لحظه هایی فراموش نشدنی در تاریخ المپیک: خنده و گریه در کنار هم [ویژه المپیک ریو ۲۰۱۶]

Getty

با شروع بازی‌های المپیک، منتظر اخبار جدید از المپیک تابستانی ریو هستیم. با توجه به اهمیت و روح انسان دوستی ذاتی المپیک، ما متوجه شده‌ایم که ورزشکاران المپیکی می‌توانند دنیایی که ما در آن زندگی می‌کنیم را تغییر دهند. برندگان 2 ماراتون با پای‌برهنه، تمام کردن و رسیدن به خط پایان با پدر خودت، نجات جان رقیب در مسابقه تنها بخشی از رویدادهایی است که سال‌های قبل در المپیک اتفاق افتاده است. ما منتظر هستیم تا در سال 2016 و المپیک تابستانی ریو هم اتفاقاتی ازاین‌دست برای آیندگان رقم بخورد. با بنیتا همراه باشید.

بنابراین ما نگاهی به 12 لحظه‌ای که در طول بازی‌های المپیک ه سال‌های قبل اتفاق افتاده است و جهان را تحت تأثیر قرار داده است، خواهیم انداخت. لحظه‌هایی که اشک و لبخند را به هم گره‌زده‌اند.

آبب بیکیلا (Abebe Bikila)

Getty

به بازی‌های المپیک 1960 بازمی‌گردیم، رم. بعد از 28 سال دونده اتوپیایی کار ناممکن را ممکن ساخت.بعدازآنکه برند آدیداس (Adidas) اعلام کرد که به‌عنوان پشتیبان توانایی تهیه تعدادی معدودی از کفش دونده‌های ماراتن را دارد، بیکیلا تصمیم گرفت با پای‌برهنه بدود. او نه‌تنها با پای‌برهنه دوید بلکه توانست دو ماراتن را هم ببرد. او توانست اولین مدال طلای شرق افریقا را به‌عنوان اولین ورزشکار به دست آورد.

درک ردموند (Derek redmond)

Getty

بعد از اتفاقات سال 1988 سئول که باعث آسیب تاندون دونده کهنه‌کار درک ردموند شد، او 4 سال از ورزش دور ماند و 5 بار عمل بر روی پای خود انجام داد تا به مسابقات المپیک 1992 برسد و شانس خود برای برنده شدن را بیازماید.
در دوی 400 متر، متأسفانه دوباره درک در دور دو دچار آسیب‌دیدگی از ناحیه همسترینگ پای خود شد. او از شدت درد به زمین برخورد کرد ولی از انصراف دادن ممانعت کرد و به دویدن ادامه داد. پدرش، جیم ردموند، به دنبال پسرش دوید و او را شانه‌به‌شانه تا خط پایان همراهی کرد. قدم‌به‌قدم پدر و پسر تا خط پایان قدم برداشتند و از آن رد شدند. رد موند پس از پایان مسابقه گفت: من این کار را برای مردم انجام ندادم... برای خودم بود...مردم فکر کردند من قهرمان آن‌ها هستم درحالی‌که من می‌خواستم فقط به خط پایان برسم.

لارنس لومیو (Lawrence Lemieux)

Getty

ملوان قایق‌های سرعت کانادایی لارنس شانس خود را برای به دست آوردن مدال طلا به خاطر حفظ جان دو نفر از هم مسابقه‌ی های خود، رها کرد. در جریان مسابقات المپیک تابستانی سئول 1988 در دور هفت مسابقات قایق‌رانی، لارنس که در رتبه دوم بود، برای نجات هم مسابقه‌ای‌های سنگاپوری خود که در آب خروشان افتاده بودند، رها کرد. او ورزشکاران سنگاپوری را به قایق خود برد و منتظر گروه امداد ماند و پس از رسیدن آن‌ها به مسابقه بازگشت.
 بعدازآن حادثه او به مقام 11 ام رسید، اما او مدال رتبه دوم و مدال شجاعت برای نجات جان انسان‌ها را مال خود کرد. رئیس کمیته المپیک در آن سال‌ها اظهار داشت او یک ورزشکار بی‌نظیر و ازخودگذشته است.

ماتیاس اشتینر (Matthias Steiner)

Getty

زمانی که اشتینر وزنه‌بردار آلمانی در بستر بیماری بود به همسرخودش وعده داده بود روزی مدال طلای المپیک را به دست خواهد آورد. بعد از سال‌ها از آن ماجرا، همسرش در تصادفی ناگوار جان خود را از دست می‌دهد. اشتینر در سال 2008 مدال طلای المپیک را به دست آورد و آن را به همسرخود تقدیم کرد.
او وعده خودش را عملی کرد و به‌عنوان قوی‌ترین مرد المپیک لقب گرفت. او توانست وزنه 461 کیلوگرمی را به بالای سرخود ببرد و موفق به کسب طلای سنگین‌وزن شد. او در جایگاه قهرمانی عکس همسر خودش را بیرون آورد، بر آن بوسه زد و مدالش را به او تقدیم کرد.
اشتینر گفت: من موفق شدم، چون با تمام وجود برایش جنگیدم.

گرگ لوگانیس (Greg Louganis)

melaniekillingervowell

شیرجه یازده‌گانه سئول در سال 1988 شاهد صحنه عجیبی بود. گرگ لوگانیس شیرجه زن آمریکایی در شیرجه 9 ام، در اثر لغزش پای خود درحالی‌که از همه رقیبان خود پیشی گرفته بود با سرعت 65 تا 70 مایل بر ساعت به آب برخورد کرد، در اثر برخورد او دچار ضربه‌ ی شدیدی شد. پزشک به بالای سر او رفت، یک جواب از او شنید، من ادامه خواهم داد... دو دور باقی‌مانده است.
گرگ به مسابقه خود ادامه داد. ولی روز بعد در بیمارستان بستری شد. یک روز در بیمارستان بستری شد، سرش بخیه خورد و روز بعد با عزم بیشتری برای مسابقه بازگشت. تو توانست سکوی قهرمانی را فتح کند و با مدال طلایی روی سکو بایستد.

کری استروگ (Kerri Strug)

Getty

پس از پاره شدن دو رباط پای مچ او در اولین پرش، ژیمناستیک کار متولد آریزونا با درد شدید مبارزه کرد و برای دور دو حرکات خودش از حلقه و طاق آماده شد. این اتفاقات همگی در انتلانتا و سال 1996 افتاده است.
او به رسانه‌ها گفت: این بازی‌های المپیک است، صحنه درجا زدن نیست... رؤیایی که 4 سال برای خود بزرگ کرده‌اید و من نمی‌توانستم به‌راحتی از آن دست بکشم.
او در فرود دوم آسیب بیشتری دید. مچ پای او کاملاً از بین رفت. او به‌سختی توانست تعادل خودش را حفظ کند ولی ایستاد. او با رقصی نمایشی حرکت خودش را به پایان رساند و رو به جمعیت و داوران لبخند رضایت نشان داد.
او را با برانکارد از روی صحنه مسابقه به بیرون هدایت کردند، ولی توانست امتیاز بی‌نظیر 9٫712 را به دست آورد و برای اولین بار در تاریخ امریکا مدال ژیمناستیک را به دست آورد. او حریفان رومانی و روسیه‌ای خود را در بهت فروبرد. در مراسم اهدای مدال، مربی او را تا بالا رفتن از سکو هدایت کرد.


دن یانسن (Dan Jansen)

Getty

پس از شنیدن خبر ناگوار مرگ خواهرش دربازی‌های المپیک 1988، اسکیت‌باز آمریکایی در مسابقات 1500 نتوانست عملکرد مناسبی از خود نشان دهد و دست‌خالی از مسابقات آلمان بازگشت. او به دنبال کسب مدال برای سال 1992 دوباره تلاش کرد. ولی دوباره نوان است.
او آخرین شانس خودش برای کسب مدال را دربازی‌های المپیکی نروژ و سال 1996 آزمود. این بار هم در 500 متر و در میانه مسابقه تعادل خود را از دست داد و زمین خورد. آخرین شانس او به مسابقه 1000 متر وابسته بود. او تلاشش را مضاعف کرد.
او 9 تنها توانست مدال طلا 1000 متر را به دست آورد، بلکه رکورد المپیک را هم جابجا کرد. او در دور قهرمانی خود دخترکی که نامش هم نام خواهر مرحومش بود به دوش خود داشت و با او دور افتخار می‌زد.

ویلما رودلف (Wilma Rudolph)

Getty

حتی در چشمک زدن و یک‌لحظه هم نمی‌توانید او را فراموش کنید. این جمله‌ای است که طرفداران قهرمان دو آمریکایی راجع به او می‌گفتند. ویلما که به گردباد تنسی (ایالت‌هایی از آمریکا) معروف است، سریع‌ترین دونده زنان دنیا و برنده مدال طلای المپیک است.
رادولف در کودکی با فلج اطفال متولد شد و به‌صورت معجزه‌آسایی شروع به راه رفتن کرد. او در خانواده‌ای فقیر بزرگ شد. ولی تمام این مشکلات به‌اندازه او قوی نبودند.
او با فائق آمدن بر تمامی مشکلاتش، توانست در دبیرستان به گروه بسکتبال بپیوندد و بعدها به برای مسابقات دو مقدماتی المپیک شرکت کند. او اولین زن آمریکایی بود که توانست در یک دوره از مسابقات سه مدال به دست آورد.

جووانی روچته (Joannie Rochette)

Getty

یک روز قبل از مسابقه حساس جووانی مادرش در اثر حمله قلبی جان خودش را از دست داد. فردای آن روز جووانی با مسابقه‌ای بی‌نظیر و بدون نقص در اسکیت ه زنان المپیک 2010، توانست به رتبه سوم برسد. به گفته کارشناسان غم مادرش بر روی او تأثیر عجیبی داشت.
پس از تمام شدن گریه حضار و تمام رقیبان او روی سکو، او مدالش را باافتخار به مادرش تقدیم کرد.

جسی اونز (Jesse Owens)

Getty

آفریقایی آمریکایی‌تبار و دونده در المپیک برلین و سال 1936 ستاره شد. درزمانی که مسابقات تحت سلطه قوانین آدلف هیلتر نژادپرست بود، او توانست تمام قوانین را بشکند.
برخلاف آنچه انتظار می‌رفت، او توانست در 4 رشته 2 مدال طلا به دست آورد، 100 متر، 200 متر، پرش طول و 4*100 رشته‌هایی بود که او در آن‌ها موفق شد.

نانیا کومانچی (Nadia Comaneci)

i.ytimg

در سال 1976 و بازی‌های تابستانی المپیک مونترال کانادا، بزرگ‌ترین اتفاق ژیمناستیک زنان روی داد. دختر 14 ساله‌ای بانام نانیا توانست برای اولین بار و تابه‌حال، 10 امتیاز کامل را در رشته ژیمناستیک زنان و مردان به دست آورد.
ماجرای عجیب او به اینجا ختم نمی‌شود، او توانست 6 امتیاز بالاتر از 10 هم به دست آورد! و طلای المپیک را به‌عنوان جوان‌ترین ورزشکار به گردن خود اویخت.

گروه سورتمه جامائیکا (The Jamaican bobsled team)

Getty

ممکن است بگویید مدال به دست نیاوردن اتفاق جالبی نیست، ولی در تاریخ جامائیکا گروه سورتمه سرعت این کشور در اولین حضور خودش در المپیک شگفتی ساخت. در المپیک 1988 و بازی‌های کلگری، آن‌ها در رتبه آخر قرار گرفتند ولی آن‌ها کاری سخت و گروهی را توانسته بودند انجام دهند. این باعث شد تا در میان مردم و رسانه‌های دنیا به‌شدت تشویق شوند.
از کار آن‌ها در سال 1993 برای ساخت فیلمی به‌عنوان دوندگی سرد (Cool ruuning) الهام گرفته شد.