این موضوع را جدی بگیرید: نمی‌تواند کلمات و یا عبارات را بیان کند و فقط صداهای کم و ضعیف را تقلید می‌کند.
او باید توانایی گفتن و بیان جملات ساده را داشته باشد و نباید برای بیان یک جمله ساده، یک کلمه را چندین و چند بار تکرار کند. کودکانی که صدای گوشخراش و تودماغی دارند و نسبت به سن خود توانایی گفتار محاسب را ندارند، حتماً باید زیر نظر پزشک قرار بگیرند، گفتار کودک در سن 4 سالگی باید آنقدر پیشرفت کرده باشد که حتی کسانی که کودک را نمی‌شناسند به راحتی بتوانند متوجه منظور کودک بشوند و صحبت کودک قابل فهم باشد.
تفاوت میان گفتار و زبان
اغلب گفتار و زبان با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شود، هر چند تمایز بزرگی میان این دو وجود دارد: گفتار، بیان کلامی زبان است و شامل بیان صداها و کلمات می‌شود. زبان بسیار گسترده‌تر است به معنای کل سیستم بیان و دریافت اطلاعات معنی‌دار می‌باشد و از طریق ارتباطات و کلامی و غیر شفاهی و نوشتاری فهم و درک می‌شود.
اگر چه مشکلات در گفتار و زبان متفاوت است ولی اغلب با هم همپوشانی دارند. کودکی که با زبان مشکل دارد، قادر به تلفظ کلمات است ولی قادر به کنار هم قرار دادن دو کلمه نمی‌باشد ولی کودکی که با گفتار مشکل دارد، درک و فهم برایش مشکل است ولی می‌تواند کلمات را بیان کند و حتی جمله بسازد.
علل تأخیر در گفتار و زبان کودک
خیلی دلایل می‌توانند موجب تأخیر در رشد گفتار و زبان کودک بشود. تأخیر در گفتار کودک می‌تواند دلایل گوناگونی داشته باشد. اگر پزشک تشخیص دهد که کودک مشکل دارد برای او جلسات درمانی، مشخص می‌کند و به شما نیز آموزش می‌دهد که برای بهبود مهارت‌های گفتاری و زبانی کودک‌تان، چگونه با او رفتار کنید و در اصل چگونه به او آموزش بدهید.
چند راهنمایی کلی
حتی در دوران شیر خوارگی نیز زمان زیادی را با فرزندتان سپری کنید. با او صحبت کنید برای او آواز بخوانید و حرکات، صداها و اشارات او را تقلید و تشویق کنید. از سن 6 ماهگی برای کودک کتاب بخوانید، از کتاب‌های تصویری استفاده کنید که کودک جلب و تشویق شود و به آن توجه نشان بدهد.
در محلی از منزل بایستید و با ایجاد یک صدا (مثل دست زدن) توجه کودک را به خود جلب کنید و برای او دست تکان دهید. مطمئن باشید که با درمان و رفتار مناسب، فرزند شما، قادر به برقراری ارتباط بیشتر، خواهد بود. دلیل اینکه بسیاری از کودکان با تأخیر در صحبت کردن مواجه می‌شوند، گاهی، مشکلات مادرزادی و مربوطه به نواحی از مغز می‌شود که مسئول تولید گفتار هستند و کودک در استفاده و هماهنگی لب‌ها، زبان و فک در تولید اصوات گفتاری با مشکل مواجه می‌شود.
در این موارد گاهی کودک به دلیل عدم هماهنگی لب‌ها، زبان و فک، علاوه بر ناتوانی در گفتار دچار مشکلات تغذیه‌ای می‌شوند به‌گونه‌ای که حتی نمی‌توانند به راحتی غذا بخورند. تأخیر در گفتار، گاهاً می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری خاص و یا تأخیر در رشد عمومی بدن باشد. مشکلات شنیداری کودک نیز گفتار و صحبت کردن کودک را به تعویق می‌اندازد و کودکانی که مشکل شنوایی دارند دچار مشکل بیان و تقلید صدا و صحبت کردن نیز می‌شوند. عفونت گوش، به خصوص عفونت‌های مزمن می‌تواند بر توانایی شنیداری فرد تأثیر بگذارد. البته یک عفونت ساده گوش که به خوبی و کامل درمان شود نمی‌تواند اثری بر روی گفتار فرد بگذارد.
تأثیر والدین در درمان
مانند بسیاری از مسائل دیگر، رشد زبان نیز ترکیبی از طبیعت و پرورش و تربیت است. آرایش ژنتیکی، بخش مهمی از تعیین هوش و رشد گفتار و زبان کودک است. با این حال مقدار زیادی از آن نیز به محیط‌زیست و زندگی کودک نیز مرتبط می‌شود.
اینکه آیا کودک در خانه و یا کودک به اندازه کافی تحریک می‌شود و به اندازه لازم مورد توجه قرار می‌گیرد و یا فرصت کافی برای تبادل ارتباطات در اختیار او قرار می‌گیرد و حتی عکس‌العمل والدین به رفتار کودک از جمله عواملی هستند که بر رشد گفتار و زبان کودک تأثیر می‌گذارند.
آسیب‌شناس و متخصص گفتار درمانی
اگر شما و یا پزشک عمومی کودک‌تان احساس می‌کنید که کودک شما دچار یک مشکل کلامی است، مراجعه به یک متخصص گفتار و زبان درمانی بسیاری ضروری و مهم خواهد بود. البته اگر با توجه به ارزیابی پزشک مشخص شود که هیچ مشکلی وجود ندارد، حداقل مزیت، رفع ترس و نگرانی شما خواهد بود.
پزشک با توجه به استانداردهای گفتاری، زبان و گفتار کودک را ارزیابی می‌کند و نقاط عطف در رشد گفتار و زبان کودک را جستجو می‌کند. پزشک موظف است، موضوعات زیر را ارزیابی کند: کودک چه کلماتی را درک می‌کند (زبان پذیرای) کودک چه کلماتی را می‌تواند ادا کند (زبان گویا) توانایی کودک در ارتباط بر قرار کردن به روش‌های دیگر همچون اشاره و یا تکان دادن سر وضوح بیان و رشد صدا وضعیت دهان- زبان کام در هنگام غذا خوردن و بلعیدن غذا.
برای خواندن بخش اول- مراحل رشد گفتاری کودک- اینجا کلیک کنید.