نام رایج:
		پونه
		
			نام عربی:
		فودنج، حبق
		
			نام های دیگر:
		پودنک، فوتنج، پودنه، پودینه، یارپوز (ترکی)
		
		
			ماهیت:
		سه نوع است. بری و جبلی و نهری و ساق آن متفرق و تند بوی با عطریت و برگ آن ریزه مایل به استداره و نازک و نرم و طعم و رایحه آن شبیه به فودنج نهری است و با حدت و تلخی کمی و تخم آن شبیه تخم ریحان. و فودنج نهری که بیشتر در کنار آبها و بساتین می روید شاخهای آن پُر گره و باریک و بر زمین پهن و گل آن بنفش می باشد.
		
			طبیعت:
		در اول سوم گرم و خشک
		
			افعال و خواص:
		بغایت ملطف، جهت کزاز و تنقیه فضول سینه و معده و سوزش آن و فواق و غثیان و تحلیل ریاح و استسقاء و یرقان و اخراج مشیمه و ادرار عرق و بول و حیض و اسهال سودا و نطول آن جهت حکه و ریاح رحم و رفع صلابت آن، سنون سوخته آن جهت تقویت لثه و بری آن رافع غشی.
		
			تحقیقات جدید:
		تقویت کننده سیستم گوارشی، مفید برای دلپیچه و گاز معده، مفید برای سردرد، قاعده آور، ضد انگل، مفید برای واریس
		***
		
			بدل:
		اقسام دیگر پونه و نعناع
		
			مضر:
		امعاء و باه و گرده
		
		
			مصلح:
		کتیرا
		
		
			مقدار شربت:
		تا دو درم
		پیاز ار خورد مرد با پودنه*** از آنش زیانها رسد سود نه
		حکیم یوسفی
		
منبع مقاله : 
		کمالی نژاد، محمد، (1390)؛ برگ کهن، تهران: چوگان، چاپ اول