۱۳ نکته درباره کلوفیبرات

1. کلوفیبرات یکی از پرمصرف‌ترین داروهای پایین‌آورنده چربی خون است که به شکل کپسول‌های 500 میلی‌گرمی در داروخانه‌های کشور عرضه می‌شود.
2. کلوفیبرات‌ از ساخته‌شدن تری‌گلیسرید‌ها جلوگیری می‌کند و موجب افزایش ترشح استرول‌‌های خنثی می‌شود. این دارو از مشتقات اسیداریل‌اکسی سوبوتیریک است.
3. میزان مصرف این دارو در بیماران مبتلا به چربی خون و با توصیه پزشک خانواده 2 گرم در روز است.
4. از عوارض جانبی داروی کلوفیبرات این است که دستگاه‌های گوارش، پوست، خون، اعصاب، ادراری و قلب را درگیر می‌کند.
5. برخی از علایم شایع ناشی از عوارض این دارو عبارتند از: تهوع، استفراغ، سوءهاضمه، افزایش آنزیم‌های کبدی، التهاب حفره دهان، نفخ، گاستریت، کهیر، خارش، خشکی پوست، خستگی، ضعف، خواب‌آلودگی، سرگیجه، کاهش میل جنسی، ناتوانی جنسی، سوزش ادرار و پرخوری و افزایش وزن.
6. بیماران مبتلا به اختلالات کبد و کلیه نباید از داروی کلوفیبرات استفاده کنند. همچنین بیماران مبتلا به زخم معده، سنگ صفرا و هیپوتیروییدی باید از این دارو با احتیاط استفاده کنند.
7. کلوفیبرات از طریق دستگاه گوارش جذب می‌شود و پس از چهار تا شش ساعت در بدن اثر می‌کند و از طریق کلیه نیز دفع می‌شود و پاسخ به درمان پس از یک ماه آغاز می‌شود.
8. مصرف هم‌زمان داروی وارفارین با کلوفیبرات موجب تداخل دارویی می‌شود. مصرف هم‌زمان این دارو با سولفونیل اوره‌ها سبب افت قند خون می‌شود. مصرف داروی پروبنسید موجب تشدید اثر کلوفیبرات می‌شود.
9. در صورتی که به‌طور مرتب از کلوفیبرات استفاده می‌کنید از سلامت وضعیت کلیه‌ و کبد خود مطمئن شوید.
10. در صورتی که پس از مصرف داروی کلوفیبرات دچار یبوست می‌شوید، پیشنهاد می‌کنیم نوشیدن مایعات را افزایش دهید.
11. هنگام مصرف کلوفیبرات سعی کنید عوامل خطرساز مانند چربی زیاد در غذا، سیگارکشیدن و مصرف الکل را حذف کنید و تحرک جسمانی و ورزش خود را افزایش دهید.
12. در صورت بروز علایم دستگاه ادراری مانند سوزش ادرار، کاهش میل جنسی و ناتوانی جنسی یا کاهش حجم ادرار حتما به پزشکتان اطلاع دهید.
13. در صورتی که به‌طور تصادفی مقادیر زیادی از دارو را مصرف کردید و دچار مسمومیت شدید، حتما به نخستین مرکز درمانی مراجعه کنید.
منبع:www.salamat.com
/ک