کمتر عمر کردن مردان، یک پدیدة شناخته شده است. گرچه در میزان زاد و ولد تعداد نوزادان پسر بیشتر است (52%) با این حال، مردان شکننده تر از زنان هستند و در میان جمعیت 65 ساله ها مردان شکننده تر از زنان هستند و در میان جمعیت 65 ساله ها مردان 40% و زنان 6% را تشکیل می دهند. افزون بر این، تعداد مردانی که بیش از 50 سالگی در بیمارستان های روانی بستری می شوند، 2 برابر زنان است. مطالعات اخیر نشان می دهد که تفاوت های جنسی و زیست شناختی، ژنتیک ورفتاری احتیاجات دیگر، تنها عوامل این پدیده نیستند. در واقع نرخ مرگ و میر در ارتباط بسیار تنگاتنگی با وضع زناششویی است. پژوهشها حاکی از این هستند که ازدواج در طول عمر مردان آثار بسیار مفیدی دارد. در سنین مساوی، مرگ و میر در میان زنان و مردان بیوه، مجرد و یا مطلقه بسیار زیادتر است. بیوه بودن، میزان مرگ و میر در مردان و 50% در زنان افزایش می-دهد. زنان روی هم رفته بیوگی را بهتر از مردان تحمل می کنند. و 75% از مردان، زودتر از همسرانشان از دنیا می روند. با این حال، زنان تنها زودتر از زنانی که همسر دارند چشم از جهان می پوشند. در غرب مهمترین عامل این مرگ و میر، توتون و الکل است.
