«محمدتقی جواهری گیلانی»؛ مشهور به «شمس لنگرودی»، شاعر و پژوهشگر، در سال 1329 در محله «آسید عبدالله» لنگرود متولد شد. پدرش آیت‌الله «جعفر شمس لنگرودی» از روحانیان و امام جمعۀ لنگرود بود. لنگرودی شاعری را از دهه 1350 آغاز کرد. نخستین دفتر شعرش که در سال 1355 منتشر شد، «رفتار تشنگی» نام دارد. وی شهرتش را پس از انتشار مجموعه‌های «خاکستر و بانو» و «جشن ناپیدا» در اواسط دهه 1360 به دست آورد. در ادامه با بنیتا همراه باشید.
او از اواخر دهه 1360 حدود 10 سال، شعری منتشر نکرد تا اینکه سرانجام در سال 1379، مجموعه شعر «نت‌هایی برای بلبل چوبی» را به بازار کتاب عرضه کرد. از دهه 1380 به این سو، هشت مجموعه شعر از او منتشر شد. مانند: «پنجاه‌وسه ترانه عاشقانه»، «رسم کردن دست‌های تو» و «شب، نقاب عمومی است». او همچنین در فیلمی به نام «احتمال باران اسیدی» به کارگردانی «بهتاش صناعی‌ها» بازی کرد. در ادامه تصاویری از این فیلم را بینید.
اکنون نیز مجموعه شعر جدیدی از شمس لنگرودی با عنوان «واژه‌ها به دیدن من آمدند» توسط انتشارات نگاه منتشر شده است. در این کتاب 70 شعر چاپ‌شده است، که از آن جمله می‌توان به این‌ها اشاره کرد:«بوسه‌های تو»، «سفر کن»، «ساده بودم»، «تلفن زنگ می‌زند»، «جنگ تمام شده است»، «روز»، «چشمی ندارد تاریکی»، «آی عشق»، «دوستت دارم»، «هفده اسفند»، «معمار وقت منی تو»، «سراسر راه‌ها»، «باد»، «دلتنگی»، «تمام صداها اینجا»، «قطارها»، «یادت» و ... .
نمونه‌ای از اشعار این مجموعه با نام «دوستت دارم» را می‌خوانید.
«دوستت دارم
و پنهان کردن آسمان
پشت میله‌های قفس
آسان نیست
آنچه که پنهان می‌ماند خون است
خون است و عسل
که به نیش زنبوری
آشکار می‌شود
دوستت دارم
و نقشه‌ای از بهشت را می‌بینم
دورادور
با دو نهر از عسل
که کشان‌کشان
خود را به خانه من می‌رسانند...»
