روغن هسته انگور از جمله روغن‌های جدیدی است که در بازار ایران وارد شده و از این جهت که حاوی اسیدهای چرب با یک باند دوگانه است، به روغن زیتون شباهت زیادی دارد.
از سوی دیگر، روغن هسته انگور ماده‌ای به نام رزوراترول دارد که یکی از پلی‌فنول‌های بسیار قوی و با اهمیت در رژیم غذایی است و می‌تواند از بسیاری بیماری‌ها از جمله بیماری‌های چشمی، قلبی، کلیه و دیابت پیشگیری کند.
نکته‌ای که مهم است و باید به آن توجه کرد، آن است که روغن هسته انگور یا هر روغن دیگری را هر چقدر هم که مفید باشد نباید به‌طور کامل جایگزین سایر روغن‌ها کرد. در تغذیه همواره باید تعادل و توازن را مورد توجه قرار داد. وقتی مصرف روغن‌های جامد را کم می‌کنیم، می‌توانیم از روغن‌های مایع مثل روغن زیتون، آفتابگردان و هسته انگور استفاده کنیم. اما نباید روغن‌های مصرفی ما فقط روغن هسته انگور باشد. از آنجا که رزوراترول به حرارت حساس است، نباید روغن هسته انگور را به قصد پخت و پز حرارت دهیم. حتی اگر روی بسته‌بندی این روغن نوشته شده باشد: «مقاوم به حرارت»، نباید از آن برای پخت و پز استفاده کرد زیرا در این صورت مواد مفید داخل روغن از بین می‌روند. بهتر است از این روغن به‌عنوان روغن سالاد در غذاهایی که حرارت نمی‌بینند، استفاده شود. طبیعتا خواصی که در روغن هسته انگور وجود دارد و با مصرف آن به بدن می‌رسد، با جویدن هسته انگور هم به بدن خواهد رسید. منتها این از جمله مواردی است که نمی‌توان همیشه روی آن حساب کرد.
برخی افراد ممکن است به دلیل تنبلی روده‌شان، خراش مری یا حتی به خاطر طعم گس خود این محصول، تمایلی به مصرف آن نداشته باشند اما اگر این مشکلات وجود نداشته باشد، مصرف هسته انگور راهی برای ورود رزوراترول به بدن است و مصرف روغنش نیز از مصرف خود هسته انگور راحت‌تر است.
پی‌نوشت‌ها:
* متخصص تغذیه، عضو هیات علمی دانشگاه لوم‌پزشکی شهید بهشتی
منبع:www.salamat.com