چرا مطالعه همراه با کودکان در حال حاضر مهم‌تر از همیشه است؟

نویسنده‌ای به نام کِیت دیکامیلو، تنها چند هفته پس از تیراندازی در یک کلاپ شبانه در اورلاندو و زمانی که یک معلم با یک کتاب شعر نزد او آمد، در آنجا حضور یافت. آن معلم به کیت گفت «من دقیقاً نمی‌دانستم که باید پس از واقعه‌ی تیراندازی چه‌کار کنم، ازاین‌رو کودکان را دورهم جمع کردم و بلندبلند برای آن‌ها خواندم». آن معلم برای بچه‌ها کتاب «داستان دیسپِرو» از کیت را خواند. کتابی که به خاطر غنی بودن از امید و همدردی برنده‌ی جایزه‌ی نیوبِری شد. دیکامیلو صحبت خود را با این جمله ادامه می‌دهد: «ما هم‌اکنون بیشتر از هر وقت دیگر به داستان‌ها نیاز داریم.» اما واقعاً نیاز ما به داستان‌ها در زمان کنونی از کجا نشات می‌گیرد. با بنیتا همراه باشید.

یافتن نوری ضعیف در میان تاریکی مطلق در دنیای کنونی کمی دشوار شده است. تیراندازی، حملات تروریستی و کمپین‌های انتخابات ریاست جمهوری تند و سوزاننده از مواردی محسوب می‌شوند که کار والدین برای صحبت با فرزندانشان را دشوار کرده است. این اتفاقات مسائلی نیستند که بتوان به‌راحتی از کنار آن‌ها گذشت، کودکان ما به‌سرعت درک می‌کنند که این موارد در دنیا اصلاً صحیح نیست.

من توصیه‌های فراوانی در مورد چگونگی صحبت با کودکان درباره‌ی خبرهای ترسناک، توضیح انتخاب‌های غیرمعمول کاندیداها و بحث بر سر عادلانه به نظر نرسیدن آن‌ها دریافت کرده‌ام؛ اما چیزی که صحت دارد این است که خواندن برای کودکان از روی کتاب‌هایی که به آن‌ها یاد می‌دهند چگونه مسائل دنیا را درک کنند می‌تواند راهی برای سهیم کردن آن‌ها در موضوعات اطراف خود و نقش آن‌ها به‌عنوان بخشی از راه‌حل باشد.

شارون راولینز، متخصص بخش نوجوانان در کتابخانه‌ی ایالت نیوجرسی و رئیس برنامه‌ی همکاری برای کتاب‌خوانی در تابستان می‌گوید «زمانی که شما این کتاب‌ها را بلندبلند می‌خوانید، با توجه به احساسات و عواطف آن‌ها می‌توانید بگویید که کودکان در حال همدردی و ارتباط برقرار کردن با شخصیت‌های کتاب هستند».

به‌علاوه، نظیر آن معلمی که کتاب خواندن را کاری صحیح دانست، مطالعه با صدای بلند می‌تواند یک درس باشد. خواندن برای کودکان، صرف‌نظر از سن آن‌ها، نه‌تنها برای آگاهی و دانش آن‌ها مفید است، بلکه به ما کمک می‌کند تا بتوانیم در مورد مسائل بزرگ‌تر و پیچیده‌تری با آن‌ها صحبت کنیم. افزون بر این، مطالعه باعث می‌شود کودکان عمیق‌تر در مورد احساسات دیگران فکر کرده و به راه‌حلی برای برطرف کردن مشکل آن‌ها بیندیشند، حتی اگر ندانند که ما در حال انجام چه‌کاری هستیم.

قطعاً کودکان به‌مانند ما پس از شنیدن یک خبر تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند؛ اما آن‌ها به‌اندازه‌ی کافی می‌دانند. درواقع، کودک 6 ساله‌ی من می‌پرسد که آیا ممکن است که ما هم زمانی به خاطر مسئله‌ی جنگ آواره و پناهنده شویم. این سؤالات و اطلاعات آن‌ها همیشه مرا شگفت‌زده می‌کند.
من اغلب به کتاب‌هایی فکر می‌کنم که می‌تواند به آن‌ها مفهوم مهربانی و همدردی را بیاموزد. کتاب‌هایی که به آن‌ها نشان دهد کودکان نیز می‌توانند از پس شرایط سخت برآیند. کودکانی که می‌توانند دنیا را تغییر داده و هیولاهای موجود در آن‌ها را شکست دهند. این کتاب‌ها دقیقاً تمامی این تم‌ها را دارا نیستند، اما اکثر کتاب‌های کودکان مفهوم قوی بودن، مهربان بودن و حلال مشکلات بودن را به آن‌ها نشان می‌دهند.

آخرین رمان زیبای دیکامیلو با عنوان «بلبل رِیمی» است که در آن گروهی از دخترها با یکدیگر دوست می‌شوند. روایت داستان تنها به یک فرد نمی‌پردازد. یکی از کودکان با مشکل ترک پدر خانواده روبروست و یکی دیگر از آن‌ها به دلیل مرگ والدین در فقر مطلق به سر می‌برد؛ اما آن‌ها همچنان تصور می‌کنند که برای یک دوست خوب بودن باید به دیگران و حتی حیوانات توجه کرد. آن‌ها باوجود مواجهه با مشکلات فردی و دشواری‌ها، به مفهوم وفاداری و مراقبت اشاره می‌کنند. آن‌ها یکدیگر را به خاطر عادت‌های عجیبشان در زندگی و یا نوع زندگی‌شان قضاوت نمی‌کنند.

اخیراً یک دختر از استرالیا نامه‌ای به دیکامیلو نوشت و رمان او را «کتابی دشوار و آسان» توصیف کرد.

دیکامیلو می‌گوید به نظر من این ماهیت ادبیات است. «گفتن حقیقت و قابل‌تحمل ساختن آن». می‌دانید یکی از آن حقایق چیست؟ دوست داشتن یکدیگر. حقیقت دیگر؟ سخت کار کردن.

وقت گذاشتن برای مطالعه به همراه کودکان نه‌تنها به مهارت‌های خواندن، درک مطلب و واژگان آن‌ها کمک خواهد کرد، بلکه موجب تقویت هوش عاطفی آن‌ها نیز خواهد شد. داستان‌های بی‌شماری وجود دارد که آسایش را به کودکان عرضه کرده و به آن‌ها نشان می‌دهد که چگونه می‌توانند قدرتمند باشند. به‌علاوه به آن‌ها خواهد فهماند که این دنیا یک جهان کامل نبوده، اما می‌تواند به‌واسطه‌ی آن‌ها بهتر شود.

راولینز برخی از کتاب‌های محبوب خود که نمایشی از احساس همدردی و مهربانی است را به ما نشان می‌دهد. او می‌گوید: من تصور می‌کنم که شناسایی و تقویت یک حس درونی طبیعی در کودکان و کشف اینکه این مهربانی چیزی است که در تمام زندگی هویداست، بسیار اهمیت دارد.

زمانی که این کتاب‌ها را با صدای بلند می‌خوانید، می‌توانید احساس همدردی کودکان با شخصیت‌های داستان را متوجه شوید. آن‌ها تمامی احساسات شخصیت‌ها را درک می‌کنند.

راولینز می‌گوید من نمی‌توانم برای یافتن این صفات در کودکان خود صبر کنم، بخصوص در روزهایی که جهان به نظر کمی تاریک‌تر رسیده و توصیف آن دشوارتر است.