بیماری‌های قلبی زنانه و مردانه!

 

تفاوت‌های عوامل خطرساز بیماری‌های قلبی در زن و مرد
 

بیماری‌های قلبی بر زنان و مردان به‌طور متفاوتی اثر می‌گذارد. پژوهش‌های پزشکی به این موضوع پرداخته‌‌اند که تفاوت‌های جنسیتی میان مردان و زنان چه تاثیری بر ابتلای آنها به بیماری قلبی دارد. این پژوهش‌ها به‌طور فزاینده‌ای نشان داده‌اند که در بسیاری از جنبه‌های پیشگیری، تشخیص و درمان بیماری قلبی باید تفاوت‌های جنسیتی مدنظر قرار گیرند.
مردان و زنان در معرض بسیاری از عوامل خطرساز مشابه برای بیماری قلبی هستند، اما برخی از تفاوت‌ها هم میان آنها وجود دارد.

• سیگارکشیدن:
 

سیگار کشیدن در راس عوامل خطرساز سبک زندگی است که مردان و زنان را در معرض بیماری قلبی قرار می‌دهد، اما در زنانی که هم‌زمان قرص‌های پیشگیری از بارداری مصرف می‌کنند، سیگار کشیدن خطر حمله قلبی و سکته مغزی را حتی بیشتر می‌افزاید.

• کلسترول:
 

تصور بر این است که میزان‌های بالا کلسترول «بد» یا LDL بالاتر 130 در مردان بیشتر از زنان خطرناک است، در حالی‌که میزان پایین کلسترول خوب یا HDL پایین‌تر از 50 میلی گرم برای زنان هشداردهنده‌تر از مردان به حساب می‌آید. مقادیر بالای تری‌گلیسرید (بالای 150 میلی‌گرم در دسی‌لیتر) هم عامل خطرساز عمده‌تری در زنان نسبت به مردان به حساب می‌آید.

• فشار خون بالا:
 

تا سن 45 سالگی، درصد بالاتری از مردان نسبت به زنان فشار خون بالا دارند. در زنان از هنگام میانسالی فشار خون شروع به بالا رفتن می‌کند و زنان در هنگام رسیدن به 70 سالگی، به طور میانگین، نسبت به مردان فشار خون بالاتری دارند.

• بی‌‌حرکتی:
 

به‌طور کلی مردان از زنان از لحاظ جسمی فعال‌تر هستند و بیشترین تفاوت از این لحاظ در سنین جوانی (18 تا 39 سالگی) و پیری (85 سالگی و بالاتر) دیده می‌شود.

• افزایش وزن:
 

تا مدت‌ها تصور می‌شد که وزن زیاد فرد او را در مسیر ابتلا به بیماری قلبی قرار می‌دهد، اما اکنون مشخص شده است که محل‌ قرارگیری این وزن اضافه مهم‌تر است از میزان عددی آن است.

• چاقی شکمی:
 

که باعث آزادی موادی در بدن می‌شود که با فعالیت انسولین تداخل می‌کند، بسیار خطرناک‌تر از چربی‌های اضافی در لگن است. بسیاری از کارشناسان بهداشتی اکنون دور کمر 89 سانتی‌متر یا بالاتر را برای زنان و 5/101 سانتی‌متر در مردان را شاخص دقیق‌تری برای بیماری قلبی نسبت به «شاخص توده بدنی» (BMI) می‌دانند.

• دیابت:
 

دیابت هم در مردان و هم در زنان خطر ابتلا به بیماری قلبی را دوبرابر می‌کند، اما دیابت در زنان خطر مرگ قلبی را بیش از دوبرابر می‌کند در حالی‌که در مردان این خطر را 60 درصد افزایش می‌دهد.

• نشانگان متابولیک:
 

داشتن سه مورد از پنج علامت نشانگان متابولیک شامل چاقی شکمی، فشار خون بالا، تری‌گلیسریدهای بالا، کلسترول HDL پایین و میزان بالای قند خون یا مقاومت به انسولین- برای زنان خطرناک‌تر از مردان است و خطر حمله قلبی مرگبار را سه برابر و خطر ابتلا به دیابت را 10برابر می‌کند. ترکیب دور کمر زیاد و میزان بالای تری‌گلیسرید خون به خصوص برای زنان از این لحاظ خطرناک است.

•عوامل خطرساز روانی- اجتماعی:
 

عمق رابطه میان قلب و مغز هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما شواهد کافی وجود دارد که نشان می‌دهد برخی از عوامل روانی- اجتماعی مانند استرس مزمن، افسردگی، فقدان حمایت اجتماعی در ایجاد بیماری قلبی دخالت دارند.
نه زنان و نه مردان از این لحاظ بر یکدیگر مزیتی ندارند، اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که برخی عوامل در مردان غلبه دارند و برخی دیگر در زنان. استرس بر سلامت قلبی هر دوی زنان و مردان تاثیر می‌گذارد. زنان نسبت به مردان با احتمال دو برابر بیشتر افسرده می‌شوند و از آشفتگی‌های عاطفی بیشتری رنج می‌برند. در واقع موارد گزارش‌شده «نشانگان قلب شکسته»- از دست رفتن ناگهانی، اما معمولا بازگشت‌پذیر کارکرد قلب پس از یک تجربه عاطفی شدید- تقریبا همیشه در زنان سالمندتر رخ می‌دهد. مدت‌ها بود که خشم و پرخاشگری را از عوامل خطرساز بیماری قلبی در مردان می‌دانستند، اما این نتیجه‌گیری احتمالا به این دلیل بوده است که در اغلب بررسی‌ها درباره بیماری قلبی زنان حذف می‌شده‌اند و بالاخره کاملا ثابت شده است که مردان نسبت به زنان – به‌خصوص پس از بازنشستگی با احتمال بیشتری در معرض فقدان حمایت اجتماعی هستند.

• التهاب:
 

اکنون می‌دانیم که التهاب مزمن زمینه را برای رسوب پلاک چربی در شریان‌ها (تصلب شرایین)‌ فراهم می‌کند. زنان بسیار بیشتر به عوارضی مبتلا هستند که اغلب به التهاب مداوم و خفیف می‌انجامد. برای مثال، لوپوس خطر حمله قلبی و سکته مغزی را بیش از دو برابر می‌کند.
این تفاوت‌ها حتی در کاهش خطر بیماری‌های قلبی هم دیده می‌شوند
مردان و زنانی که می‌خواهند زندگی سالمی از لحاظ قلبی داشته باشند، می‌توانند برنامه غذایی و ورزشی مشابهی داشته باشند.
اما در مورد درمان با آسپیرین برای کاهش خطر حمله قلبی تفاوت‌هایی میان زنان ومردان وجود دارد. در مردان مصرف روزانه یک عدد آسپیرین بچه باید 10 سال پیشتر از زنان آغاز شود.
در مردان در معرض خطر حمله قلبی توصیه می‌شود که روزانه یک آسپیرین بچه از 45 سالگی به بعد مصرف شود، اما در مود زنان این زمان از 55 سالگی شروع می‌شود.
هم در مردان و هم در زنان اثرات محافظتی آسپیرین باید در مقابل خطرات گوارشی آن (افزایش احتمال خون‌ریزی) سنجیده شود.
منبع:www.salamat.com
/م