خانه مسعودی یکی از خانه‌های به جا مانده از دوره قاجاریه است که در محله شاهزادگان (خیابان انقلاب- دستغیب) شهر تویسرکان قرار دارد. این خانه با مساحت 1332 مترمربع در 2 طبقه ساخته شده است. در هر طبقه یک اتاق اصلی وجود دارد و در طرفین آن چند اتاق فرعی قرار گرفته‌اند که در انتها هر کدام از آن‌ها به یک اتاقک به عنوان انباری یا پستو منتهی می‌شوند. مهم‌ترین قسمت این بنای تاریخی، اتاق شاه‌نشین است که در طبقه همکف واقع شده و در کنار ورودی آن یک کتیبه دیده می‌شود که تاریخ ساخت بنا (سال 1290 هجری قمری) را نشان می‌دهد. تمامی سقف و دیوارهای این اتاق پوشیده از گچبری‌ها، آینه‌کاری‌ها و نقاشی‌های رنگ و روغن شامل نقوش گیاهی و انسان است. همچنین در حاشیه فوقانی دیوارهای این اتاق و در میان نقوش گچبری شده، تصاویری از پادشاهان ایران باستان (برگرفته از شاهنامه فردوسی) تا دوره قاجاریه که با شیوه گراور ایجاد شده‌اند، به صورت قاب‌هایی کوچک قرار گرفته‌اند. یکی از این تصاویر طرحی است از یک شاهزاده قاجاری که کاغذی در دست دارد و بر روی آن نوشته‌ای درج شده است. در بالای تصویر عبارت «گردآورنده این داستان، جلال‌پور فتحعلیشاه قاجار» به خط نستعلیق نوشته شده است.
سقف تمامی اتاق‌های ساختمان (به جز اتاق شاه‌نشین طبقه همکف) لمه‌کوبی شده است. پنجره‌های اُرسی این بنا در گذشته‌ای نه چندان دور توسط مالکان بنا تعویض و پنجره‌های ساده به جای آن‌ها کار گذاشته شده است.
آجرکاری‌های سردرِ ورودی شاه‌نشین طبقه‌های همکف و اول، از دیگر عوامل تزئینی این بنا محسوب می‌شود. دیواره‌های حیاط با طاق‌نماهای متعدد تزئین شده است.
