از جمله مصارف بیت المال به ویژه زکات ادای قرض بدهکارانی است که توانایی پرداخت آن را ندارند؛ بدهکاران از جمله مصارف هشتگانه زکات است. از امام معصوم نقل شده است:
«والغارمین قوم قد وقعت علیهم دیون انفقوها فی طاعة الله من غیر اسراف فیجب علی الامام ان یقضی عنهم و یفکهم عن مال الصدقات.»
«بدهکاران کسانی اند که بدهی آنان در راه اطاعت خدا بوده و بدون این که اسراف کنند، بدهکار شده اند. پس بر امام است که قرض آنان را پرداخت کرده و آنان را با مال صدقات آزاد کند.»
امام صادق علیه السلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل کرده که فرمود:
«هر مؤمن یا مسلمانی که بمیرد و قرضی به جا گذاشته باشد که آن قرض در فساد و اسراف نباشد، بر امام است که قرض وی را ادا کند و اگر پرداخت نکرد، گناه این عمل بر عهده اوست.»
امام رضا علیه السلام فرمود:
«المغرم اذا تدین او استدان فی حق رجل سنة فان اتسع و الا قضی عنه الامام من بیت المال.»
«بدهکار هنگامی که قرض می گیرد یا برای کسی ضامن می شود، تا یک سال اگر توانست می پردازد، در غیر این صورت، امام از بیت المال قرض او را می پردازد.»
امام علی علیه السلام نیز در نامه ای به مخنف بن سلیم فرماندار اصفهان ضمن تأکید بر رعایت اخلاق اسلامی توسط کارگزاران مالیاتی در مورد ورشکستگان و بدهکاران سفارش کرده و فرمود:
«بدان برای تو در این زکات(بیت المال) که جمع می کنی سهمی معین و حقی روشن است و شریکانی از مستمندان و ضعیفان داری، همان گونه که ما حق تو را می دهیم تو هم باید نسبت به حقوق آنان وفادار باشی، اگر چنین نکنی در روز رستاخیز بیش از همه دشمن داری و وای بر کسی که در پیشگاه خدا فقیران و درخواست کنندگان و محرومان و بدهکاران و ورشکستگان و در راه ماندگان دشمن او باشند.»