تابلوهای دندانپزشکی چه می‌گویند؟
یک روز، البته روزی که دندانتان درد نمی‌کند و شاد و سرحال‌اید، یک سرگرمی جدید برای خودتان راه بیندازید: همان‌طوری که در خیابان راه می‌روید، به جای آنکه فقط به جلوی پایتان نگاه کنید، کمی سرتان را بالاتر بگیرید و نگاهی به ارتفاعی حدود یک یا دو متر بالای سرتان بیندازید. اگر در یک شهر شلوغ زندگی می‌کنید و در یک خیابان شلوغ راه می‌روید، همان بالاها تعداد زیادی تابلو می‌بینید. تابلوی مغازه‌ها که صد البته همه جا هست. منظور از تابلوها، همان تابلوهای سفیدی است که پزشکان، نام و تخصص‌شان را روی آن نوشته‌اند و به این ترتیب خودشان را به شما معرفی کرده‌اند. موضوع سرگرمی جدید این است، اگر دندان درد نداشته باشید و بخواهید برای یک معاینه ساده و دوره‌ای به یک دندانپزشک سر بزنید، کدام تابلو را انتخاب می‌کنید؟ کدام دندانپزشک را؟ چگونه انتخاب می‌کنید؟
همه ما بنا به اقتضای طبیعت انسانی‌مان خودمان را دوست داریم. بدنمان را هم همین‌طور و اگر جایی از بدن ما نیاز به ترمیم و درمان داشته باشد، دوست داریم کار این درمان را به پزشکی کاردان و ماهر و مطمئن و صد البته نه چندان گران بسپاریم. انتخاب یک پزشک از میان انبوه پزشکان کار مشکلی است و این روزها هم که حرف بیماری‌های عجیب و مخوفی مانند ایدز و هپاتیت B و D و C در میان است، انتخاب یک دندانپزشک مطمئن کار سختی به نظر می‌آید. برای این کار، در منابع گوناگون دندانپزشکی و اطلاع‌رسانی پزشکی، راهکارهای متعددی پیشنهاد شده است. یکی از معتبرترین این منابع، انجمن دندانپزشکی آمریکا است که اغلب اطلاعات این مقاله از منابع خبری این انجمن اقتباس شده است.
چگونه به دنبال یک دندانپزشک خوب بگردیم؟
1) از فامیل، دوست‌ها و همکارانتان، پیشنهادهای گوناگونی را سراغ بگیرید.
2) پزشک خانوادگی شما می‌تواند به شما دندانپزشکان خوبی را پیشنهاد کند.
3) اگر به شهری دیگر نقل مکان می‌کنید، می‌توانید از دندانپزشک‌تان سراغ یک همکار خوب را در شهر جدید بگیرید.
در انتخاب دندانپزشک باید به چه نکاتی دقت کنم؟
از میان پیشنهادهای متعددی که به شما می‌شود، یک دندانپزشک برای شما مناسب است. شما با توجه به این نکات می‌توانید انتخاب یا انتخاب‌های بهتر را پیدا کنید:
• آیا روزها و ساعت‌های ویزیت این دندانپزشک با وقت و کار شما هماهنگ است؟
بهتر است دندانپزشکی را انتخاب کنید که مطب او به منزل یا محل کار شما نزدیک باشد. بعضی از درمان‌های دندانپزشکی نیاز به چند جلسه رفت و آمد دارد. آیا وقت و انرژی طی راه‌های طولانی را برای چند جلسه دارید؟ گاهی بعد مسافت سبب می‌شود که درمان‌های دندانپزشکی نیمه‌کاره بمانند. سری به مطب دندانپزشکی بزنید (شاید برای یک معاینه اولیه) در این ملاقات، ریزبین و دقیق باشید. آیا مطب تمیز، مرتب و منظم است؟ (مهم نیست که دکور و اثاثیه مطب شیک و لوکس باشد، تمیزی و نظم اصل مهم و اولیه است.)
• آیا هنگام تشکیل پرونده و معاینات اولیه، تاریخچه پزشکی شما پرسیده و در پرونده ثبت شده است؟
بسیاری از مسایل و بیماری‌های عمومی بدن ممکن است با درمان‌های دندانپزشکی تداخل داشته باشد و دندانپزشک باید پیش از انجام هر گونه عملیات دندانپزشکی، یک تاریخچه کامل پزشکی از بیمار دریافت و در پرونده او ثبت کند. این تاریخچه شامل بیماری‌های قبلی و فعلی، داروهای مصرفی و ... است.
• آیا در اولین ملاقات و معاینه دندانپزشکی درباره روش‌های بهداشت دهان و دندان و پیشگیری از بیماری‌های دهان و دندان برای شما توضیحی داده شده است؟
دندانپزشکان مسوول و کاردان، اغلب در اولین جلسه معاینه، وضعیت بهداشتی دهان و دندان بیمار را بررسی می‌کنند و روش‌ها و اصول صحیح رعایت بهداشت را به بیمار آموزش می‌دهند.
• آیا درباره مراحل درمانی و هزینه‌های آن توضیح جامع و کاملی به شما داده شده است؟
این توضیح‌ها به شما کمک می‌کند که دریابید آیا طی مراحل درمان و نیز پرداخت هزینه‌های آن از عهده شما برمی‌آید یا خیر؟
دندانپزشکان، عمومی یا متخصص
در کشور ما طی دوره دندانپزشکی عمومی در دانشگاه بین 5/5 تا 5/6 سال طول می‌کشد و پس از این مدت دانشجویان با عنوان دندانپزشک عمومی از دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شوند. دانشجویان طی این دوره با درمان‌های متفاوت دندانپزشکی آشنا می‌شوند و پس از فارغ‌التحصیلی می‌توانند در تمام زمینه‌هایی که طی تحصیل آن را آموخته‌اند و در آن مهارت کافی دارند، فعالیت کنند. دندانپزشکان عمومی می‌توانند روی تابلوهای خود، یک یا دو تا از رشته‌های دندانپزشکی که در آن مهارت بیشتری دارند و یا به کار در این زمینه‌ها علاقه دارند را ذکر کنند اما اجازه استفاده از کلمه متخصص یا تخصص را ندارند. به‌عنوان مثال، اگر دندانپزشکی روی تابلوی خود عنوان جراح- دندانپزشک را ذکر کرده است، منظور دندانپزشک عمومی است که گروهی از کارهای جراحی دندانپزشکی را نیز به انجام می‌رساند. اما در مقابل، گروهی از دندانپزشکان پس از طی دوران دندانپزشکی عمومی، تحصیل خود را در یکی از رشته‌های تخصصی دندانپزشکی مانند جراحی فک و دهان، درمان ریشه، ارتودنسی و... ادامه می‌دهند و مدرک تخصصی خود را دریافت می‌کنند. این دندانپزشکان اجازه دارند که در تابلوی مطب خود از عنوان متخصص یا تخصص استفاده کنند.
از ایدز می‌ترسم!
هرچند مطب‌های دندانپزشکی به یکی از معروف‌ترین و در عین حال ترسناک‌ترین مکان‌ها برای انتقال انواع ویروس‌ها معروف شده است اما اگر اصول استریلیزاسیون و ضدعفونی سطوح به خوبی و درستی در این محل رعایت شود، امکان انتقال ویروس‌ها تقریبا به صفر می‌رسد. استریلیزاسیون سطوح و وسایل اصولی دارد که اغلب دندانپزشکان و کمک‌هایشان در مطب‌ها آنها را به خوبی رعایت می‌کنند. اما اگر شما نگران این مساله هستید، می‌توانید با چشمان کنجکاو خود مسایل زیر را پیگیری کنید و یا حتی حق دارید مستقیم از دندانپزشک‌تان درباره روش‌های استریلیزاسیون سوال کنید و یا سری به اتاق استریل و ابزار مخصوص این کار بزنید. به این نکات دقت کنید:
• آیا محوطه و سطوح مختلف مطب تمیز و عاری از هرگونه لکه است؟
• آیا کارکنان مطب سوال های متعدد شما را با خوش‌رویی و خونسردی پاسخ می‌دهند؟
• آیا دندانپزشک از دستکش و ماسک استفاده می‌کند و آیا پیش از پوشیدن دستکش، دست‌هایش را می‌شوید؟
• آیا تمام وسایل یک بار مصرف مانند دستکش، لیوان، سرساکشن و ... برای هر بیمار تعویض می‌شود (در صورت تمایل می‌توانید بخواهید که ست وسایل یک بار مصرف در حضور شما باز و استفاده شود).
• آیا تمام وسایل فلزی (که چند بار استفاده می‌شوند) پس از هر بار استفاده به کمک دستگاه‌های مخصوص مانند «فور» یا «اتوکلاو» استریل می‌شوند
منبع:www.salamat.com
/ع
