شترمرغ های بالغ در ناحیه ی زیر شکم خود دارای لایه یی ضخیم از چربی هستند که نقش سپر حرارتی، محافظ فیزیکی و منبع ذخیره ی انرژی را برای آن ها ایفا می کند. چربی تشکیل دهنده ی این لایه به علت داشتن خاصیت جذب سریع توسط پوست انسان و نیز افزایش سرعت ترمیم پوست، در ترکیب برخی از کرم های آرایشی، شامپوهای گران قیمت و نیز تعدادی از پمادهای سوختگی به کار می رود. شواهدی مستدل برای منفعت های شگفت انگیز این چربی در ایجاد آرامش و راحتی حاصل از مصرف آن، در درمان خارش های پوستی و ناراحتی دیگری مانند آفتاب سوختگی، تاول، خشکی پوست و لب ها، بریدگی پوست، قانقاریا گرفتگی ماهیچه یی و ساییدگی پوست وجود دارد
سه هزار سال قبل در مصر باستان و روم و در بین بومیان آفریقایی از روغن شترمرغ به عنوان یک ماده ی آرایشی و نیز برای درمان دردهای عضلانی و رماتیسم استفاده می شد. مستندات تاریخی در مورد روغن شترمرغ به زمان های خیلی قدیم یعنی قرن اول پیش از میلاد برمی گردد و به استفاده ی گسترده از این روغن اشاره می کند.
«پلینی»، فیلسوف رومی قرن اول پس از میلاد مطالب مبسوطی درباره ی فواید استفاده از روغن شترمرغ نوشته است. امروزه ما می دانیم که روغن شترمرغ حاوی اسیدهای چرب ضروری امگا 9،6،3 است.
از آن جا که بدن انسان قادر به ساختن اسیدهای چرب ضروری و حیاتی نیست. به این منظور این مواد باید به صورت روزانه برای بدن تأمین شود. پوست انسان به آسانی تمام مواد مغذی موجود در روغن را که برای سلول ها لازم است، جذب می کند. اسیدهای چرب ضروری به حفظ سلامت غشای سلولی کمک کرده، استفاده از مواد مغذی را بهبود می بخشد و موجب کنترل متابولیسم سلول ها می شود. این اسیدها مواد خامی را که به کنترل فشار خون، لخته شدن خون، آماس، درجه حرارت بدن و سایر اعمال بدن یاری می رساند، فراهم می کند.
امگا6 و امگا9 هر دو مرطوب کننده، آبرسان و حالت دهنده ی پوست و مو هستند و اسیدهای چرب ضروری منجر به شادابی سلول های از بین رفته در اثر استرس، شرایط جوی و سلول های فرسوده و کهنه می شوند. سازگاری این روغن با پوست از نظر درماتولوژیکی مورد تأیید متخصصین پوست است. روغن شترمرغ منبع غنی امگا3است که فقدان آن باعث بروز اختلال در عملکرد فرستنده های مغزی و در نتیجه افسردگی و پرخاشگری می شود. طبق تحقیقات در انگلستان، امگا3 در پیشگیری از سرطان سینه و پروستات مؤثر بوده و در جلوگیری از آلزایمر تا75 درصد نتایج مثبتی داشته باشد.
هورمون ها می تواند با راندمان امگا 3 باعث حساس تر شدن انسولین شوند، سطح غشای سلولی را تأثیر پذیرتر کنند و با گیرنده های سلولی از طریق پوست، فعل و انفعالاتی داشته باشند. مصرف حداقل پنج گرم امگا3 در روز، سنتز چربی را در بدن کندتر کرده، از آرتروز مفاصل جلوگیری می کند و همچنین التهابات عضلانی را کاهش داده و به این ترتیب درد مفاصل و عضلات تخفیف پیدا می کند.
منبع: نشریه 7 روز زندگی شماره 104 