریسم و قتل و انفجار شده است. اینها نشان می دهد که این روش، راه به جایی نمی برد.

3. تروریسم، به هر شکل، تروریسم است. و تروریسم چه دولتی باشد، چه گروهی و چه فردی، در هر حال محکوم است. اما امریکا در برابر تروریسم دولتی رژیم اشغالگر، سکوت، و بلکه از آن دفاع می کند، اما مبارزان فلسطینی و حزب اللّه لبنان را که در راه دفاع از آزادی و استقلال میهن خود، دفاع و مقاومت می کنند، تروریست می نامد!، پیداست که با این گونه تعریف دوگانه و متناقض، مبارزه با تروریسم به جایی نمی رسد!.