آقا پلاسید دارای پنج پسر بوده که سادات‌شهر از نسل او محسوب می‌شوند و بانی و بنیانگذار فرهنگ اصیل اسلامی منطقه هستند و تعداد زیادی از ذزیه آنان به مدارج علمی و عرفانی رسیده‌اند که مشهورترین آنان آقا سیدمحمد بن سیدحسین معروف به آقا بسمل یکی از عارفان منطقه از همین تیره است وی در مرثیه سرایی و مدیحه سرایی دست توانایی داشت و به اصول شعری از لحاظ قواعد و قافیه و عروض پایبند بوده و صنایع ادبی بسیار بالایی برخوردار است بطور کلی زندگانی این شاعر مرثیه سرا به دو دوره تقسیم می‌گردد. یک دوره نخست مربوط است به دوران جوانی که از سلامت روحی کامل برخوردار بوده و از نشاط فکری و ذوقی ادبی برخورداری بوده است و دوره دوم عمر او را با پریشان‌حالی و دور از انظار و عزلت‌نشینی دانسته‌اند. این تحول و دگرگونی دگرگونی روحی او را بر اثر واردشدن ضربه مشت را در هنگام کشتی گرفتن به سر او دانسته‌اند. روایت است که در ماههای محرم وی شبها به مرثیه مداحان که شعرهای او را مدح می‌کردند در خلوت گوش می‌داد و روز بعد در مورد درست بیان کردن اشعارش به آنها تذکر می‌داد.
خوشبختانه در چند سال پیش به همت و کوشش جناب آقای دکتر میرحسینی که وی نیز از مفاخر ادب منطقه است اشعار او با زحمت و تلاش زیادی جمع‌آوری و تحت عنوان « بسمل شاعر و عارف رامسری » به نظم در آمده که بسیار ارزنده است. از وی کرامات زیادی ذکر کرده‌اند که چند نمونه از آن در همین مجموعه ذکر گردیده است.
مقبره ساده و بی‌آلایش او که در جنب بقعه جد بزرگوارش آقاپلاسید واقع است مأوی و مأمن عاشقان اهل بیت علی‌الخصوص سالار شهیدان مظلوم حسین‌بن علی (ع) میباشد و خصوصاً شبهای جمعه مشتاقان زیادی جهت زیارت بدانجا می‌شتابند.
