اگر زیاد کهیر می‌زنید، از این 16 توصیه غافل نشوید
آجیل و شکلات‌هایی که برای پذیرایی از مهمانان عید تدارک دیده‌اید، چشمک می‌زند؛ ناگهان چشم باز می‌کنید و می‌بینید حسابی از خجالت آجیل‌ها و شیرینی‌ها درآمده‌اید ولی اندکی بعد سر و کله جوش‌های خارش‌داری با رنگ صورتی مایل به قرمز روی پوست شما پیدا می‌شود. در این لحظات است که تازه یادتان می‌آید کمی زیاده‌روی کرده‌اید و دچار کهیرهایی شده‌اید که هر از گاهی حال شما را می‌پرسند. کهیر بیماری کوتاه‌مدتی است که با سرخی پوست و خارش بسیار در تمام بدن همراه است. این عارضه پوستی به صورت دانه‌های کوچک صورتی‌رنگ یا به شکل برجستگی‌های وسیع‌تر و گاهی به صورت تاول دیده می‌شود و با خارش شدید همراه است.
فراد مختلف به دلایل گوناگون دچار کهیر می‌شوند ولی آنچه در تمام موارد مشترک است رها شدن ناگهانی «هیستامین» در بدن است. مصرف برخی داروها، گزش حشرات، تماس با حیوانات خانگی به ویژه گربه‌ها، خوردن تخم‌مرغ، آجیل، رنگ‌های افزودنی به موادغذایی و نگه‌دارنده‌ها می‌توانند شما را دچار کهیر کنند. کسانی که سابقه داشتن این عاضه پوستی را دارند، اگر در شرایط پراسترس قرار گیرند، شدت ناراحتی‌شان افزایش خواهد یافت. اگر شما نیز گاهی دچار کهیر می‌شوید، توجه به این 16 نکته به شما کمک می‌کند که شانس ابتلا به این عارضه پوستی را کاهش دهید:
1علت را پیدا کنید: اگر شما گاهی دچار کهیر می‌شوید، تلاش کنید، علت بروز آن را در مورد خودتان پیدا کنید و از این پس از تماس با آن عامل ویژه دوری کنید.
2 گاهی درمان نیاز نیست: در بیشتر اوقات کهیر خود به خود فروکش می‌کند و نیاز به درمان دارویی نیست ولی اگر بیش از 48 ساعت طول بکشد، آن را جدی تلقی کنید.
3 لباس مناسب بپوشید: تلاش کنید لباس تنگ به تن نکنید. به جنس الیاف پارچه‌ای که لباستان از آن تهیه شده است دقت کنید. پارچه‌های نایلونی بیشترین تحریک پوست و پارچه‌های نخی کمترین اثر تحریکی را روی پوست دارند.
4 دوش بگیرید: حمام آب داغ می‌تواند شما را دچار حمله‌های کهیر کند بنابراین با آب ولرم دوش بگیرید.
5 جدی بگیرید: اصولا کهیر را جدی بگیرید چون علاوه بر درگیری پوستی با درگیری سیستم تنفسی ممکن است حیات شما با مخاطره روبه‌رو شود.
6 استرس را فراموش کنید: پرهیز از گرما یا سرمای زیاد، استرس و تنش‌های روحی‌روانی، خودداری از مصرف داروها بدون نظر پزشک، می‌تواند شانس ابتلای شما به کهیر را کاهش دهد.
7 کمپرس آب سرد بگذارید: اگر مناطقی که کهیر زده به شدت دچار خارش شده است، می‌توانید از کمپرس آب سرد برای تخفیف خارش استفاده کنید.
8 کمتر فعالیت کنید: هنگامی که کهیرهای روی پوست‌تان بهبود یافت تا چند روز زیاد فعالیت نکنید. فعالیت زیاد موجب افزایش درجه حرارت پوست‌تان و عرق کردن آن می‌شود که می‌تواند دوباره پوست را تحریک کند.
9 قهوه و نسکافه نخورید: بعضی‌ها پس از مصرف قهوه و نسکافه دچار حملات کهیر می‌شوند بنابراین اگر شما هم دچار چنین مشکلی هستید چای، شیر و آب معدنی را جایگزین این نوشیدنی‌های روزانه کنید.
10 فهرست غذاهایتان را چک کنید: فهرستی از غذاها و نوشیدنی‌هایی که در طول روز مصرف می‌کنید، تهیه کنید تا بتوانید راحت‌تر خوراکی‌های کهیرزا را شناسایی کنید.
11به اورژانس سر بزنید: کهیر گاهی حالت اورژانس پیدا می‌کند و آن هنگامی است که لب‌هایتان متورم شده، دچار تنگی نفس و خس‌خس سینه شوید و احساس گرفتگی در گلویتان نمایید. در این شرایط باید هر چه سریع‌تر به پزشک و یا مراکز درمانی مراجعه کنید.
12 به نوزادان شیر گاو ندهید: گاهی نوزادان زیر 6 ماه نیز دچار کهیر می‌شوند که این نشان می‌دهد آنها به شیر گاوی که به عنوان منبع غذایی استفاده می‌کنند، حساسیت دارند.
13از داروهای ضدحساسیت استفاده کنید: موثرترین راه درمانی کهیر، دوری از مواد حساسیت‌زا، آنتی‌هیستامین‌ها، تزریق اپی‌نفرین در هنگام تورم مجاری تنفسی و مصرف کورتون در موارد شدید است.
14 پوست‌تان را نخارانید: اگر پوست شما در اثر کهیر به خارش افتاده است آن را نخارانید. چون امکان زخم شدن و عفونت پوست شما وجود دارد.
15خوراکی‌های کهیرزا نخورید: موادی از قبیل آجیل، شکلات، ماهی، گوجه فرنگی، تخم‌مرغ، توت فرنگی، شیر و افزودنی‌های غذایی و میوه‌های تازه به‌ویژه مرکبات و داروهایی از قبیل پادزیست‌ها (آنتی‌بیوتیک‌ها) مانند پنی‌سیلین، مسکن‌ها مثل آسپیرین، کدئین، ایندومتاسین، خواب‌آورها، ویتامین‌ها، ملین‌ها و تقریباً هر نوع دارویی می‌تواند ایجاد کهیر کند. مصرف مداوم آسپیرین می‌تواند ایجاد کهیر مزمن بکند. حلزون، ماهی، آجیل، تخم مرغ و شیر از شایع‌ترین حساسیت‌زاها هستند که خوردن آنها می‌تواند باعث پدید آمدن کهیر بشود.
16 از کهیر نترسید: در بیشتر بیماران، کهیر بی‌ضرر بوده و هیچ علامت پایداری بر جای نمی‌گذارد. کهیر حاد می‌تواند کمتر از یک تا ? هفته به طول بینجامد، در حالی که کهیر مزمن بیش از شش هفته طول می‌کشد و گاهی نیز ماه‌ها و سال‌ها ادامه می‌یابد.
منبع:http://www.salamat.com
