«من نگران یکی از اعضای خانواده ام هستم. او به نظر خیلی مایوس و ناراحت می آید ولی دوست ندارد دراین باره صحبت کند. من چطور می توانم به او بگویم که دچار افسردگی شده است؟»
با وجودی که همه روزه پیغامهای زیادی در مورد نشانه های افسردگی ارائه می شود و توجه خاصی به این مسئله می گردد،اما گاهی مواقع تشخیص افسردگی کار سختی است. افسردگی به معنای «داشتن یک روز بد» و یا یک احساس خاص نیست.
این چندان عجیب و غیرمعمول نیست که افرادی که حس افسردگی می کنند، تلاش کنند تا این حس را از سایرین پنهان نمایند و تا حدود زیادی هم دراین زمینه موفق هستند. خیلی از افراد عادت دارند که ماسک یا نقابی به صورت می زنند و این اتفاق خیلی دردناک و مشقت باری هم هست. چرا که در این صورت، کار برای دوستان و اقوام خیلی سخت خواهد شد تا بتوانند بفهمند که چه اتفاقاتی درحال جریان است. البته نباید نگران باشید. چرا که طبیعت افسردگی بدین معناست که فردی که از آن رنج می برد، دوست دارد تا احساسات واقعی اش را پنهان کند.
افسردگی در عین حال نوعی بیماری، مثل آنفولانزا یا دیابت نیست. از همین رو اگر قرار است تا این بیماری را به فردی که به آن مبتلاست اطلاع دهید، به جای آنکه به او بگوئید که «افسردگی دارید»، بهتر است بگوئید که «افسردگی را تجربه می کنید». چرا؟ نتایج بررسی ها حکایت از آن دارد که وقتی به افراد می گویند که افسردگی آنها نتیجه عدم تعادل مواد شیمیایی در مغزشان است، آنها با امید کمتری به درمان و بهبود برای کمک رسانی به این بیماری شان نگاه می کنند.
اما وقتی افراد براین باور باشند که افسردگی شان، ناشی از ترکیبی از چند فاکتور (مثل شرایط فعلی زندگی، داستان زندگی شان، غم و ناراحتی، از دست دادن یکی از عزیزان، تروما، سوء مصرف مواد و یا داستان زندگی خانوادگی شان) است، کمتر حس شکست خوردگی می کنند و با امید بیشتری پروسه درمانی را پی می گیرند.
اگر افسردگی یک بیماری مغزی نیست، پس چیست؟ در حقیقت افسردگی یک سری رفتارهاست که با احساسات قوی انگیزه می گیرند و منجر به این می شوند که فرد در حالتی ناامید و دردناک فرو برود. این منجر به گوشه گیری، انزوا و حس ناامیدی می شود.
افرادی که ناامیدی را تجربه می کنند، معمولا درمورد خودشان حس می کنند که افراد بی ارزشی هستند و آینده برای آنها، آینده ای طولانی و تمامی ناپذیر است که در طول آن باید همین بدبختی فعلی را تحمل کنند. این باعث می شود که آنها نتوانند احساس شادی، خوشی و لذت کنند.
بایدها و نبایدها
اگر یکی از نزدیکان شما با افسردگی دست و پنجه نرم می کند، از انجام این 4 کار اجتناب کنید:
*هیچ وقت و هرگز سعی نکنید که آنها را تشویق کنید و یا به آنها پیشنهاد کنید که باید براین افسردگی غلبه کنند. باور کنید که آنها اگر می توانستند، این کار را می کردند.
*هیچ وقت از آنها سوال نکنید که چه مشکلی دارند و از آنها نپرسید که چرا حس افسردگی می کنند؟ آنها هم احتمالا مثل خود شما نمی دانند که گره و مشکل کار کجاست.(البته این بدان معنا نیست که دلیل و علت خاصی برای این مشکل وجود ندارد؛ بلکه بعید است که آنها بدانند که مشکل کجاست.)
*آنها را نصیحت نکنید و سعی نکنید که تجربیات شخصی تان را در اختیار آنها قرار دهید که مثلا وقتی حس افسردگی و ناراحتی می کنید، فلان کار به شما روحیه و انگیزه می دهد
*اگر آنها کمک خواستند، از آنها حمایت کنید تا به کمک مدنظر دستیابی پیدا کنند ولی اصلا به آنها نگوئید که برای بهترشدن حالشان به چه کارها و چه چیزهایی نیاز دارند. (البته اگر او قصد آسیب رساندن به خودش را داشت، سریع وارد عمل شوید) ولی افسردگی به معنای آن نیست که همه افراد افسرده برای خودکشی تلاش می کنند.
