جواب : در دعای ندبه این جمله آمده است: «و سئلک لسان صدق فی الآخرین فأجبته و جعلت ذلک علیا» ابراهیم - علیه السلام - از خداوند درخواست نمود که زبان راستی در آینده ی دور به او عطا شود. خداوند دعای او را اجابت کرد و این زبان (یعنی سخنگوی توحید) را علی - علیه السلام - قرار داد.
احادیث تأیید می کند که این جمله ی دعای ندبه با آیات قرآن سازگار است و منظور علی - علیه السلام - است. در سوره مبارکه ی شعراء از زبان حضرت ابراهیم نقل شده است:
( و اجعل لی لسان صدق فی الآخرین )(1)
برای من در میان آیندگان زبان راستی قرار بده.
و در سوره ی مبارکه ی مریم در مورد حضرت ابراهیم و دو تن از دودمانش، اسحاق و یعقوب - علیهماالسلام - ، می فرماید:
( و هبنا لهم من رحمتنا و جعلنا لهم لسان صدق علیا) (2)
از رحمت خود آنها را بهره مند ساختیم و برای آنها [علی - علیه السلام - را] زبانی راستین قرار دادیم.
که در دعای ندبه نیز همان گونه که ملاحظه می شود به همین تعبیر آمده است. و اجابت پروردگار که به تعبیر «علیا» در قرآن بیان شده، در دعا نیز به همان تعبیر آمده است.
شیخ صدوق از امام صادق - علیه السلام - روایت کرده که منظور از «علیا» در این آیه ی شریفه علی بن ابی طالب - علیه السلام - است و این حدیث کاملا معتبر است. (3)
همچنین علی بن ابراهیم از پدرش از امام حسن عسکری - علیه السلام - روایت کرده که منظور از «علیا» در این آیه ی شریفه امیرمؤمنان - علیه السلام - است. (4)
روایات دیگری نیز هست مبنی بر این که منظور از کلمه ی «علیا» در آیه ی (و جعلنا لهم لسان صدق علیا) امیرالمؤمنین - علیه السلام - است. (5) و این که در دعای ندبه «لسان صدق» به وجود مقدس امیرالمؤمنین - علیه السلام - تفسیر شده است، مطابق با واقع است.
پی نوشت:
1- شعراء: 84.
2- مریم: 50.
3- کمال الدین و تمام النعمه 139/1.
4- «تفسیر القمی» 51/2.
5- رک تفسیر برهان: ج 5 ، ص 125 و 126
منبع: کتاب موعود امم
معرفی سایت مرتبط با این مقاله 