اسراف را کنار بگذار و میانه روی را پیشه کن!از امروز به فکر فردا باش و از اموال دنیا به مقدار ضرورت برای خویش نگاهدار و زیادی را برای روزنیازت از پیش بفرست(و برای قیامت ذخیره کن).
آیا امید داری خداوند ثواب متواضعان را به تو دهد در حالی که در پیشگاهش از متکبران باشی؟!و آیا طمع داری که ثواب انفاق کنندگان را به تو عنایت کنددر صورتیکه در زندگی پر نعمت و ناز قرار داری؟و مستمندان و بیوه زنان را ازآن منع میکنی؟
بدان انسان بآنچه از پیش فرستاده پاداش داده می شود،و به آنچه قبلا برای خود نزد خدا ذخیره کرده وارد می گردد.و السلام
توضیحها
[1]«بلاذری »در کتاب »انساب الاشراف »ص 169 چاپ اعلمی آن رانقل کرده است.
نویسنده «مصادر نهج البلاغه »اضافه می کند که:امام علیه السلام «سعد»غلام خود را بسوی «زیاد»فرستاد تا او را وادار کند که بیت المال «بصره »را بکوفه نزد امام(ع)بفرستد،ولی در اثر منازعه و اختلافی که بین سعد و زیادبود این مذاکره بجائی نرسید و«سعد»بعد از مراجعت، از زیاد نزد علی(ع)شکایت کرد امام نامه ای بزیاد نوشت که «سید رضی »جملاتی از آن را اقتباس کرده و در اینجا آورده است.
(مصادر جلد3 صفحه 244) ابن ابی الحدید،می نویسد:خدا روی زیاد را زشت گرداند، اوپاداشها و احسانهای امام را خوب تلافی کرد چه اعمال قبیحی که نسبت بمحبان و پیروان آن امام(ع)و الاتبار مرتکب نگردید!و اسراف در بدگوئی امام(ع)و نکوهش از رفتار و کردار او را از حد گذرانید او بقدری در این راه مبالغه ورزیدکه معاویه آن دشمن سرسخت هم،بکمتر از آن راضی و خشنود می شد و او این کارها را تنها برای رضایت «معاویه »انجام نمی داد بلکه از روی باطن زشت خود که سر چشمه این زشتیها و نامردیها بود منشا می گرفت،زیرا از کوزه همان برون تراود که در او است،فرزندش هم دنبال اعمال پدر را گرفت و جنایت رابمنتها درجه رسانید.
