صرع، از شایع ترین بیماری‌های مغزی است که مطابق با آمار سازمان بهداشت جهانی حدود 40 میلیون نفر در جهان از آن رنج می‌برند. تقریبا80 درصد بیماران صرعی در کشورهایی هستند که امکانات تشخیصی و درمانی پیشرفته در اختیار ندارند و در نتیجه 90 درصد بیماران در این مناطق تحت درمان موثر قرار نمی‌گیرند. صرع، از قدیمی‌ترین بیماری‌هایی است که بشر آن را شناخته است. برخی معتقدند که در تمدن قدیم به خصوص در بین‌النهرین و بابل این بیماری به‌طور کامل شناخته شده بوده است. بقراط اولین کسی است که بیماری را شرح داده و عامل آن را اختلالی در مغز دانسته است.
صرع عمومی بدون «اورا» شروع می‌شود، یعنی بیمار از شروع آن مطلع نمی‌شود و به‌طور ناگهانی دچار حمله صرع می‌شود. از همان لحظه شروع، هر دو نیم‌کره درگیر هستند و همراه با از دست دادن هوشیاری است. صرع عمومی را بسته به وجود حرکات تونیک، کلونیک (راست و منقبض شدن اندام‌ها) به دو نوع تشنجی و غیر تشنجی تقسیم می‌کنند.
شایع‌ترین نوع تشنج، تشنج غایب است که هیچ گونه حرکت غیرطبیعی در اندام‌ها دیده نمی‌شود. برای لحظه کوتاهی، بیمار هوشیاری خود را از دست می‌دهد ولی به زمین نمی‌افتد و احتمالا حرکات غیرعادی خفیفی مانند پلک زدن در صورت بیمار مشاهده می‌شود. در بچه‌هایی که مبتلا به این نوع صرع هستند، دیده شده که برای مثال، یک خط دیکته معلم را ننوشته‌اند.
شایع‌ترین نوع صرع در افراد بالغ، صرع لوب گیجگاهی است که یک تا سه درصد جمعیت انسانی را مبتلا کرده است و یک نوع صرع موضعی پیچیده است. این نوع صرع باعلایم صرع موضعی شروع می‌شود و درنهایت به صرع عمومی تبدیل شده و هر دو نیم‌کره مغزی را درگیر می‌کند و بیمار هوشیاری خود را از دست داده و به زمین می‌افتد.
عوامل ژنتیکی، ضربات وارده به سر، سکته، تومورها، عفونت و عوامل ناشناخته دیگر، عوامل متعددی هستند که در ایجاد صرع دخیل هستند. برای مقابله با این بیماری، درمان‌های متعددی مانند درمان‌های دارویی یا درمان‌های جراحی استفاده می‌شود ولی هنوز درمان قطعی برای آن وجود ندارد. به علت عوارض زیاد درمان‌های دارویی و جراحی، تعداد زیادی از بیماران علاقه زیادی برای استفاده از درمان‌های غیر معمول و سنتی مانند طب سوزنی دارند ولی مطالعات برخی دانشمندان، طب سوزنی را به عنوان روش درمانی ضد صرع تأیید نمی‌کند.
برای فهم مکانیسم‌های دقیق دخیل در این بیماری و برای دست‌یابی به روش‌های درمانی قطعی، کارهای تحقیقاتی زیادی در کشورهای گوناگون دنیا و ایران در حال انجام است تا شاید روزی درمانی قطعی به این بیماران ارایه شده و آنها نیز یک زندگی آرام و بدون نگرانی از بروز حمله تشنجی را تجربه کنند.
منبع: http://www.salamat.com
ae
